தொட்டு தொட்டு பேசும் சுல்தானா – 1

“ஸ்ஸ்ஸ்.. அப்பா..” என்று பெருமூச்சு விட்டபடி Staff Room-ல் என்னுடைய நாற்காலியில் சென்று அமர்ந்தேன்.

காலையிலிருந்து மூன்று வகுப்புகள் தொடர்ந்து க்ளாஸ் எடுத்ததால் தொண்டையெல்லாம் வறண்டுபோய் முள்குத்துவது போன்று இருந்தது. அதனால் தண்ணீர் குடிக்கலாம் என்று என்னுடைய வாட்டர் பாட்டிலை எடுத்து அதன் மூடியைத் திறக்கையில் “என்ன டீச்சர், இப்போதான் க்ளாஸ் முடிஞ்சுதா?” என்றபடியே என் சக ஆசிரியை கமலி Staff Room-க்குள் வந்தாள்.

நான் வாட்டர் பாட்டிலில் இருந்த தண்ணீரை கொஞ்சம் குடித்தபடி “ஆமா டீச்சர்.. இன்னைக்கு டுவல்த் இங்கிலிஸ் டீச்சரும், கெமிஸ்ட்ரி சாரும் லீவு. அதான் ஹெட்மாஸ்டர் என் பிஸிக்ஸ் க்ளாஸ அந்த ரெண்டு க்ளாஸோடையும் சேர்த்து எடுக்க சொல்லிட்டாரு.. எப்படியோ ஒருவழியா சிலபஸ் முடிச்சிட்டேன்..” என்று ஒரு நிம்மதி பெருமூச்சோடு, தண்ணீரை முழுங்கியபடி சொன்னேன்.

நான் சொல்லி முடித்ததும் “சரி.. சரி..” என்று சொன்ன கமலி டீச்சர், பின்னர் “இந்தாங்க டீச்சர்.. தமிழ் சப்ஜக்ட்டோட மார்க் லிஸ்ட்..” என்று நடந்து முடிந்த காலாண்டு பரிட்சையின் தேர்வு மதிப்பெண் பட்டியலை என்னிடம் நீட்ட, பனிரெண்டாம் வகுப்பு ஆ பிரிவின் “க்ளாஸ் டீச்சர்” என்ற முறையில் நான் கமலி டீச்சரிடமிருந்து அதை வாங்கி என் டேபிளில் வைத்தேன்.

கமலி டீச்சர் கொடுத்து முடித்ததுதான் தாமதம், அடுத்த வினாடியே எனக்கு பக்கத்து சீட்டில் உட்கார்ந்து புத்தகத்தை புரட்டியபடி நோட்ஸ் எடுத்துக்கொண்டிருந்த மேத்ஸ் டீச்சர் மஞ்சுளாவும் தனது சப்ஜெக்ட்டிற்கான மார்க் லிஸ்ட்டினை என்னிடம் நீட்டினாள்.

அதையும் வாங்கி என் டேபிளில் வைத்தபோதுதான் என் மரமண்டைக்கு உரைத்தது, நான் இன்னும் எனது பிஸிக்ஸ் சப்ஜெக்டில் நான்கைந்து பேப்பரை திருத்தி முடிக்கவேண்டும் என்று!

சட்டென்று என் மேஜை டிராயரில் இருந்து திருத்தி முடிக்காத பரிட்சை பேப்பர்களை எடுத்து, எனது சிவப்பு மை பேனாவினால் திருத்த நினைக்கையில் முதலாவதாக என் கண்ணில் பட்டது சரணின் பேப்பர்தான்.

சரண் என் வகுப்பு மாணவன். பதினென்றாம் வகுப்பில் ஒரு முறையும், பனிரெண்டாம் வகுப்பில் ஒரு முறையும் பெயில் ஆகி, இப்போது கல்லூரி படிக்க வேண்டிய வயதில் பனிரெண்டாம் வகுப்பில் இரண்டாவது வருடம் படித்துக்கொண்டு இருக்கிறான்.

நான் அவன் பேப்பரை புரட்டிப்பார்க்க அவன் விடைகள் மெய்ன் ஷீட்டைக் கூட தாண்டவில்லை. நான்கு பக்க மெய்ன் ஷீட்டிலும் கூட மூன்று பக்கங்கள் மட்டும்தான் எழுதியிருந்தான். எதிலும் இரண்டு கேள்விகள் தவறு. ஒரு கேள்வி சரி என்றபோதும் கேள்வி எண்ணை மாற்றிப் போட்டிருந்தான்.

