நான் சமரன். சந்தியா எனும் குடும்ப பெண்னை மையமாக வைத்து நடக்கும் கற்பனை நிகழ்வுகளே இந்த கதைத் தொடர். கடந்த ஒரு வாரமாக அவளது மனதில் நிலைகொண்டிருக்கும் சலனங்கள், கார்த்திக் பத்து நாட்கள் வெளியே செல்ல இருந்த நிகழ்வை மறக்க செய்தது.
samaranstories@gmail.com
கார்த்திக் வெளியூர் செல்வதற்கு முந்தைய நாள் மாலை
“நாளைக்கு காலைல வேலைக்கு போய்ட்டு, அங்க இருந்தே கிளம்பிடுவேன். அதனால எனக்கு லன்ச் பேக் பண்ண வேண்டாம்”
“எங்க போறிங்க…”
“எங்க போறனா…..? ஒரு மாசத்துக்கு முன்னாடியே சொன்னனே…. பெங்களூருல பத்து நாள் வொர்க், எங்க டீம் தான் போகனும்னு.”
“ஓஓ… சாரி மறந்துட்டேங்க…”
“இதுவர நீ இத மறந்ததே இல்லயே… எல்லா டைமும் நான் சொல்லாம நீயே எல்லாத்தையும் ரெடி பண்ணி வச்சிருப்ப. நீ மறந்துட்டனு சொன்னா நம்புற மாதிரி தெரியல….”
“விடுங்க…. நைட் எல்லாத்தையும் எடுத்து வச்சிடுறேன்”
பெரும்பாலும் எல்லாவற்றையும் நினைவில் வைத்துக்கொள்ளும் சந்தியா இதனை மறந்தது அவளுக்கே ஆச்சரியமாக இருந்தது. அதைவிட பத்து நாட்கள் தனியாக இருக்க வேண்டும் என்ற எண்ணம் மேலோங்கியது. இதற்கு முன்பும் இதுபோன்று தனியாக இருந்திருக்கிறாள், ஆனால் இந்த முறை சற்று வித்தியாசமாக தோன்றியது.
அப்படியே கார்த்திக்கின் பயணத்திற்கு தேவையான பொருட்கள் எடுத்து வைத்துவிட்டு, இரவு உணவையும் முடித்தார்கள். பத்து நாட்கள் வெளியூர் செல்வதால், இன்று இரவு அந்த அறையில் சந்தியாவை உறங்க அழைத்தான் கார்த்திக். குழந்தைகள் உறங்கியதும் சந்தியா பக்கத்து அறைக்கு சென்றாள். அவள் உள்ளே நுழையும் போதே ஜன்னலோரம் நிழலாடுவதை பார்த்துவிட்டாள். அதனால் அனைத்து விளக்கையும் அணைக்க
“ஏ…. எதுக்கு எல்லா லைட்டயும் ஆப் பண்ற? இருட்டுல எதுவும் தெரியல. இன்னைக்கு கொஞ்சம் வெளிச்சம் இருக்கட்டும். அந்த ஸீரோ வாட்ஸ் பல்ப மட்டும் போடு” என்று கார்த்திக் கூற, சந்தியாவும் அப்படியே செய்தாள்.
கார்த்திக் தனது கைலியை அவிழ்க்க, சந்தியா புரிந்து கொண்டு குணிந்தாள். ஆனால் அப்பொழுதும் அவளது எண்ணம் அந்த நிழலை சுற்றியே இருந்தது. அந்த நிழல் நின்ற இடத்தில் அவள் நின்று பார்த்ததால், அந்த அறையில் எவ்வளவு தூரம் தெரியும் என்று சந்தியாவிற்கு தெரியும். அதனால் அதற்கு ஏற்ப திரும்பி அமர்ந்துகொண்டு, தனது வாய் வேலையை துவங்கினாள். ஜன்னலுக்கு வெளியே நின்று பார்த்ததால், அவளது தலை மேலும் கீழும் சென்று வருவது மட்டும் தான் தெரியும். சந்தியாவின் வாய் திறமையால், கார்த்திக்கின் ஆண்மை சிறிது நேரத்தில் முழு விரைப்பை அடைந்தது.
அடுத்து என்னவென்று அவளுக்கு நன்றாக தெரியும். அதனால் கட்டிலில் படுக்க, கார்த்திக் அவளை எழுப்பி நைட்டியை அவிழ்க்குமாரு கூறினான். சந்தியாவிற்கு சற்று அதிர்ச்சி தான். கார்த்திக் அதிக வெறியில் இருந்தால் மட்டும் தான் உடையை அவிழ்க்க செய்வான். பெரும்பாலும் உடையை விளக்கி மட்டும் செய்வதால், அதே நினைவுடன் பாவாடை அணியாமல் வந்திருந்தாள். நைட்டிக்கு உள்ளே ஃப்ரா மட்டுமே அணிந்திருந்தாள்.
அவளது கணவன் முன்பு நிர்வாணமாக நிற்கவே சந்தியா கூச்சப்படுவாள். ஆனால் இப்போது ஜன்னலின் மறுபக்கம் ஒரு உருவம் நின்று பார்த்துக் கொண்டிருப்பது தெரிந்ததால் உடையை அவிழ்க்க தயங்கினாள். யாரோ ஒருவர் பார்த்துக் கொண்டிருப்பதை கார்த்திக்கிடம் கூறிவிடலாமா என்று கூட சிந்தித்தாள். ஆனால் ஏதோ ஒரு பயம் தடுத்தது. இவை அனைத்தும் சில வினாடிகளில் அவளது மனதில் தோன்றி மறைய, அவளும் மிகுந்த தயக்கத்துடன் தனது நைட்டியை அவிழ்த்தாள். அப்போதும் வெளியே நிற்கும் உருவத்திற்கு தனது முதுகு மட்டும் தெரியுமாறு பார்த்துக் கொண்டாள். ஆனால் அதுவும் சில வினாடிகள் தான்.
வெறும் ஃப்ராவுடன் நின்ற சந்தியாவை கட்டிலில் தள்ளி, தனது ஆண்மையை அவளது கால்களுக்கு நடுவே வைத்து அழுத்த, வழுக்கிக்கொண்டு உள்ளே நுழைந்தது. சந்தியாவின் கால்களுக்கு நடுவில் வழக்கத்திற்கு அதிகமான ஈரம் காணப்பட்டது. கார்த்திக் மெதுவாக அசைய துவங்க, சந்தியா மனதில், வெளியே இருக்கும் உருவத்தின் பார்வைக்கு அவள் எப்படி தெரிவாள் என்ற எண்ணம் தான் அதிகமாக இருந்தது. அவர்கள் இருக்கும் நிலை மற்றும் வெளிச்ச குறைவு காரணமாக, அவளது கால்களுக்கு இடையில் பார்த்திருக்க வாய்ப்பில்லை என்று தெரியும்.
ஃப்ரா அணிந்திருந்தாள் மார்பகத்தை முழுமையாக பார்க்க முடியாது, ஆனால் தனது இடதுபக்கம் அனைத்தையும் அவனால் பார்க்க முடியும் என்று சந்தியா நினைத்துக் கொண்டிருக்க, கார்த்திக் அவளது மார்புகளை பிடித்துக் கொண்டு வேகமாக புணர துவங்கினான். அந்த வேகத்தில் சந்தியா தன்னை மறந்தாள். கார்த்திக் அவளது மார்புகளை மிகவும் அழுத்தமாக பிடிக்க, அவனது நகங்கள் அதில் பதிந்தது. சந்தியா வலியிலும் காமத்தை ரசித்தாள். பிறகு கார்த்திக் இன்னும் அவள் மீது ஏறி, அவளது பின்புறத்தை பிடித்துக் கொண்டு கூடுதல் வேகத்துடன் புணர்ந்தான். இப்படியே புணர்ந்து இருவரும் உச்சம் அடைந்து அசதியில் உறங்கினர்.
சிறிது நேரத்தில் சந்தியாவின் உடல் அசைய, அவள் உறக்கம் கலைந்து கண்விழித்தாள். அப்போது கார்த்திக் அவள் மீது படர்ந்து, அவளை புணர்ந்து கொண்டிருந்தான். சிறிது நேரத்தில் சந்தியாவும் அதனை ரசித்து இன்பத்தை அனுபவித்துக் கொண்டிருக்க, எதேச்சையாக ஜன்னலின் பக்கம் பார்க்க, அந்த நிழல் இன்னும் அங்கேயே இருந்தது. ஆனால் சந்தியா பாதி உறக்கம் மற்றும் மீதி காமத்தில் இருந்ததால் எதுவும் தோன்றவில்லை. அவர்களது ஆட்டம் சிறிது நேரத்தில் முடிந்து மீண்டும் உறங்கினர்.
மறுநாள் காலை வழக்கம் போல அனைத்து வேலைகளையும் முடித்து விட்டு, குழந்தைகளை பள்ளிக்கு அனுப்பி வைத்தாள். பிறகு கார்த்திக்கும் கிளம்ப, அவனை வழியனுப்ப சந்தியா வெளியே வந்தாள்.
“என்ன கார்த்திக் அவுட் ஸ்டேஷன் வொர்க்குக்கு கிளம்பியாச்சா” என்று பக்கத்து வீட்டு சரவணன் கேட்க
“ஆமா…. இந்த டைம் பத்து நாள் போட்ருக்காங்க. அதனால கொஞ்சம் பாத்துக்கோங்க”
“அதுக்கென்ன நல்லா பாத்துக்கிறேன்” என்று சந்தியாவை கீழிருந்து மேல் வரை பார்த்தார்.
அதனை பாத்ததும் “ஒரு வேல இவன்தா அந்த ஜன்னல் பார்ட்டியா…? ச்சே… இருக்காது. இவன் அந்த விஷயத்துல சரி இல்லன்னு சுதா அக்காவே சொல்லிருக்காங்க. பொண்டாட்டியையே பெருசா எதுவும் பண்ணுனதில்ல, அதனால இவனா இருக்க வாய்ப்பில்லை. ஆனா இவன் பார்வையும் பேச்சும் சரி இல்லயே” என்று மனதில் நினைத்து கொண்டாள்.
பிறகு சுதா மற்றும் ரவி பின்னாடியே வர, கார்த்திக், சரவணன், சுதா மற்றும் ரவி கீழே செல்ல, சந்தியாவும் அவர்களுடன் சென்றாள். அனைவரும் வாகன நிறுத்துமிடத்திற்கு வந்ததும், முதலில் கார்த்திக் தனது காரை எடுத்து கிளம்பினான். பிறகு சரவணன் தனது காரை எடுக்க, “சந்தியா…. சிவா வீட்லதா இருக்கான். எக்சாம் முடிஞ்சுதுனு எங்கயாவது சுத்த ஆரம்பிச்சிடுவான். எதுக்கும் அவன் மேல் ஒரு கண் வச்சிக்க” என்று சுதா கூறிவிட்டு கிளம்பினாள்.
பிறகு சந்தியா அவளது வீட்டிற்கு செல்ல மாடிப்படியில் ஏறினாள். இரண்டாவது மாடியை கடக்கும் போது அங்குள்ள வராண்டாவில் ஜானகி நின்று தொலைபேசியில் பேசிக் கொண்டிருக்க, இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்து முறைத்துக் கொண்டனர். சந்தியா ஜானகியை முறைத்து பார்த்துக் கொண்டே மேலே சென்றாள். இவர்கள் இருவருக்கும் ஆகாது. ஏனென்றால்…..
ஜானகி ஐயர் வீட்டு பெண், ஆனால் அவள் இலியாஸ் என்னும் முஸ்லிம் ஆணை காதல் செய்து வீட்டை எதிர்த்து அவர்களது 23வது வயதில் திருமணம் செய்து கொண்டனர். வேறு மதம் என்பதால் ஜானகி வீட்டிலும் ஏற்றுக் கொள்ளவில்லை. ஜானகி மதம் மாற மறுத்ததால் இலியாஸ் வீட்டிலும் ஏற்றுக் கொள்ளவில்லை. இருவருக்கும் ஒரே வயது மற்றும் இருவரும் ஐடி துறையில் வேலை பார்க்கின்றனர். சந்தியாவிற்கு முன்பே இந்த வீட்டை வாங்கி குடி பெயர்ந்தனர். அவர்களுக்கு 6 வயதில் ஆனா என்ற பெண் குழந்தை உள்ளது. இப்போது இருவருக்கும் 31 வயது.
இருவரும் ஐடி துறை என்பதால் அடிக்கடி வெளியே செல்வதுண்டு. அதே போல நிறைய நண்பர்களும் அவர்கள் வீட்டிற்கு வருவதுண்டு. ஏனோ, சந்தியாவிற்கு முதலில் இருந்தே ஜனனியை பிடிக்கவில்லை. ஒரே கட்டிடத்தில் இருப்பதால் பெயரளவில் பேசுவது மட்டும் இருந்தது. இரண்டு வருடங்களுக்கு முன்பு ஒரு முறை ஜனனியின் நண்பர்கள் வந்திருக்க, அவர்களது காரை கார்த்திக் கார் நிறுத்துமிடத்தில் நிறுத்தி இருந்தனர். அதனால் கார்த்திக் தனது காரை வெளியே நிறுத்தி விட்டு வீட்டிற்கு சென்றான். கார்த்திக் உள்ளே வந்ததும் அதை பற்றி சந்தியாவிடம் புலம்ப, அன்று சந்தியா வேறு ஏதோ காரணத்தால் கடுப்பாக இருக்க, சிறு தீப்பொறி கிளம்பியது.
உடனே சந்தியா வேகமாக ஜனனி வீட்டிற்கு சென்று, சற்று சத்தம் அதிகமாகவே கேட்டுவிடாள். நண்பர்கள் முன்பு சந்தியா சப்தமிட்டதால் ஜனனியின் மனதிலும் தீப்பொறி விழுந்தது. பிறகு சூடான வார்த்தைகள் இருபுறமும் இருந்து வந்து மோதியதால், நெருப்பு கொழுந்து விட்டு எரிய துவங்கியது. அதனை இலியாஸ் தான் மன்னிப்பு என்ற தண்ணீர் ஊற்றி அனைத்தான். நெருப்பு அணைந்தாலும் இன்று வரை அதன் கங்கு இருவர் மனதிலும் சூடு குறையாமல் இருக்கிறது. அது அவ்வப்போது ஏதாவது சிறு சிறு பிரச்சினையில் மெல்ல எரிய துவங்கும் போது, பெரும்பாலும் இலியாஸ் தான் அதனை அனைத்து விடுவான். அந்த கங்கு தான் இப்பவும் உரசிக் கொண்டது.
பிறகு சந்தியா சற்று கடுப்புடன் வீட்டிற்கு வீட்டிற்கு சென்றாள். வீடு அமைதியாக இருக்க, சந்தியா ஒரு மாறுதல் வேண்டும் என்று தனது அறைக்கு சென்று காம கதைகளை படிக்க துவங்கினாள். அப்படியே அவளது கை கீழே சென்று, நைட்டி மற்றும் பாவாடையை மேலே உயர்த்தி, அதனுள் இருந்த ஜட்டியின் உள்ளே நுழைந்தது. இப்போது சந்தியாவின் கை அவளது கால்களுக்கு நடுவில் இருக்க, அவள் கதை படித்துக் கொண்டே கையை அசைத்துக் கொண்டிருந்தாள். அரை மணி நேரம் கதைகளை படித்து, அவளது கை மற்றும் ஜட்டி ஈரமானது. அந்த சோர்வில் சந்தியா அப்படியே உறங்கினாள்.
மதியம் ஒரு மணிக்கு மேல் எழுந்து சாப்பிட்டு விட்டு, தொலைபேசி பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். தொலைக்காட்சியில் பெரிதாக எதுவும் இல்லை, அதனால் சந்தியாவிற்கு சலிப்பு தட்டியது. அதனால் வேறு என்ன செய்யலாம் என்று சிந்தித்துக் கொண்டிருந்தாள். “சரி, சுதா அக்கா வேற சிவா மேலஒரு கண்ண வச்சிக்க சொல்லிருக்காங்க. அவன் சப்டானா? என்ன பண்ணுறான்னு பாத்துட்டு வருவோம். அவன் வாய கிளறி விட்டா கொஞ்சம் டைம் பாஸ் ஆகும்” என்று சந்தியா அங்கு சென்றாள். ஆனால் சுதா வீட்டின் கதவு வெளிப்புறமாக பூட்டப்பட்டிருந்தது.
“பயபுல்ல எங்கயோ ஊர் மேய போய்டுச்சு போல” என்று மீண்டும் வீட்டினுள்ளே சென்றாள். தொலைக்காட்சியில் பாடல்களை வைத்து விட்டு, தனது தொலைபேசியில் உள்ள ஒவ்வொரு செய்தியாக திறந்து பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். சிறிது நேரத்தில் மீண்டும் காம கதைகள் பக்கம் சென்றது. கதை படிக்க துவங்கினாள், பெரும்பாலான கதைகளில் அந்த கதாசிரியர் தனது மின்னஞ்சல் முகவரியை குறிப்பிட்டு வைத்திருப்பவர்கள். சந்தியா பல் முறை அதனை பார்த்திருந்தாலும் பெரிதாக கண்டுகொள்வதில்லை. ஆனால் இந்த முறை அதனை சற்று அதிக நேரம் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். அவள் படிக்கும் கதையும் வாசகியை பற்றிய கதைதான். சிறிது நேரம் ஆழ்ந்த சிந்தனையில் மூழ்கினாள்.
“சரி….. சும்மா டிரை பண்ணி பாக்கலாம். பேசி ஏதாவது புதுசா தெரிஞ்சிக்க முடிதானு பாப்போம்” என்று நினைத்து கொண்டே, அவள் முதன் முதலில் படித்த கதையை தேடினாள். அந்த கதாசிரியரின் பெயரை பார்த்த பிறகுதான், இதே கதாசிரியரின் கதையை தான் சந்தியா படித்திருக்கிறாள் என்று தெரிந்தது. உடனே அவனது மின்னஞ்சல முகவரிக்கு, மின்னஞ்சல் அனுப்ப டைப் செய்ய துவங்கினாள்.
பிறகு ஏதோ நினைவு வர, அதிலிருந்த வெளியே சென்றாள். பிறகு ஜனனிமாமி என்ற பெயரில் புதிதாக ஒரு மின்னஞ்சல் முகவரியை துவங்கி, அதிலிருந்து அந்த கதாசிரியருக்கு மின்னஞ்சல் செய்தாள். ஆனால் நீண்ட நேரமாக எந்த பதிலும் இல்லை. சந்தியா அப்படியே உறங்கிட, மாலை தான் எழுந்தாள். பிறகு குழந்தைகள் வந்ததும், அவர்களை கவனித்து, பாடம் சொல்லிக் கொடுத்து, இரவு உணவை சமைத்து சாப்பிட்டு விட்டு உறங்க சென்றனர். அப்போது சந்தியா அந்த புதிய மின்னஞ்சலில் பார்க்க, ஒரு எட்டு மணி அளவில் அந்த கதாசிரியரிடம் இருந்து பதில் வந்திருந்தது.
“ஹாய்…. நான் தான் ஹரி. உங்களது கருத்துரைகளுக்கு நன்றி. என்னுடைய கதை தான் நீங்கள் படித்த முதல் காம கதை என்பதில் எனக்கு மிக்க மகிழ்ச்சி. உங்கள் ஆதரவு எப்போதும் இருக்கும் என்று நம்புகிறேன்” என்று அனுப்பியிருக்க, சந்தியா அதற்கு பதில் அனுப்பினாள்.
சிறிது நேரத்தில் மீண்டும் பதில் வர, இருவரும் மாற்றி மாற்றி அனுப்பிக் கொண்டிருந்தார்கள். பிறகு கூகுள் சேட்டில் பேச துவங்கினர்.
இப்போது சென்னையில் வசிக்கும் 27 வயதான ஹரி, அந்த தளத்தில் அவ்வப்போது கதைகளை பதிவிடுவான். வாசகிகள் மற்றும் வேறு வழிகளில் இதுவரை மூன்று பெண்களிடம் உடலுறவில் ஈடுபட்டுள்ளான். அப்படி இருந்தாலும் எந்த பெண்ணையும் இதுவரை இழிவாக நினைத்தது இல்லை. பெண்களின் அனுமதி இல்லாமல் அவர்களிடம் காமம் சார்ந்த ஒரு வார்த்தை கூட பேச மாட்டான்.
இதையே சந்திவிடமும் கடைபிடிக்க, அது அவளுக்கு பிடித்திருந்தது. அப்படியே அவர்களது பேச்சு அப்படியே தொடர்ந்தது. 9 மணிக்கு துவங்கிய 12 மணியை கடந்து சென்றது. அப்போது தான் காமத்தை பற்றிய பேச்சு துவங்கியது. அது அவளுக்குள் கிளர்ச்சியை ஏற்படுத்த சந்தியா மெல்ல எழுந்து அருகில் உள்ள அறைக்கு சென்றாள். எந்த விளக்கையும் பயன்படுத்தாமல், இருட்டில் மெதுவாக சென்று, கட்டிலில் படுத்துக் கொண்டு ஹரியுடன் அரட்டையை தொடர்ந்தாள்.
இன்று அந்த ஜன்னலோரம் நிழல் வர வாய்ப்பில்லை என்று தெரியும். ஏனென்றால் கார்த்திக் ஊரில் இல்லை மற்றும் நேரமும் நடு. இரவை நடந்திருந்தது. அப்படி வந்ததாலும் தெரிய கூடாது என்பதற்காக தான் எந்த விளக்கையும் பயன்படுத்தவில்லை.
தான் எவ்வளவு இடம் கொடுக்கிறோமோ, அதனுள் தான் அவனது பேச்சு இருப்பதை சந்தியா உணர்ந்தாள். அது அவளுக்கு பிடித்திருந்தது. அதுமட்டுமல்லாமல், அந்த எல்லையை விரிவுபடுத்தும் எண்ணத்தையும் கொடுத்தது. சந்தியா முதலில் இரட்டை அர்த்தத்தில் பேச துவங்க, அடுத்த ஒரு மணி நேரத்தில் கலவியை பற்றி பேசுவதற்கு அருகில் நெருங்கியது. அதனால் சந்தியாவின் உடல் வியர்த்து வழிந்தது. மின் விசிறி முழு வேகத்தில் இயங்கியும், அவளுக்கு புழுக்கமாக தெரிந்தது. வேறு ஒரு ஆணிடம் இப்படி பேசிக்கொண்டு இருப்பது அவளது உடலின் அனைத்து பகுதிகளையும் ஈரமாக்கியது. முதலில் தனது பாவாடை மற்றும் ஜட்டியை அவிழ்த்து புழுக்கத்தை குரைத்தாள். ஆனால் அதை அவிழ்பதற்கே அவளுக்கு ஐந்து நிமிடங்கள் ஆனது.
“எங்க மேடம் போனிங்க. அஞ்சு நிமிஷமா ஆல காணும். தூங்கிட்டீங்கனு நெனச்சேன்”
“இல்லப்பா, பாத்ரூம் போயிருந்தேன்.” என்று பொய்யாக கூறினாள்.
“அதுக்கு இவ்வளோ நேரமா…. ரொம்ப நேரம் அடக்கி வச்சிருக்கீங்களா”
“சீ…. அதலா இல்ல. லேடீஸ்கு கொஞ்சம் அதிகமான டைம் ஆகும்”
“ஆமா ஆமா. ஒவ்வொன்னா கலட்டிட்டு, அப்றம் திரும்ப போடனும்ல.. நீங்க இப்ப ஸ்சேரியா போட்ருக்கீங்க”
“இப்ப எதுக்கு ஸ்சேரி. நைட்டி தா”
“நைட்டிநா, அத தூக்குனா வேல முடிஞ்சிடுமே”
“ம்ம்ம்…. எப்டி உள்ள போட்ருக்கத கலட்டாம போனுமா”
“இந்த டைம்ல நைட்டியே அதிகம். இதுல இன்னர்ஸ் வேறயா. நான்லா நைட் ஆச்சுன்னா, இந்த டிரெஸ்கு விடுதலை கொடுத்துடுவேன்”
“உனக்கென்னபா….. நீ பேச்சுலர். உன் இஷ்டத்துக்கு இருக்க முடியும். நாங்க அப்படியா”
“அதா உங்க ஹஸ்பண்ட் வீட்ல இல்லயே…. அப்டினா நீங்களும் இப்ப பேச்சுலர் மாதிரிதா.”
“அவர் இல்லதா…. இருந்தாலும் நா ஒரு ரெண்டு பசங்களுக்கு அம்மா. அதுக்கு ஏத்த மாதிரிதா நடந்துக்கனும்”
“அப்டினு நீங்களே நெனச்சுக்கோங்க. சரி உங்க பயம் எனக்கு புரியுது.”
“பயம்லா இல்ல. நம்ம கல்ச்சர ஃபாலோ பண்றேன்”
“சரி சரி. நல்லா சமாளிக்க டிரை பண்ணுறீங்கனு தெரியுது. நீங்க பயந்துட்டீங்கனு நான் யார்டயும் சொல்ல மாட்டேன்”
“எனக்கு உண்மையாவே பயம் கிடையாது. நான்லா எதுக்கும் பயப்பட மாட்டேன்”
“அப்டியா?”
“அப்டிதான்……”
“அப்டினா உங்களால…… சரி வேண்டாம் விடுங்க….”
“என்ன விடனும்….. என்ன சொல்ல வந்த…..”
“இல்ல விடுங்க….. உங்களால முடியாது….”
“என்ன முடியாது…. அதலா என்னால முடியும்… நீ சொல்லு ஃபர்ஸ்ட்.”
“சும்மா வாய்விடாதீங்க…. நான் என்னன்னு சொன்னதுக்கு அப்புறம் எப்படியும் முடியாதுன்னு தான் சொல்ல போறீங்க….”
“ஃபர்ஸ்ட் நீ சொல்லு முடியுமா முடியாதானு நான் சொல்றேன்.”
“எப்படியும் முடியாதுன்னுதா சொல்லுவீங்க. அப்புறம் எதுக்கு அத சொல்லிக்கிட்டு”
“ரொம்ப ஓவரா பண்ற”
“நான் எதுவும் பண்ணல….. உங்களால பண்ண முடியாதுனு உண்மைய மட்டும் தான் சொன்னேன்”
“நீ சொல்லுடா…. நான் செஞ்சு காட்டுறேன்.”
