அண்ணியன் – பாகம் 11

Posted on

எனக்கு உதறல்கள் மேலும் அதிகரித்தன. நான் அனுப்பிய கவிதை அவளை மிகவும் கோபப்படுத்தும் என்று எழுதும் வரை எனக்குப் புரியவில்லை. ஆனால் கவிதையை அனுப்பிய பின்னர் தான் ஏதோ மிகப்பெரிய ஒரு தப்பினை செய்து விட்டதாக உணர்ந்தேன்.

அண்ணியன் – பாகம் 10

கவிதையை வாசித்ததன் பின்னர் அவள் கோபமாக என்னைக் கடிந்துகொள்வாள் என்று எதிர்பார்த்தேன். ஆனால், எதுவுமே பேசாமல், வாசித்த அடுத்த நொடியே என்னை பிளாக் செய்தாள். பிளாக் செய்தது தெரிந்ததும், அவசரமாக அவளுக்கு கால் செய்தேன். ஆனால், காலும் போகவில்லை. ‘பிஸி பிஸி’ என்றே வந்தது. எல்லா வகையிலும் அவள் என்னை பிளாக் செய்திருந்தாள். அவசரப்பட்டு இந்த மாதிரியான ஒரு கவிதையை அனுப்பி அவளைக் கோபப்படுத்தி, என்னை பிளாக் பண்ணும் அளவுக்கு வைத்து விட்டோமே என்று எனக்கு மிகவும் கவலையாகிப் போனது…!

என்ன செய்வது என்று தெரியவில்லை. மிகுந்த கவலையுடனும் அந்த இரவினைக் கழித்தேன். அடுத்தநாள் காலை ஆபிஸ் சென்றதும் ஆபிஸ் ஃபோனிலிருந்து அவளுக்கு கால் செய்தேன். ஆனாலும் அது நான் தான் என்று தெரிந்துகொண்டாளோ என்னவோ.. என்னுடைய எந்தவொரு அழைப்பையும் அவள் கண்டுகொள்ளவே இல்லை.

அவளது கோபம் என்னை நிலைகுலையச் செய்தது. கோபத்தில் அம்மாவிடம் ஏதாவது உளறி வைத்திருப்பாளோ என்றும் சந்தேகமாக இருந்தது. எனக்கு மனம் இருப்புக் கொள்ளவில்லை. உடனே அம்மாவுக்கு கால் செய்து பேசினேன். ஆனால், அம்மா சாதாரணமாகவே பேசினார். ஆகையால், அவள் எதுவும் பற்ற வைத்திருக்கவில்லை என்று மனம் சற்று நிதானமடைந்தது. பின்னர் மெல்ல அம்மாவிடம் அவளைப் பற்றியும் விசாரித்தேன். அவள் ரூமில் ஏதோ வேலையாக இருப்பதாகக் கூறினார்.

சரியென்று நான் ஃபோனை வைத்துவிட்டு, வேலைகளில் கவனத்தினை செலுத்த ஆரம்பித்தேன். ஆனாலும், மனம் அவளைச் சுற்றியே வலம் வந்துகொண்டிருந்தது. கோபத்தில் அவள் என்னை வெறுத்து ஒதுக்க முன்னர், அவளுடன் பேசி சமாளித்து சமாதானப்படுத்த வேண்டும் என்று நினைத்தேன். உடனடியாக லீவினைப் பெற்றுக்கொண்டு வீட்டுக்குச் செல்லலாம் என்று முடிவு செய்தேன். மேனேஜரிடம் பொய்யாக ஒரு காரணம் சொல்லி ஊருக்குச் செல்ல லீவுக்கு அனுமதி வாங்கிக்கொண்டு அந்த நாள் இரவே பஸ் ஏறினேன்.

பஸ்ஸில் சென்னையிலிருந்து எங்கள் ஊருக்குச் செல்ல கிட்டத்தட்ட 4 மணித்தியாலங்கள் தேவைப்படும். ஆகையால் நான் வேலை முடிந்ததும் தாமதிக்காமல் உடனடியாக ரூமுக்குச் சென்று ரெடியாகிக் கொண்டு வந்து 7 மணிக்கே பஸ் ஏறினேன். அம்மாவுக்கும் அண்ணிக்கும் ஒரு சர்ப்ரைஸ் கொடுக்கலாம் என்று நினைத்து வீட்டில் யாரிடமும் வருகிறேன் என்று சொல்லவும் இல்லை. அதே நேரம், அண்ணியை எப்படியாவது பேசி சமாளித்துவிட வேண்டும் என்றும் மனம் தவியாய்த் தவித்துக் கொண்டிருக்க, நான் ஒரு வகையான பதற்றத்துடன் ஜன்னலோரமாக அமர்ந்திருந்தேன். எனக்கு கொஞ்சம் அசதியாகவும் இருந்தது. கொஞ்சம் தூங்கினால் நன்றாக இருக்கும் என தோன்றியது. ஆனாலும் மனம் இவ்வாறு சஞ்சலப்பட்டுக்கொண்டிருக்கும் பொழுது தூக்கம் எப்படி வரும்?