அவன் ஒரு 5 மதிப்பெண்ணாவது வாங்க வேண்டும் என்று நினைத்த நான், தவறான கேள்வி எண்ணை போட்டிருந்த கேள்விக்கு, சரியான கேள்வி எண்ணை என் சிவப்பு மையினால் திருத்தி, டிக் செய்து 5 மார்க் கொடுத்தேன். அந்த பரிட்சையில் மொத்தமாகவே அவன் பெற்றது 5 மதிப்பெண்கள்தான்.

“ச்சே.. என் க்ளாஸ்ல இப்படியும் ஒரு ஸ்டூடன்ட்..” என்று தலையில் கை வைத்துக்கொண்டு அடுத்த பேப்பரை திருத்த ஆரம்பித்தேன். மொத்த பேப்பரையும் திருத்தி முடித்து மார்க் லிஸ்ட் எடுத்தபோது சரணைத் தவிர மற்ற அனைவரும் என் சப்ஜெக்டில் பாஸ் ஆகியிருந்தனர்.

அப்போது கமலி டீச்சர் “என்ன டீச்சர், சரண் உங்க சப்ஜெட்லயாவது பாஸாகிட்டானா?” என்று கேட்டாள்.

“இல்ல டீச்சர். 5 மார்க் வாங்கிருக்கான். அதிலயும் ஒரு கேள்விக்கு ரொம்ப கேர்லெஸ்ஸா கொஸ்டின் நம்பர் மாத்தி போட்டுருக்கான். நான் அத கண்டுக்காம அந்த கேள்விக்கு 5 மார்க் போட்டிருக்கேன். இல்லைனா 0 தான். பப்ளிக் எக்ஸாம்ல இப்டி பண்ண முடியுமா டீச்சர்? இவனை மாதிரி பசங்கள எல்லாம் எப்படி மேத்ஸ் குரூப்ல சேர்த்தாங்கன்னு எனக்கு ஒன்னும் புரியல..” என்று என் மன ஆவேசத்தை கமலி டீச்சரிடம் கொட்டித் தீர்த்தேன்.

வேறு என்ன செய்வது ரிசல்ட் குறைந்தால் ஹெட்மாஸ்டர் க்ளாஸ் டீச்சர் என்ற முறையில் என்னைத்தான் முதலில் கேள்வி கேட்பார்.

என் ஆவேசத்தை புரிந்துகொண்ட கமலி டீச்சர் “டீச்சர், அவன் 10th-ல நல்லாத்தான் மார்க் வாங்கியிருந்தான். அதனாலதான் அவனுக்கு மேத்ஸ் குரூப் குடுத்தாங்க. நீங்க வந்து ரொம்ப நாலஞ்சு மாசந்தான் ஆகுறதால உங்களுக்கு அவனப்பத்தி தெரியல. அவன் ரொம்ப நல்ல பையன்.. ஆனா, இப்போ அவங்கிட்ட ஏதோ பிரச்சனை இருக்கு!” என்று சொல்லி முடிக்கையில் மதியம் உணவு இடைவேளைக்கான மணி ஒலித்தது.

உடனே என் வேலையெல்லாம் ஒரு ஓரமாக தூக்கி வைத்துவிட்டு என் லஞ்ச் பாக்ஸை திறக்கையில் என்னுடன் மற்ற அனைத்து ஆசிரியைகளும் சேர்ந்துகொண்டனர். கிட்டத்தட்ட ஏழெட்டு பேர் ஒன்றாக அவரவர் குடும்ப விஷயங்கள், சினிமா என்று ஒவ்வொரு டாப்பிக்காக பேசி சிரித்தபடி சாப்பிட்டு முடித்தோம்.

அரை மணி நேரம் கழித்து மீண்டும் மணி ஒலித்தது. ஆசிரியைகள் அனைவரும் வகுப்புகளுக்கு செல்ல நான் மட்டும் Staff Room-ல் அமர்ந்தபடி திருத்தி முடித்த பரிட்சை பேப்பர்களை அடுக்கிக்கொண்டிருந்தேன்.

அப்போது என் மொபைல் போனுக்கு கால் வந்தது. என் ஹஸ்பன்ட்தான் அழைத்தார். போனை எடுத்து “ஹலோ..” என்றேன்.

“ஹாய் செல்லம்.. உம்மா..” என்று போனிலேயே முத்தம் கொடுத்தேன்.

