அண்ணா சலையில் இருந்து என் பைக்கில் திரும்பும்போது என் செல் போன் அடித்தது. பைக்கை ஓரமாக நிறுத்திவிட்டு செல்லைப்பார்த்தால் என் நண்பன் வீட்டு நம்பர். ரகுவாகத்தான் இருக்க வேண்டும் என்று நினைத்துக்கொண்டு

பாலாஜி இப்போதுதான் புதிதாக தன் வீட்டுக்கு பக்கத்தில் திறக்கப்பட்ட அந்த சிறிய நூலகத்தை பார்த்தான். எப்பொழுதும் கல்லூரி முடிந்து வீட்டுக்கு திரும்பும் வழியில் அந்த நூலகத்தில் தன் கண்களை படர விடுவதை

என் பெயர் விமலா. வயது இருபத்தி எட்டாச்சு. இருபத்தி இரண்டு வயதிலே திருமணமாச்சு. நாலு வயசு பையன் இருக்கிறான். அடுத்த வாரம் என் கணவரின் அலுவலகத்தில் ஒரு முக்கியமான பார்டி இருக்கிறது.

என் பெயர் ஆகாஷ், என் தங்கையின் பெயர் திவ்யா, எனக்கு வயது 25, அவளுக்கு 20 இருவருக்கும் ஒரே நாளில் திருமணம் நடந்தது. அவர்கள் இருவரும் அதாவது என் மனைவியும் என்

அப்பாவின் பெட்ரூமில் இருந்து பெரிதாக சத்தம் வந்து கொண்டு இருந்தது. அப்பா குடித்துவிட்டு வந்திருக்கிறார். அப்பா இப்படிதான். வாரம் ஒரு நாள் எங்காவது சென்று குடித்துவிட்டு வந்து விடுவார். அப்பா குடித்துவிட்டு

நான் வேலை பார்த்த தொழிற்சாலையின் சேர்மன் தென் தமிழ் நாட்டைச்சார்ந்தவர். விருந்தோம்பலுக்கு பேர் பெற்றவர்களின் சமூகத்தைச் சேர்ந்தவர். அரச பரம்பரை.அவர்களுக்கு பர்மாவில் சொந்த தொழில் இருந்தது. பல ஏக்கர் விவசாய நிலங்களுக்குச்

சென்னை அடையார் கஸ்தூரிபா நகரில் ஒரு மேட்டு குடியில் இருப்பவள் வசந்தப்ரியா. சகல வசதிகளும் இருக்கு அவளுக்கு. மூட்டு வலியால் அவதிபடுபவள். மாதா மாதம் ரெகுலராக எங்கள் பார்மசியில் தான் மருந்து