“என்ன திடீர்னு டா லா வருது…”
“நீ பண்றதுக்கு ஒனக்கு மரியாதலா குடுக்கனுமா. நானே பண்றேன்னு சொல்லிட்டேன். அப்பவும் அத சொல்றதுக்கு உனக்கு தைரியம் இல்ல. உனக்கு எதுக்கு டா மரியாத”
“ஓஓஓ…. அப்டி….. சரி நான் சொல்றேன்…”
“ம்ம்ம்…. சொல்லு சொல்லு”
“அது ஒன்னுமில்ல…. நீங்கதா எதுக்கும் பயப்பட மாட்டீர்களே…. அதுக்குதா ஒரு சின்ன டெஸ்ட். இப்ப மணி என்னாகுது”
“02:47”
“ஓக்கே… உங்க மெய்ன் டோர ஓப்பன் பண்ணி, ஒரு நாலு ஸ்டெப் வெளிய போய்ட்டு யாராவது இருக்காங்களானு பாத்துட்டு வாங்க”
“இவ்ளோதானா……” என்று கூறிவிட்டு, தனது வாசல் கதவை திறந்து வெளியே சென்று, சில வினாடிகளில் திரும்பினாள்.
“பாத்துட்டு வந்தாச்சு…. யாருமே இல்ல…. அவ்ளோ அமைதியா வெறுச்சோடி கெடக்குது. என்ன பேய் பிசாசுக்குலா பயப்டுவேன்னு நெனச்சியா?”
“இறுங்க மேடம்….. டாஸ்க் அது இல்ல.”
“வேற என்ன பண்ணனும்”
“இப்ப பண்ணுன அதே விசயம்தா. பட் டிரெஸ் இல்லாம…..”
“என்னது………… தேவ இல்லாம வாய் விட்டுட்டோமோ” என்று மனதில் நினைத்துக் கொண்டாள்.
“அதான் சொன்னனே உங்களால முடியாதுன்னு….. போங்க போங்க”
சந்தியாவிற்கு ஒரு பதட்டமும் கோபமும் வந்தது. தான் ஏதோ நிருபிக்கலாம் என்று நினைத்துக் கொண்டாள். ஆனால் அதிலும் இப்போது தோல்வி அடைவது போல தோன்றியது. எப்படியாவது வெற்றி பெற வேண்டும் என்ற எண்ணத்துடன், பயமும் அதிகமாக இருந்தது. பயம் வர, அவன் கூறியது உண்மையாகிவிடும் என்ற கோபமும் வந்தது. அதனால் எப்படியாவது வெற்றி பெற வேண்டும் என்ற வெறி வந்தது. அவள் அதனை சிந்தித்துக் கொண்டிருக்க
“என்ன ஆள காணும்….. சரி விடுங்க…… எல்லாரும் எல்லாத்தையும் பண்ண முடியாது”
“முடியும்…. என்னால பண்ண முடியும்”
“எப்டி…. கொஞ்ச நேரம் சும்மா இருந்துட்டு, போய்ட்டு வந்துட்டேனு சும்மா சொல்றதுக்கா….. சரி நீங்க ரொம்ப தைரியசாலினு ஒத்துக்கிறேன்…. 🤣🤣🤣🤣” என்று அனுப்ப, சந்தியாவிற்கு கோபம் உச்சிக்கு சென்றது.
சிறிது நேரம் எந்த பதிலும் இல்லை. ஹரி
“ஹெல்லோ மேடம்…..”
“ஹாய்…”
“இருக்கீங்களா….?”
“தூங்கிட்டீங்களா….?” என்று கேட்டுக் கொண்டிருந்தான்.
சிறிது நேரத்தில் சந்தியாவிடம் இருந்து வீடியோ கால் வர, ஆர்வமாக அட்டென்ட் செய்தான்……..
samaranstories@gmail.com
தொடரும்………