“என்னங்க, நா இப்போ ஸ்கூல்ல இருக்கேன்.. இதெல்லாம் ராத்திரி பண்ண வேண்டியது.. நானும் உங்களமாதிரி எதாச்சும் பண்ணப்போய் என்ன ஒரு மாதிரி நினைக்கப் போறாங்க..” என்று மெல்லிய குரலில் சொன்னேன்.

“என்னடி பண்றது புருசன் நான் 1000 கி.மீ தூரத்துல இருக்கேன்.. அதனால இப்படி எதாச்சும் பண்ணித்தானே ஆசைய தீர்த்துக்க வேண்டி இருக்கு! ஆஆஆஆஆஆ.. ம்ம்ம்ம்ம்..” என்று ஒரு மாதிரி முனக ஆரம்பித்தார்.

“என்னங்க சத்தம் ஒரு மாதிரி போகுது?”

“ஒன்னுமில்லடி.. உன்கிட்ட பேசிக்கிட்டே என் சுன்னிய உருவிக்கிட்டு இருக்கேன்..”

“ஐயோ கடவுளே.. கட்டுன பொண்டாட்டிக்கிட்டயே இப்படி பண்றீங்களே.. அதுவும் நடு மத்தியானம் போல.. போனை வைங்க..” என்று வாய் வார்த்தையாக சொன்னாலும் எனக்கும் கூதி குறுகுறுக்கத்தான் செய்தது. சுற்றிலும் யாரும் இல்லாததை உறுதி செய்துவிட்டு சேலையின் மேலாக கூதியை லேசாக தடவிக்கொடுக்க ஆரம்பித்தேன்.

“ப்ளீஸ் அம்மு.. கட் பண்ணிடாத.. இன்னைக்கு எனக்கு நைட் டூட்டி இருக்கு.. அதான்டி.. ப்ளீஸ்..” என்று சொன்னவர் “ஆஆஆஆஆஆ.. அம்மூமூமூமூஊஊஊஊஊஊ..” என்று போனில் முனகும் சத்தம், எனக்கு காம போதையை ஏற்றிக்கொண்டு இருந்தது.

நான் எதுவும் பேசாமல் எனது சேலையை தடவியபடி இருந்தேன். அவ்வப்போது என் கண்கள் யாராவது வருகிறார்களா என்று வாசலை நோட்டமிட்டபடி இருந்தது.

போனில் “ஆஆஆஆஆஆ.. ஊஊஊஊஊஊஊ..” என்று கத்திக்கொண்டிருந்த என் கணவர் கொஞ்ச நேரத்தில் மீண்டும் பழைய குரலில் பேசினார். நான் “என்னங்க, முடிஞ்சிதா..” என்றேன்.

“முடிஞ்சிதுடி.. உன் குரல கேட்டு, உன் போட்டோவ பாத்து கையடிச்சு, உன் போட்டோ மேலேயே என் கஞ்சிய ஊத்திருக்கேன்.. அத போட்டோ எடுத்து உனக்கு வாட்ஸ்அப் பண்றேன் பாரு..” என்றார்.

“சீசீசீ.. கருமம்.. இப்டி என் போட்டோவ நாறடிக்கத்தான் அத கூடவே எடுத்திட்டு போனிங்களா? அத வாட்ஸ்அப் எடுத்து வேற அனுப்புறேன்னு சொல்றீங்க.. கருமம் கருமம்..” என்று வாசலைப் பார்த்தபடியே பேசினேன்.

“என்னடி கருமம்ன்னு சொல்ற? என்னோட அந்த கஞ்சியத்தான் அமிர்தம் போல இருக்குங்கன்னு உறிஞ்சி உறிஞ்சி குடிப்ப? இப்போ என்னடி செல்லம்?”

“ஐயோ.. நான் இப்போ ஸ்கூல்ல வேலையா இருக்கேங்க.. அப்புறம் பேசுறேன்..”

“வேலையோ இருந்தா இவ்ளோ நேரம் எப்டிடீ பேசுவ? என்னடி உனக்கும் மூடு ஏறிடுச்சா?” என்று கேட்டார்.

“ம்ம்ம்.. அப்படித்தான்.. வேலை நேரத்துல இப்டி பேசி என்னையும் உங்களபோல ஆக்குறதே உங்களுக்கு வேலையா போச்சு.. சரி சரி.. கமலி டீச்சர் வராங்க, போன வைங்க.. நான் அப்புறம் பேசுறேன்..” என்று சொல்லிவிட்டு போனை வைக்கவும் கமலி டீச்சர் Staff Room-க்குள் வரவும் சரியாக இருந்தது.

“என்ன டீச்சர், இப்போ உங்க க்ளாஸ்தான்.. ஏன் வரல?” என்று கமலி டீச்சர் சொன்னபோதுதான் நான் நினைவுக்கு வந்து “சாரி டீச்சர், ஹஸ்பன்ட் போன் பண்ணிருந்தார்..” என்று சொல்லவும் “சரிங்க டீச்சர்..” என்று ஒரு மாதிரி வெட்கப் புன்னகையோடு சொன்னாள்.

எனக்கு ஒருமாதிரி புல்லரித்துப்போக, காலாண்டு பரிட்சையின் பேப்பர் கட்டுகளை தூக்கிக்கொண்டு “டுவல்த் ஆ” பிரிவை நோக்கி நடக்க ஆரம்பித்தேன்.
வகுப்பறையில் ஆசிரியர் யாரும் இல்லாததால் ஏற்பட்ட மாணவர்களின் சலசலப்பு, நான் பரிட்சை பேப்பருடன் வகுப்பறைக்குள் நுழைந்ததும் கப்சிப் என்று அடங்கியது.

நான் வகுப்பறைக்குள் நுழைந்ததும், எல்லாரும் எழுந்து நின்று “குட் ஆப்டர் நூன் டீச்சர்..” என்று சொல்ல நான் சிரித்த முகத்துடன் “குட் ஆப்டர் நூன் ஸ்டூடன்ட்ஸ்.. சிட் டவுன்..” என்று சொல்லியதும் எழுந்து நின்ற அனைவரும் ஒன்றாக உட்கார்ந்தார்கள்.

நான் கொண்டு வந்திருந்த பரிட்சை பேப்பரை கட்டை டேபிளின் மேல் வைத்து பிரிக்க, வகுப்பு மாணவர்கள் ஒவ்வொருவரின் முகமும் ஒவ்வொரு விதமாக மாற ஆரம்பித்தது. ஒரு சில மாணவர்களுக்கு எவ்வளவு மார்க் எடுத்திருப்போம் என்ற எதிர்பார்ப்பு. சிலருக்கு பாஸ் ஆகிருந்தால் போதுமே என்கிற பதட்டம். ஆனால் சரணின் முகம் மட்டும் எந்த வித மாறுபாடும் இல்லாமல் இருக்க, எனக்கு ஒரு பக்கம் அவன் மீது கோபமும், இன்னொரு பக்கம் அவனைப் பற்றி யூகிக்க முடியாத குழப்பமும் ஏற்பட்டது.

இருந்தாலும் இன்று இதற்கொரு முடிவு கட்டியாக வேண்டும் என்ற முடிவோடு, ஒவ்வொரு ரோல் நம்பராக மாணவர்களைக் கூப்பிட ஒவ்வொருவராக வந்து தங்களது பரிட்சை பேப்பரை வாங்கிச் சென்றனர்.

அந்த வரிசையில் சரணின் பேப்பரும் வர, நான் சரணின் பேப்பரை மட்டும் தனியாக எடுத்து வைத்தேன். எல்லா பேப்பரையும் கொடுத்து முடித்தபின் “சரண்.. இங்க வா..” என்று குரலை கொஞ்சம் உயர்த்தி அவனை கோபமாக கூப்பிட்டேன்.

அவன் எந்தவொரு சலமுமும் இல்லாமல், அமைதியாக என் முன்னால் வந்து நின்றான். அவன் முகத்தைப் பார்க்கவே அப்பாவியாக இருந்தது. முகத்தில் நன்றாக மீசை அரும்பியிருந்தாலும், பார்க்க ஏதோ பால்வடியும் பச்சைக்குழந்தை போல முகத்தை வைத்திருந்தான்.

அவன் நடிக்கிறானா இல்லை அவன் குணாதிசியமே அப்படித்தானா என்று அந்த பள்ளியில் சேர்ந்து நான்கு மாதங்கள் ஆகியும் என்னால் யூகிக்கவே முடியவில்லை. Staff Room-ஐ விட்டு கிளம்பும்போது இன்று எல்லா மாணவர்கள் முன்னிலையிலும் வைத்து அவனை திட்டித் தீர்த்தால்தான் கொஞ்சமாவது திருந்துவான் என்ற முடிவில் க்ளாசுக்கு வந்தேன். ஆனால் அவன் முகத்தைப் பார்த்ததும் எனக்கு அவனைத் திட்ட மனம் வரவில்லை.

இருந்தாலும் ஒரு ஆசிரியையாக அவனை நான் கண்டிக்கவில்லை என்றால் அவன் எதிர்காலாம் பாழய்ப்போய்விடும். ஏற்கனவே இரண்டு வருடங்கள் வெட்டியாக ஒரே பள்ளிக்கூடத்தில் குப்பை கொட்டிக்கொண்டிருக்கிறான் என்று மனதுக்குள் நினைத்துக்கொண்டு “டேய் சரண்.. என்னடா மார்க் வாங்கிருக்க? என் சப்ஜக்ட்ல நீ மட்டும்தான் பெய்ல்.. என் சப்ஜக்ட் மட்டுமில்ல எல்லா சப்ஜக்ட்லயும் நீ மட்டும்தான் பெயில்..” என்றேன் கோபமாக.

உடனே எல்லா மாணவர்களும் கலகலவென்று சிரிக்க, நான் “சைலன்ஸ்..” என்று கத்த, வகுப்பறை மீண்டும் கப்சிப் என்றானது. ஆனால் நான் கேட்ட கேள்விக்கு சரண் பதில் ஏதும் சொல்லாமல், தலையைக் குனிந்துகொண்டு ஒன்றும் பேசாமல் நிற்க எனக்கு இன்னும் கோபம் அதிகமானது.

அதனால் “உடனே க்ளாஸ விட்டு வெளிய போ சரண்.. இனிமே நீ க்ளாஸ்க்குள்ள வரனும்ன்னா உன் அப்பா அம்மா யாரையாவது கூட்டிட்டு வரனும்..” என்று சொல்ல, சில வினாடிகள் தயங்கி நின்றவன் பின்னர் எதுவும் பேசாமல் வகுப்பை விட்டு வெளியே சென்றுவிட்டான்.

அன்று எனக்கு மனசே சரியில்லை. ஒரு பக்கம் என் கணவர் போனில் பேசி ஆசையை தூண்டிவிட்டதால் ஏற்பட்ட அரிப்பு. இன்னொரு பக்கம் சரணின் மேலிருந்த கடுப்பு. அதனால் காலையிலேயே மூன்று வகுப்புகள் எடுத்துவிட்டதால், இப்போது இந்த மூடில் வகுப்பேதும் எடுக்க வேண்டாம் என்று நினைத்து மாணவர்களுக்கு நான் காலையில் நடத்திய பாடத்தில் இருந்த முக்கியமான கேள்விகளை கொடுத்து படிக்க சொல்லிவிட்டு பேசாமல் என் நாற்காலியில் அமர்ந்துவிட்டேன்.

“கிர்ர்ர்ர்ர்..” என்று மணி அடித்ததும், அடுத்த ஆசிரியர் வகுப்புக்கு வர நான் அவரிடம் வகுப்பை ஒப்படைத்துவிட்டு Staff Room நோக்கி நடந்தேன்.

நான் Staff Room-க்குள் நுழையும்போது சிந்துஜா டீச்சர் போனில் யாரிடமோ சிரித்துப் பேசிக்கொண்டிருந்தாள். என்னைப் பார்த்ததும் சைலன்டாக எழுந்து, நைசாக பாத்ரூம் செல்வதுபோல சென்றுவிட்டாள். ஆனால் எனக்கு புரிந்துவிட்டது, சிந்துஜா டீச்சர் தன் கள்ளக் காதலன் யாரிடனோ கடலை போட்டுக்கொண்டிருக்கிறாள் என்று.

Staff Room-ல் சென்று அமர்ந்த நான் என் மொபைல் போனை எடுத்து பார்த்தேன். என் கணவர் வாட்ஸ்அப்பில் போட்டோ ஒன்றை அனுப்பியிருந்தார். அது என்னவென்று வாட்ஸ்அப்பைத் திறந்து பார்க்க, அவர் சொன்னபடியே என் போட்டோவில் அவர் கையடித்து ஊத்திய கஞ்சியை படம் பிடித்து அனுப்பியிருந்தார்.

அதற்கு கீழே “Wow.. You are my very very sexy wife..” என்று கமென்ட் வேறு போட்டிருந்தார். அதைப்பார்த்தும் என் உதட்டில் சிறு புன்னகை உதயமாக, என் கூதியிலும் நீர் வடிய ஆரம்பித்தது.

சட்டென்று என் கணவரின் சுன்னியை மனதுக்குள் கற்பனை செய்து பார்த்தேன். அந்த 7 இன்ச் கருநாகப்பாம்பு என் கண் முன்னே படம்எடுத்து ஆடுவது போன்ற காட்சிகள் என் மனக்கண்ணில் தோன்றியது. என் கூதி மேட்டிலும், குண்டி மேட்டிலும், தொப்புள் குழியிலும், வாயிலும் தன் விஷத்தைக் கக்கிய அந்த கருநாகம் இப்போது, என் கூதியும், குண்டியும், தொப்புளும், வாயும் கிடைக்காமல், என் கணவரின் கையினால் அடிக்கப்பட்டு, என் போட்டோ மேல் விஷத்தை கக்கிவிட்டு சோகமாக சுருண்டு படுத்திருப்பதை நினைத்து எனக்கு வருத்தமாக இருந்தது.

அதனால் உடனே என் கருஞ்சுன்னி கணவருக்கு “I miss your கருநாகம் புருசா.. உம்மா..” என்று மெசேஜ் செய்துவிட்டு, அவர் பதிலுக்காக காத்திருந்தேன். ஆனால் ஒரு மணி நேரமாகியும் அவரிடமிருந்து எந்த பதிலும் இல்லை.

“சரி தூங்கிக்கொண்டிருப்பார் போல..” என்று எனக்கு நானே சமாதானம் சொல்லிக்கொண்டேன்.

அப்போது போனுடன் பாத்ரூம் போன சிந்துஜா டீச்சர் ஒரு மணி நேரம் கழித்து Staff Room-க்கு வந்தாள். வேகவேகமாக தனது ஹேன்ட்பேக்கை எடுத்துக்கொண்டு, என்னிடம் “டீச்சர்.. ஒரு மணி நேரம் பர்மிஷன் போட்டிருக்கேன்.. நான் கிளம்புறேன்.. மஞ்சுளா டீச்சர் வந்தா இதைக் குடுத்திடுங்க..” என்று சொல்லிவிட்டு ஒரு புத்தகத்தை என் கையில் கொடுத்து விட்டு கிளம்பினாள்.

ஸ்கூல் முடிய இன்னும் ஒரு மணி நேரமிருக்கையில் சிந்துஜா டீச்சர் எங்கே அவசரமாக போகிறாள் என்று எனக்கு புரிந்துபோனது. “அவள் கள்ளப் புருசன் எவனாவது அவளை வரச்சொல்லியிருப்பான்..” என்று நினைத்துக்கொண்டேன்.

“இந்த 40 வயசிலும் இவளுக்கு ஆசை அடங்கல போல..” என்று மனதுக்குள் நினைத்துக்கொண்ட நான், ஆடி ஆடி செல்லும் அவளின் பூசணிக்காய் குண்டியை பார்த்தபடி, “இன்னும் கொஞ்ச நேரத்துல இவ திம்சுக்கட்டை உடம்பை எவன் அம்மணமா அணுவணுவா ரசித்து ருசிபாக்கப் போறானோ?” நினைத்தபோதே, மீண்டும் என் கூதிக்குள் ஊறல் எடுக்க ஆரம்பித்தது.

பேசாமல் பாத்ரூம் சென்று ஒரு தடவை விடல்போட்டு வருவோமா என்று கூட யோசித்தேன். ஆனால் 6 மணிக்கு நடக்கவிருக்கும் கச்சேரியை நினைத்து அதுவரை பொறுமைகாக்க வேண்டும் என்று என் கவனத்தை திசை திருப்ப, நோட்ஸ் எடுக்கும் வேலையில் மூழ்கிய எனக்கு நேரம் போனதே தெரியவில்லை.

சரியாக 5 மணிக்கு ஸ்கூல் முடிந்து மணியடித்தது. மஞ்சுளா டீச்சர் Staff Room-க்கு வந்ததும், சிந்துஜா டீச்சர் கொடுத்த புத்தகத்தை அவளிடம் கொடுத்துவிட்டு, நான் அவசர அவசரமாக என் ஹேன்ட்பேக்கை எடுத்து தோளில் மாட்டியபடி பஸ் ஸ்டாப் நோக்கி நடக்க ஆரம்பித்தேன்.

அப்போது பள்ளி, கல்லூரி முடியும் நேரம் என்பதால் பஸ் கூட்டமாக இருந்தது. இருந்தாலும் 6 மணிக்குள் வீட்டுக்கு போக வேண்டும் என்பதால் கூட்ட நெரிசலை பொருட்படுத்தாமல் பஸ்ஸில் ