நானும் என் அக்கா கவிதாவும்…
என் பெயர் குமார். அக்காவின் பெயர் கவிதா. நாங்கள் இருவரும் சிறு வயதிலிருந்தே பாசமாக இருப்போம். அவள் என்னை நன்றாக கவனித்துக்கொள்ளுவாள்.
நானும் அவளை யாரிடமும் விட்டுக்குடுக்க மாட்டேன். எனக்கு 23 வயதாகிறது அப்போது அக்காவிற்கு 25 வயது. நாங்கள் வெளியில் சென்றால் எங்களை பொறாமையாக பார்ப்பவர்கள் ஏராளம்.
அக்காவின் அழகு உடலை பார்த்து எத்தனை பேர் ஆசைப்பட்டார்களோ தெரியவில்லை. அவள் என்னுடன் இருக்கும்போது நாங்கள் சகஜமாக பேசுவது வழக்கம். மாலை நேரங்களில் மாடிக்கு சென்று விளையாடுவோம்.
குறிப்பாக ஸ்கிப்பிங் விளையாடும்போது அக்காவுடன் சேர்ந்து நானும் குதிப்பேன். நான் குள்ளமாக இருப்பேன் அக்காவின் முலையில் என் முகம் இருக்கும் அது எனக்கு வசதியாக இருக்கும்.
ஆனால் அவளுக்கும் என் மீது ஆசை இருப்பது சற்று தாமதமாகவே தெரிந்தது. நாங்கள் ஸ்கிப்பிங் விளையாடும்போது அக்கா தவறி விழுந்தாள், nanum அவளோடு கயிற்றில் சிக்கி அவளுடன் சேர்ந்து விழுந்தேன்.
அவள் கீழே கிடக்க நான் அவள் மீது விழுந்தேன். நான் எழ முயற்சி செய்தேன். அக்காவின் முலையின் மீது கையை அழுத்தியவாறு. அவள் அப்போது என் கையை பிடித்துக்கொண்டு மெதுவாக எழ சொன்னாள்.
அந்த சமயம் பக்கத்து வீட்டில் இருந்த ஆண்ட்டி துணி எடுப்பதற்காக மேலே வந்தாள். எங்களை இப்படி பார்க்கவும் நாங்கள் ஏதோ தவறு செய்வது போல் நினைத்துக்கொண்டு ஹேய் என்ன செயிரிங்கனு கேட்டாங்க.
கீழ விழுந்துட்டோம்னு சொன்னோம். அக்காவை பார்த்து லேசாக புன்னகைத்தாள். எனக்கு ஒன்றும் புரியவில்லை. பிறகு எங்களை தூக்கிவிட்டு பிளான் பண்ணி அக்காவோட விளையாடறியான்னு கேட்டாங்க..
அக்காவும் ஏதோ அவளை பார்த்து சிரித்தாள். நான் என்ன பிளான் எனக்கு எதும் புரியலையேனு சொன்னேன். புரியாமலா புருஷன் பொண்டாட்டி மாதிரி விளையாடறீங்கனு சொன்னாங்க. அதுலாம் ஒன்னுலன்னு சொன்னேன். கவிதாவின் முலைகளை பார்த்தால் பெண்களுக்கே மூடு ஏறும். அவ்வளவு அழகு.
எனக்குள் ஏதோ ஒரு சந்தோசம் அக்காவின் முலைகளை அழுத்தி எழுந்தது. நான் அதுவரை அவளை தவறாக நினைத்தது இல்லை. ஆனால் அன்று இரவு முதல் ஏதோ எனக்குள் ஒரு மாற்றம். அக்காவின் நினைவு அதிகமாக இருந்தது.
எனக்கும் ஒரு சந்தேகம் ஆண்ட்டி புன்னகைத்ததும் அக்காவின் ரியாக்ஷன் ம் ஏதோ பிளான் செய்திருப்பது போல இருந்தது. சரி பொறுமையா பாத்துக்கலாம்னு விட்டுட்டேன். கவிதாவும் ஆண்ட்டியும் அடிக்கடி வெளியில் செல்வது பேசிக்கொள்வது எனக்கு தெரியும். ஆனால் அதை பெரிதாக எடுத்துகொள்வதில்லை.