எனக்குப் பக்கத்து சீட்டில் வயதான பெரியவர் ஒருவர் அமர்ந்திருந்தார். முன் சீட்டிலும் யாரும் இன்னும் வந்திருக்கவில்லை. அந்த சீட்டின் சாயும் பகுதிக்கும் அமரும் பகுதிக்கும் இடையில் ஒரு சிறிய இடைவெளி இருந்தது. ஆகையால் எனது வலது முட்டுக் காலைத் தூக்கி முன் சீட்டின் பின் பகுதியில் முட்டுக் கொடுத்து வலது கால் விரல்களை முன் சீட்டின் அமரும் பகுதியும் சாயும் பகுதியும் இணையும் அந்த சிறிய இடைவெளியில் உள்ளே புகுத்தி சௌகாரியமாக சாய்ந்து உட்கார்ந்து கொண்டேன்.

சற்று நேரத்தில் ஒரு அழகான பெண்ணும் அவளது புருஷனும் பஸ்ஸில் ஏறினார்கள். அந்தப் பெண்ணுக்கு சுமார் 25 வயது இருக்கும். மஞ்சள் நிற சுடிதார் அணிந்திருந்தாள். சிறிய முலைகள். ஆனாலும் அவளுக்கு அது அம்சமாகவே இருந்தது. எனக்கு முன்பாக நான் கால் வைத்திருந்த அந்த சீட்டில் அந்தப் பெண் வந்து அமர்ந்து கொள்ள, அவளுக்குப் பக்கத்தில் அவளது புருஷனும் அமர்ந்துகொண்டான்.

பஸ்ஸினுள் இருந்த அந்த மெல்லிய வெளிச்சத்தில் நான் கால் வைத்திருப்பதனை அவள் கண்டிருக்க வாய்ப்பில்லை. அதனால் அவளுக்குத் தொந்தரவாக இல்லாத முறையில் காலை சற்று பின்னால் இழுத்து ஒரு இன்ச் அளவுக்கு அவளது சீட்டில் வைத்துக்கொண்டு சௌகரியமாக அமர்ந்துகொண்டு நான் கண்களை மூடினேன்.

பஸ் கிளம்ப ஆரம்பித்ததும் அவள் சற்று பின்னால் அசைந்து அமர்ந்தாள். அப்பொழுது எனது பெருவிரல் நுனியில் மெல்லிய அவளது ஆடைகளுக்கு மேலாக அவளது பின்னழகு மென்பஞ்சு புட்டங்களின் ஸ்பரிஷத்தினை நான் உணர்ந்தேன். ஒரு இளஞ்சூட்டு நீர்ப்பந்தினைத் தொட்ட ஒரு உணர்வு எனக்குள் ஏற்ப்பட்டது. அந்த உணர்வு எனக்கு மிகவும் புதுவிதமாக இருந்தது. நானும் அசையாமல் அப்படியே அமர்ந்திருக்க பஸ்ஸின் குலுங்கல்களுக்கேற்ப அவள் அசையும் பொழுதுகளில் அவளது பின்னழகின் நடுப்பிளவின் குழிவான சுவற்றிலும் பஞ்சு சதைகள் மீதும் எனது கால் பெருவிரல் மீண்டும் மீண்டும் உரசிக்கொள்ள, எனது ஆண்மை வீரியம் கொள்ள ஆரம்பித்தது. அவளுக்கோ அது பற்றி எதுவும் தெரிந்ததாகத் தெரியவில்லை. கலகலவென புருஷனுடன் ஏதேதோ பேசிக்கொண்டிருந்தாள்.

பஸ்ஸினுள் பரவியிருந்த அந்த மெல்லிய மஞ்சள் நிற வெளிச்சமும் ஜன்னலால் உள்ளே வந்துகொண்டிருந்த கூதல் காற்றும் ஒரு விதமான காம உணர்வினை எனக்குள் ஊட்டிக்கொண்டிருக்க அவளது உரசல்களும் அதற்கேற்ப என்னை இசைத்துக் கொண்டிருந்தன.

பஸ்ஸின் ஆட்டங்கள் மூலம் உரசல்கள் தன்னாலேயே நடைபெற்றுக்கொண்டிருக்க, எனது உணர்ச்சி நரம்புகளை சாதாரணமாக எனது ஒரு கால் விரலின் நுனிப்பகுதி மூலம் அவள் தூண்டிக்கொண்டிருந்தாள்.

நான் காலை வைத்திருப்பது அவளுக்குத் தெரியுமா தெரியாதா என்று எனக்குப் புரியவில்லை. எனது விரல்களில் அவளது பின்னழகு உரசும் பொழுது அது அவளுக்கும் ஏதாவது ஒரு உணர்ச்சியை கொடுக்காமலும் இருக்காது. ஆனாலும் அவள் அது பற்றி எதுவுமே அலட்டிக் கொள்ளவில்லை. ஒருவேளை, அவளுக்கும் இதில் சம்மதமாக இருக்குமோ என்று மனதளவில் லேசான ஒரு சந்தேகம் எனக்குத் தோன்ற ஆரம்பித்தது. ஆனாலும் எதையாவது எடக்குமுடக்காகச் செய்யப் போய் அவளது புருஷனின் கையால் தர்ம அடி வாங்க நேரிடுமோ என்று பயமாகவும் இருந்தது. ஆகையால், நானும் அப்படியே அமர்ந்து அவளது பின்னழகின் மென் ஸ்பரிஷங்களை மனதால் அனுபவித்து ரசித்துக் கொண்டிருந்தேன்.

இது இப்படி இருக்க, பஸ் வேகமாகச் சென்றுகொண்டிருந்தபோது டிரைவர் திடீரென ஒரு இடத்தில் பிரேக் போட, சீட்டில் பேலன்ஸ் இல்லாமல் அவளும் சற்று முன்னால் செல்ல, நானும் இதுதான் சாக்கு என காலை இன்னும் ஒரு இன்ச் அளவுக்கு உள்ளே நுழைத்தேன். அவள் சுதாகரித்துக் கொண்டு எழுந்து சீட்டின் பின் ஓரத்துடன் நன்றாக ஒட்டி அமர்ந்துகொள்ள, எனது கால் விரல்கள் அவளது பின்னழகின் கீழே மாட்டிக்கொண்டன. அதிலும் எனது பெருவிரல் சரியாக அவளது பிளவின் இடையில் மாட்டிக்கொள்ள அடுத்த விரல்கள் அவளது புட்டத்தின் சதையின் கீழ் மாட்டிக்கொண்டன.

அப்பப்பா…! அவளது சதைகளின் மென்மையும், கதகதப்பும் ஒரு நொடியில் என் விரல்கள் மீது பரவ, நான் ஒரு விதமான பரவசத்தில் மூழ்கினேன். எனது ஆண்மை மீண்டும் விரைக்க ஆரம்பித்தது. எனது கால் விரல்கள் அவளது புட்டங்களின் கீழே இருப்பதனை உணர்ந்ததும், அவள் சற்று முன்னோக்கி நகர, நானும் எனது பெருவிரலை மேல் நோக்கி உயர்த்தி அவளது பிளவினுள் அழுத்தம் கொடுத்து உராய முற்பட்டேன். ஆனாலும், அவளது உள்ளாடை மிகவும் இறுக்கமாக இருந்ததனால் என்னால் அவளது பிளவின் ஆழம் வரை செல்ல முடியவில்லை.

அவள் முன்னோக்கி நகர்ந்து எனது விரல்களைத் தாண்டி அமர்ந்து கொண்டாள். நானும் சற்று நேரம் அமைதியாக இருந்துவிட்டு மீண்டும் ஆரம்பித்தேன். அவள் நகரவில்லை. அவளும் அந்த உரசல்களை மெல்ல மெல்ல அனுபவிக்க ஆரம்பித்தாள். எனது ஆணுறுப்பில் காம நீர் ஊற்றெடுத்து உள்ளுக்குள் ஊர ஆரம்பித்தது.

ஆரம்பத்தில் இது அவளுக்குத் தெரிந்து நடக்கின்றதா இல்லையா என்று ஒரு சந்தேகம் இருந்தது. ஆனால், இப்பொழுது அது அவளுக்குத் தெரிந்தே தான் நடைபெறுகின்றது என்று தோன்றியது.

அதற்கு மேலும் எனக்குப் பொறுமை இல்லை. நான் அவளது புருஷனை நோக்கினேன். அவன் சற்று சாய்ந்து அமர்ந்திருந்தான். அரைத்தூக்கத்தில் இருப்பது போலத் தெரிந்தது. சற்று நேரம் அவளது உரசல்களின் பரவசத்தில் மூழ்கிக்கொண்டிருந்த நான், கொஞ்சம் தைரியத்தினை வரவழைத்துக் கொண்டு, எனது பெருவிரலை சீட்டில் அழுத்தி சற்று முன்னோக்கி நகர்த்தி, அவளது பிளவின் சுவற்றின் அடியில் உள்ளே நுழைத்து நன்றாக அழுத்தி நிமிண்டினேன். அவள் சட்டென்று விலகி முன்னால் நகர்ந்து அவளது வலது கையை பின்னால் கொண்டு வந்து எனது விரல்களைப் பிடித்து பின்னால் தள்ளி விட்டாள்.

நான் அரண்டு போனேன். புருஷனிடம் சொல்லிவிடுவாளோ என்று மிகவும் பயமாக இருந்தது. ஆனாலும் காலை ஒரேயடியாக வெளியே எடுத்தால் நான் தப்பானவனாக ஆகிவிடுவேன். ஆகையால் நடப்பது நடக்கட்டும் என்று காலை அப்படியே வைத்துக் கொண்டு தூங்குவது போல நடித்துக் கொண்டு கண்ணை லேசாகத் திறந்து அவளைப் பார்த்தேன். அவள் பின்னால் திரும்பி எட்டி என்னை ஒருமுறை ஏறிட்டுப் பார்த்துவிட்டு மீண்டும் திரும்பி அமர்ந்து கொண்டாள். எனக்குள் மீண்டும் தைரியம் துளிர்விட நான் பஸ்ஸின் ஆட்டங்களுக்கேற்ப அசைவது போல மீண்டும் காலை மெல்ல மெல்ல உள்ளே நுழைத்து அவளது பிளவின் சுவரை உரச ஆரம்பித்தேன்.

சற்று நேரம் சென்றதும் அவள் அவளது புருஷனின் பக்கம் திரும்பி அவனை எழுப்பி அவன் காதில் ஏதோ சொல்ல, நான் பயந்தே போனேன். மெல்ல காலை பின்னால் எடுத்தேன். ஆனால், அவனோ எழுந்து மேலே வைத்திருந்த சிறிய பேக் ஒன்றை எடுத்து, அதிலிருந்த தண்ணீர்ப் போத்தலை எடுத்து அவளிடம் நீட்டினான். அவள் அதனைக் குடித்துவிட்டுக் கொடுத்ததும் அவன் அதனை மீண்டும் பேக்கில் வைத்து மேலே வைத்துவிட்டு, இன்னும் ஒரு சிறிய பேக்கை எடுத்து அவளிடம் கொடுத்துவிட்டு அமர, அவள் அதனை வாங்கி அவளது தொடைகள் மீது வைக்க அவன் அதில் சரிந்து படுத்துக் கொண்டான்.

அவனிடம் போட்டுக் கொடுத்து விடுவாளோ என்று நான் பயந்துகொண்டிருந்த சமயம், அவளோ அவனை மடியில் படுக்க வைத்துக்கொண்டு மீண்டும் சீட்டின் ஓரத்துடன் ஒட்டிக்கொண்டாள். எனக்கோ நான் செய்யும் செயல்களுக்கு அவள் பச்சைக் கொடி காட்டிய மாதிரியான ஒரு உணர்வு கிடைத்தது. அவளும் எனது தொடுகைகளை ரசிக்கின்றாள் என்றே தோன்றியது.

நான் மீண்டும் அவளது பிளவின் சுவற்றினை மெல்ல மெல்ல வருட ஆரம்பித்தேன். பின்னர் மெல்ல அவளது பிளவின் வழியாக விரலை உள்நோக்கி அழுத்த முயற்சித்தேன். ஆனால், அடியில் அவளது உள்ளாடையின் இறுக்கம் காரணமாகவும் சீட்டின் அழுத்தம் காரணமாகவும் அவளது புட்டங்களின் மென்பஞ்சுச் சதைகள் இரண்டும் ஒன்று சேர்ந்து அவளது பிளவின் இடைவெளியை நிரப்பியிருந்தன. அதனால் எனக்கும் விரலை உள்ளே நுழைப்பது கொஞ்சம் கடினமாக இருந்தது. அவளது எண்ணம் என்னவென்று முழுமையாக அறியாமல் நான் அவளிடம் உரிமை எடுத்துக் கொள்வது சரியில்லை. ஆகையால், அவளே மனசு வைத்தால் மாத்திரமே எனக்கு இலகுவாக காலை உள்ளே நுழைக்க முடியும் என்று யோசித்துக் கொண்டிருக்கும் பொழுது, அவள் சற்று சரிந்து அவளது புருஷனின் முதுகின் மேல் படுத்துக் கொண்டாள். அவளது புட்டங்களின் அடிப்பகுதி லேசாக உயர்ந்து எனது கால் விரல் உள்ளே செல்ல அனுமதியளித்தன…

தொடரும்….

mrr.anniyan@gmail.com

உங்கள் அன்பிற்கும் கருத்துக்களுக்கும் நன்றி நண்பர்களே..!
கால தாமதத்திற்கு வருந்துகிறேன்.

883270cookie-checkஅண்ணியன் – பாகம் 11

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *