நான் சமரன். சந்தியா எனும் குடும்ப பெண்னை மையமாக வைத்து நடக்கும் கற்பனை நிகழ்வுகளே இந்த கதைத் தொடர். ஹரி என்னும் காம கதாசிரியரிடம் சந்தியா பேச துவங்கி, தன்னை நிருபிக்க வேண்டும் என்ற சூழ்நிலைக்க தன்னையே தள்ளினாள். எவ்வாறு நிருபித்தாள், அதன் பிறகு நடந்தது என்ன?

நிழலின் உருவங்கள் – 2

samaranstories@gmail.com

அவனது தொலைபேசி திரையில் சுவர் மட்டும் தெரிந்தது. அந்த சுவரில் ஒரு நிழல் தோன்றியது. பார்த்ததும் அது ஒரு பெண்ணின் நிழல் என்று தெளிவாக தெரிந்தது. அந்த நிழல் தனது உடையை கீழிருந்து மேலாக தூக்கி அவிழ்த்து சுற்றிக் காண்பிக்க, அதன் அளவுகள் கொஞ்சம் தெளிவாகவே தெரிந்தது. பிறகு அந்த நிழலின் கைகள் பின்னால் சென்று ஏதோ செய்ய, தூக்கிக் கொண்டிருந்த மார்புகள் தளர்ந்து கீழே இறங்கியது. மார்பகத்தோடு ஒட்டியிருந்த உடையை எடுத்து அந்த உடையை மட்டும் கேமராவில் காண்பிக்க, அது ஊதா நிற ஃப்ரா என்பது தெரிந்தது. அதே போல அந்த நிழல் குனிந்து ஜட்டியை அவிழ்த்து கேமரா முன் காண்பித்தது.

இவ்வளவு நேரம் ஹரி எழுத்துக்கள் மூலம் பேசியிருந்தாலும், உண்மையில் தான் பேசுவது ஒரு பெண் தானா என்ற சந்தேகம் இருந்தது. அந்த சந்தேகம் இப்போது தீர்ந்தது. அவன் சந்தியாவின் நிர்வாண நிழல் மற்றும் கையை மட்டுமே பார்த்திருந்தாலும், மறுமுனையில் ஒரு திருமணமான பெண் நிர்வாணமாக நிற்கிறாள் என்ற எண்ணமே, அவனது ஆண்மையின் வீரியத்தை அதிகப்படுத்தியது. அவன் ஏற்கனவே நிர்வாணமாக இருக்க, தனது ஆண்மையை பிடித்து உறுவி கொண்டே தனது தொலைபேசியை பார்த்தான்.

இப்போது அந்த கேமரா நகர துவங்கியது. முதலில் ஒரு கதவை திறந்து ஹாலுக்கு சென்றது. பிறகு மற்றொரு கதவை திறந்து வீட்டிற்கு வெளியே சென்று ஒரு சுற்று சுற்றி வீடியோ கால் கட் ஆனது.

சந்தியா வேகமாக ஓடி வந்து தனது வீட்டின் வாசல் கதவை சாற்றி விட்டு, வியர்வை ஒலுக, படுக்கையறை உள்ளே சென்று, நிர்வாணமாகவே கட்டிலில் படுத்தாள். அவளால் இப்போது நடந்ததை நம்பவே முடியவில்லை. அவளது மார்புகள் மேலே ஏறி இறங்கி மூச்சு வாங்க, வியர்வையில் நனைந்து படுத்திருந்தாள்.

ஹரி அவளை கடுப்பேற்றியதால், ஏதோ ஒரு வேகத்தில் தன்னை நிருபித்தே ஆக வேண்டும் என்று தோன்றியது. இருந்தாலும் யாரென்று தெரியாத ஒருவனுக்கு தன்னை காட்டாமல் நிர்வாணமாக இருப்பதை தெரியப்படுத்த முடியும் என்று சிந்தித்தால். அப்போது தோன்றிய யோசனை தான் அந்த நிழல். அவள் ஏற்கனவே அவிழ்த்து வைத்திருந்த ஜட்டியை எடுத்து அணிந்து கொண்டாள். பிறகு அவனுக்கு வீடியோ கால் செய்து, நைட்டி, ஃப்ரா மற்றும் ஜட்டியை அவிழ்த்து தான் நிர்வாணமாக இருப்பதை தெரியப்படுத்தினாள்.

பிறகு தொலைபேசியை எடுத்துக் கொண்டு ஹாலுக்கு சென்று வாசல் கதவை நெருங்கியதும் பயத்தில் கை கால்கள் நடுங்கி, வியர்த்து வழிந்தது. அதையும் மீறி கதவை திறந்து வெளியே சென்று சில வினாடிகளில் தனது உடலின் அனைத்து பாகங்களும் குலுங்கியபடி ஓடி வந்து கதவை சாற்றினாள். அதனை இப்போது நினைத்துப் பார்க்க, அவளது அடி வயிற்றில் ஏதோ செய்தது. அப்போது

“சூப்பர்ங்க….. நெனச்சு கூட பாக்கல… நீங்க பெரிய ஆளுதா….. உங்க அளவுக்கு மத்த எந்த பொண்ணுக்கும் தைரியம் இருக்காது.” என்று புகழ்ந்து தள்ள, அது சந்தியாவின் தலைக்கு ஏறி கர்வமாக மாறியது.

“சரி எனக்கு தூக்கம் வருது” என்று அனுப்பிவிட்டு, தொலைபேசியை கட்டிலில் வைத்து விட்டு எழுந்தாள். மீண்டும் வாசலுக்கு செல்ல, அவளது இதயம் வேகமாக துடித்தது. இப்போது பயத்தை விட ஆர்வமும் உற்சாகமும் அதிகமாக இருந்தது. கதவை திறந்து வெளியே சென்று முன்பை விட சில வினாடிகள் அதிகமாக நின்றுவிட்டு உள்ளே நுழைந்தாள். அதே போல மீண்டும் சில முறை வெளியே சென்று வந்தாள். இப்போது அவளிடம் இருந்த பயம் முழுவதும் விலகியது.

“லாஸ்ட் ஒன் டைம்” என்று கூறிவிட்டு வாசல் கதவை திறந்து மெல்ல வெளியே வந்தாள் சந்தியா. எந்த அவசரமும் இல்லாமல் வராண்டாவில் நடந்து சுதாவின் வீட்டு வாசலுக்கு சென்றாள். பிறகு அவர்களது வீட்டு கதவிற்கு தனது பின்புறத்தை காண்பித்தபடி, வராண்டாவில் இருந்த இடுப்புயர சுவற்றில் கை ஊன்றி குனிந்து நின்றாள். இந்த பகுதியில் பல முறை நின்றிருக்கலாம், ஆனால் இப்போது நிர்வாணமாக எந்த வெட்கமும் இன்றி சந்தியா நிற்க, அந்த இரவின் காற்று அந்த நிர்வாண உடலை வருடி செல்வது அவளுக்கு புது அனுபவமாக இருந்தது. அப்போது அவளது அடி வயிற்றில் தோன்றிய உணர்வுகள் போதை ஏற்றியது.

இன்னும் நிறைய நேரம் அப்படியே நிற்க வேண்டுமென்று மனது கூறினாலும், மூலை எச்சரிக்கை கொடுத்தது. சரி போதும் என்று சந்தியா அவளது வீட்டை நோக்கி ஒரு நாட்டின் ராணி போல கர்வமாக நடந்து வந்தாள். அப்படியே உள்ளே சென்று கதவை சாற்றினாள். கட்டிலில் நிர்வாணமாக படுத்துக் கொண்டு தன்னை அறியாமல் சிரித்துக் கொண்டிருந்தாள். பிறகு தனது தொலைபேசியை எடுத்து நேரம் பார்க்க, மணி 03:22.

“சரி…. அத பண்ணிட்டு தூங்கலாம்” என்று தொலைபேசியை திறந்தாள். ஹரி இரவு வணக்கம் கூறிவிட்டு அவனது புகைப்படத்தையும் அனுப்பியிருந்தான். பெரிதாக அழகு என்று கூற முடியாது. சராசரியாக தெரிந்தான். இருந்தாலும் அவனது பேசும் குணம் பிடித்திருந்ததால், அவளுக்கு கொஞ்சம் அழகாகவே தெரிந்தான்.

பிறகு ஒரு கதையை படிக்க, அவளது கற்பனையில் கதையில் உள்ள பெண் அவளாகவும், ஆண் ஹரியாகவும் தோன்றியது. அதை படித்துக் கொண்டே சுயஇன்பம் செய்து உறங்கினாள். ஆனால் 5 மணிக்கே அலாரம் அவளை எழுப்பிவிட்டது. பாதி உறக்கத்திலும் நிர்வாணமாக இருப்பதை உணர்ந்து, நைட்டியை அணிந்து கொண்டு தனது வேலைகளை துவங்கினாள். வேலை செய்ய செய்ய உறக்கம் முழுவதும் கலைந்தது. பிறகு எல்லா வேலைகளையும் முடித்து விட்டு, குழந்தைகளையும் பள்ளிக்கு தயார் செய்தாள்.

அவர்களை அழைத்துக் கொண்டு கீழே சென்றாள். பள்ளி பேருந்து வந்ததும், அவர்களை அனுப்பிவிட்டு அங்கிருந்து கிளம்பினாள். அவள் இரண்டாவது மாடியில் உள்ள முதல் வீட்டை கடக்கும் போது

“என்ன சந்தியா…… இந்த பக்கம் திரும்பாம கூட போற” என்று பெனாசீர் கூற, சந்தியா திரும்பி பார்த்தாள்.

“சாரிக்கா….. ஏதோ நியாபகத்துல பாக்கல… நல்லா இருக்கீங்களா?”

“அடிப்பாவி…… நான் என்ன எங்கயும் போய்ட்டு இப்பதா வந்திருக்கனா? நலம் விசாரிக்கிர….. உன் வீட்டுல இருந்து எட்டி பாக்குற தூரத்துல தான இருக்கேன்.”

“இல்லக்கா…. பாத்து ரொம்ப நாள் ஆகுதுல…… அதா….”

“அதுக்கு நீ வீட்ட விட்டு வெளிய வரனும். வீட்டுக்குள்ளயே இருந்தா எப்டி பாக்குறது….”

“அப்டி இல்லக்கா”

“எனக்கு தெரியாதா…. உன் வீட்டாளு ஊருக்கு போனாதா வெளிய வருவ. அப்டினா அவரு இப்பவும் ஊருக்கு போயிருக்காரு…. சரியா…..”

“ஆமாக்கா….. பத்து நாள் ஆகும்” என்று சிரித்துக் கொண்டே பேச துவங்கினர்.

இவள் பெனாசீர், வயது 37. கணவர் அபூ பக்கர் தனது 56 வயதிலும் சொந்தமாக இரண்டு கடை வைத்து நடத்திக் கொண்டிருக்கிறார். அதனால் பெரும்பாலும் வீட்டில் இருப்பதில்லை. பெனாசீருக்கு 14 வயதில் திருமணம் நிகழ்ந்து அடுத்த வருடமே இரட்டை பெண் குழந்தைகள் பிறந்தது. யாஸ்மின் மற்றும் யாஸிரா பொறியியல் முடித்துவிட்டு MBA படித்துக் கொண்டிருக்கின்றனர். இரட்டையர்கள் என்பதால் உடல் மற்றும் உருவ அமைப்பு ஒன்றாக இருக்க, ஆடை மற்றும் அணிகலன்களையும் ஒன்றாகவே அணிந்து கொள்வார்கள். இருவரிடமும் மற்றவர்களால் எந்த வித்தியாசமும் கண்டுபிடிக்க முடியாது, அவர்கள் பேசாமல் இருக்கும் வரை. யாஸ்மின் மிகவும் அமைதியான குணம், ஆனால் யாஸின் அதற்கு நேர்மாறாக இருப்பவள். யார் கூறுவதையும் கேட்காமல் தனக்கு பிடித்தது போல வாழும் சுதந்திர பறவை. பெனாசீர் முதற்கொண்டு அவர்களது நடவடிக்கைகளை வைத்து தான் கண்டுபிடித்து கூற முடியும்.

இப்போது 22 வயதுடைய யாஸ்மின் மற்றும் யாஸிராவின் 5வது வயதில், சுபைர் அவர்களுக்கு தம்பியாக பிறந்தான். அவனும் 12வது பரிட்சை முடித்துவிட்டு வீட்டில் தான் இருக்கிறான். சுபைர் மற்றும் ரவி ஒரே பள்ளி மற்றும் ஒரே கட்டிடம் என்பதால் நெருங்கிய நண்பர்களாக இருந்தனர்.

சந்தியா மற்றும் பெனாசீர் பேசிக்கொண்டிருக்க “என்ன ஆபி….. காலைலயே ஸ்டார்ட் பண்ணிட்டீங்களா….” என்று கேட்டபடியே இஸ்மாயில் அவர்களை கடந்து சென்றான். அவன் தனது இரவு வேலையை முடித்து விட்டு வந்திருந்தான். ஆனால் அவனது மனைவி ஜானகி ஏற்கனவே வேலைக்கு சென்று விட்டாள்.

“ஆமாப்பா….. உன் பீவி மாதிரி நாங்க என்ன வேலைக்கா போறோம். இப்டி பேசிதா நேரத்த கடத்தனும்”

“சரி….. நீங்க நடத்துங்க நடத்துங்க” என்று சந்தியாவை பார்த்து சிரித்துக் கொண்டே, அவனது வீட்டுக் கதவைத் திறந்து உள்ளே நுழைந்தான்.

பிறகு சந்தியா பெனாசீருடன் சிறிது நேரம் பேசிவிட்டு வீட்டிற்கு சென்றாள். வீட்டில் உள்ள அழுக்கு துணிகளை சேகரித்து வாஷிங் மெஷினில் வைத்தாள். தான் அணிந்திருந்த நைட்டியை முகர்ந்து பார்த்து விட்டு “நாளைக்கு தொவச்சிக்கலாம்” என்று வாஷிங் மெஷினை மூடி ஆன் செய்தால். பிறகு இரண்டு மணி நேரம் அலாரம் வைத்து விட்டு உறங்கினாள்.

இரண்டு மணி நேரத்தில் அலாரம் அடிக்க, சந்தியா பாதி உறக்கத்தில் எழுந்து துவைக்கப்பட்ட துணிகளை எடுத்து வாளியில் வைத்தாள். பிறகு அதனை எடுத்துச் கொண்டு மாடிக்கு மெதுவாக நடந்து சென்றாள். உச்சி வெயிலில் கண்களை கூட முழுவதும் திறக்காமல் வாளியில் இருந்த துணிகளை கொடியில் காய வைக்க துவங்கினாள். அனைத்து துணிகளையும் சந்தியா குனிந்து நிமிர்ந்து காய வைத்த பிறகு சந்தியா திரும்ப, அப்போது தான் ஆகாஷ் மற்றும் யாசர் அவர்களது அறைக்கு வெளியே நிற்பதை கவனித்தாள்.

“வரும் போது இவனுங்க இங்க இல்லயே…… எவ எப்ப வருவானு பாத்துட்டு இருப்பனுங்க போல…… இவனுங்க காலேஜ் போறானுங்கலா இல்லயா? திரும்புரானுங்களானு பாரு….. இங்கயே வச்ச கண்ணு வாங்காமா பாக்குறாங்க. எப்டி என்ன பாக்…….” அப்போது தான் அவள் உள்ளாடை எதுவும் அணியவில்லை என்பதை உணர்ந்தாள். அங்கிருந்து வேகமாக நடந்து படி அருகில் சென்றாள்.

“ஆஆஆ….. அர தூக்கத்துல அப்டியேவா வருவேன். அடிக்கிற வெயிலுக்கு உள்ள இருக்குறது எல்லாமே வெளிய தெரிஞ்சிருக்கும். இதுல வேற குனிஞ்சு நிமிந்து நல்லா சீன் காட்டிருக்கனே….. காலைல பசங்கள ஸ்கூலுக்கு அனுப்பும் போதும் இப்டிதா இருந்தேன். எத்தனபேரு பாத்தாங்களோ” என்று தனக்குள் பேசிக் கொண்டே கீழே இறங்கினாள். அப்போது அவள் வீட்டு ஜன்னல் சுவற்றில் பார்க்க, கறையாக ஏதோ படிந்திருந்தது.

“இவனுங்கதா கன்பார்ம்….. நைட் எட்டிப் பாக்குறது மட்டுமில்லாம, இப்டி அசிங்கம் பண்ணி வச்சிருக்காங்க” என்று கடிந்து கொண்டே வீட்டிற்கு உள்ளே சென்றாள்.

பிறகு சாப்பிட்டு விட்டு மீண்டும் உறங்கினாள். நன்றாக உறங்கி எழுந்ததும், ஹரியிடமிருந்து செய்தி வந்திருப்பதை பார்த்தாள். அதனை கண்டுகொள்ளாமல் தனது வேலைகளை பார்க்க துவங்கினாள். அவற்றை முடித்துவிட்டு ஹரிக்கு பதில் அனுப்பினாள். சிறிது நேரத்தில் அவனிடம் இருந்து பதில் வர இருவரும் தனது அரட்டையை துவங்கினர்.

அப்போது ஆரம்பித்தது, குழைந்தை கள் வந்த பிறகும் முடியவில்லை. அவனுடன் அரட்டை அடித்துக் கொண்டே, காஃபி போட்டு கொடுத்தாள். பிறகு அவர்களை படிக்க கூறிவிட்டு அவனிடம் தொடர்ந்தாள். இப்போது பெரும்பாலும் இரட்டை அர்த்தங்கள் மற்றும் நேரடியாக ஆபாசமாக பேசிக் கொண்டிருந்தார்கள். உணவு சமைத்து சாப்பிடும் வரை மட்டும் சிறிது இடைவெளி விட்டு மீண்டும் துவங்கினர். குழந்தைகள் இருவரும் அவர்களது அறையில் படுத்துக் கொள்ள, சந்தியா பக்கத்து அறைக்கு வந்தாள்.

“டேய்…. ரொம்ப நேரம் சேட் பண்ணிட்டு இருக்கோம்னு நெனைக்கிறேன்.”

“அப்டிலா நெனைக்க வேண்டாம்… அது தான் உண்ம”

“ஹிம்…… இவ்வளோ நேரம் இதுவர பண்ணுனதே இல்ல”

“இவ்வளவு நேரம் யாராலயும் பண்ண முடியாது. அப்படி பண்ணுனா, அடுத்த நாள் பால் தா…..”

“டேய்….. நான் சொன்னது சேட்(chat)….”

“நானும் அத தான் சொன்னேன்”

“நீ என்ன சொன்னனு எனக்கு தெரியாதா…… இவ்வளோ நேரம் சேட் பண்ணுனா செத்துடுவாங்க…. அப்டிதான”

“ஆமா…. உங்கள மாதிரி ஒரு அழகான பொண்ணு கூட சேட் பண்ணுனா, உங்க அழகோட அதிர்வ தாங்க முடியாமலயே செத்திடுவோம். அத தான் சொன்னேன்”

“ஆனா ரொம்ப கேவலமா சமாளிக்க டிரை பண்ணுற. எனக்கே டைப் பண்ணி விரல் வலிக்குது. இதுக்கு மேல டைப் பண்ண முடியாது” என்று கூறியதும், அவனிடம் இருந்து அழைப்பு வந்தது. சந்தியா சிறிது நேரம் யோசித்து விட்டு அந்த தொலைபேசி அழைப்பை ஏற்றாள்.

“ஹலோ”

“ஹலோ மேடம்…. நீங்கள் கால் அட்டென்ட் பண்ணுவீங்களானு டவுட் இருந்துச்சு. பட் அட்டென்ட் பண்ணிட்டீங்க”

“நீ இதுக்குனே வெய்ட் பண்ணிட்டு இருந்த மாதிரி இருக்கு”

“இப்படி ஒரு அழகான பொண்ணுட்ட பேச எந்த பையன்தா வெய்ட் பண்ண மாட்டான்”

“நீ என்ன பாக்கவே இல்ல. அப்றம் எப்டி அழகுனு சொல்ற”

“நான் ஆல்ரெடி உங்க பாடி ஃபுல்லா பாத்துட்டேன்”

“எது……? எப்டி……?”

“பதறாதீங்க…. நேத்து பாத்த ஷாடோவ சொன்னேன்.‌அதுல உங்க ஒடம்பு எவ்ளோ‌ அழகுனு தெரிஞ்சுது. அப்றம் உங்க வாய்ஸ். அதுவும் ரொம்ப அழகா இருக்கு”

“நல்லா ஐஸ் வைக்கிற…..”

“அப்டிலா இல்லங்க. உண்மையா உங்க உடம்பும் வாய்ஸும் அழகா இருக்கு. பொதுவா எல்லா பொண்ணுங்களும் ஒவ்வொரு விதத்துல அழகுதா…. பட் நீங்க கொஞ்சம் எக்ஸ்ட்ரா அழகுனு உங்க உடம்பு வாய்ஸ் வச்சு சொல்ல முடியும்.”

“நல்லா பேசுற…. இப்படி பேசியே நிறைய பொண்ணுங்கள கரைக்ட் பண்ணிருப்ப போல”

“எங்க…. இப்பதா டிரை பண்ணிட்டு இருக்கேன். கரைக்ட் ஆக மாட்டேங்குதே…….” என்று சப்தம் குறைவாக கூறினான்.

“என்னது………”

“ஒன்னுபில்லங்க….. கரைக்ட் பண்ற அளவுக்கு தெறம இல்லன்னு சொன்னேன்” என்று சமாளித்து சந்தியாவுடன் பேசிக் கொண்டிருந்தான்.

சந்தியாவிற்கும் அவனது குரல் பிடித்திருந்தது. ஆனால் அதனை வெளிக்காட்டிக் கொள்ளாமல் பேசிக் கொண்டிருந்தாள். அவர்களது பேச்சு ஏறக்குறைய நள்ளிரவு வரை தொடர்ந்தது. அப்போது திடீரென இடி இடிக்கும் சப்தம் கேட்க, அப்போது தான் சந்தியாவிற்கு தனது துணிகளை மாடியில் காய வைத்தது நினைவிற்கு வந்தது. உடனே ஹரியிடம் கூறி அழைப்பை துண்டித்து விட்டு மாடிக்கு ஓடினாள். அப்போது மழை பெய்ய துவங்க, வேகமாக துணிகளை எடுத்துவிட்டு, அங்கிருந்த அறைக்கு அருகில் ஒதுங்கினாள்.

ஆனால் அதற்குள் சந்தியாவின் உடை ஈரமானது. அங்கிருந்து மாடிப்படியின் வாசல் சிறுது தூரம் தான். இருந்தாலும் மழை அதிகமாக பெய்ய, அவள் அங்கேயே நின்றாள். அவளது நைட்டி ஈரமானதால் அது அவளது உடலை ஒட்டிக் கொண்டு, அவளது அங்கங்களை தெளிவாக காட்டிக் கொண்டிருந்தது. அவளது கையில் துணிகள் இருந்ததால் எதுவும் செய்ய முடியாமல் அப்படியே நின்றாள்.

ஆனால் யாராவது அவளை இந்த நிலையில் பார்த்தால் ஏறக்குறைய நிர்வாணமாக பார்த்ததிற்கு ஒப்பானது என்று அவளுக்கு தெரியும். அதனால் சிறிது நேரம் மழை குறைந்ததால் படிகளுக்கு அருகில் சென்று விடலாம், அதுவரை இவர்கள் இருவரும் வெளியே வந்துவிட கூடாது என்று பயத்திலும் குளிரிலும் நடுங்கிக் கொண்டிருந்தாள். அப்போது மின்சாரம் துண்டிக்கப்பட அவளது பயம் அதிகரித்து. ஆகாஷ் மற்றும் யாசர் தங்கியிருந்த அறையின் கழிவறையும் வெளியே தான் உள்ளது. சந்தியா இப்போது அதற்கு முன்பு தான் நின்று கொண்டிருந்தாள்.

அப்போது அந்த கழிவறையின் கதவு திறக்கப்பட, சந்தியாவின் பயம் உச்சிக்கு சென்றது. மழையில் நனைந்தாலும் பரவாயில்லை என்று வேகமாக படிகளை நோக்கி நடந்தாள். அவள் நடந்தாள் என்பதை விட ஓடினாள் என்று கூறுவது சரியாக இருக்கும். அவ்வளவு வேகத்தில் நடக்க, அவளது கால் இடறி, அருகில் இருந்த சுவற்றில் தலையை இடித்துக் கொண்டு கீழே விழுந்தாள்.

அவள் வைத்திருந்த துணிகள் சிதறிக் கிடக்க, அதற்கு நடுவில் சந்தியா பாதி மயக்கத்தில் விழுந்து கிடந்தாள். அவளது நைட்டி முட்டி வரை ஏறி இருந்தது. மழையில் விழுந்து கிடப்பது அவளுக்கு தெரியும், ஆனால் அவளால் எதுவும் செய்ய முடியவில்லை. அவளது மூலை கூறுவதை உடல் கேட்கவில்லை. அப்போது யாரோ அவளை தூக்கிக்கொண்டு செல்வதை உணர்ந்தாள். ஒரு கை அவளது மார்பு மற்றொரு கை அவளது ஒரு தொடையையும் அழுத்தி பிடித்திருந்தது. அப்போது அங்கு யாரோ பேசும் சப்தம் சந்தியாவிற்கு கேட்டது.

“யாசரே….. என்னடா பண்ணுன இவங்கள. இப்டி தூக்கிட்டு வந்துருக்க”

“டேய், நான் ஒன்னும் பண்ணல…. வெளிய மழைல வழுக்கி விழுந்துண்டாங்கடா. மயங்கிட்டாங்கனு நெனைக்கிறேன்”

“அதுக்கு எதுக்குடா நம்ம ரூமுக்கு தூக்கிட்டு வந்த, யாராவது பார்த்தா என்ன ஆகும். அவங்க ஹஸ்பண்ட் ஊருக்கு போய்ருக்காங்க. அதனால அவங்க வீட்டுக்கே தூக்கிட்டு போலாம்”

“ஆமா… அதுதா கரைக்ட். வசதியாவும் இருக்கும்” என்று கூறினான் யாசர்.

“வெய்ட்…. நானும் புடிக்கிறேன்” என்று ஆகாஷ் கூற, இருவரும் சேர்ந்து தூக்கிக் கொண்டு அவளது வீட்டிற்கு சென்றனர்.

சிறிது நேரத்தில் சந்தியாவின் நைட்டி அவிழ்க்கப்படுவதை உணர்ந்தாள். ஆனால் அவளால் எதுவும் செய்ய முடியவில்லை. அவள் தனது கண்களை திறக்க முயற்சி செய்ய, அவளால் முழுமையாக திறக்க முடியவில்லை. ஆனால் சில உருவங்கள் மட்டும் தெரிந்தது. சந்தியா இப்போது நிர்வாணமாக கட்டிலில் படுத்திருந்தாள். அப்போது அவளது அங்கங்கள் தீண்டப்படுவதை உணர்ந்தாளே தவிர, இப்போதும் அவளால் எதுவும் செய்ய முடியவில்லை.

samaranstories@gmail.com

தொடரும்………..

84783330cookie-checkநிழலின் உருவங்கள் – 3no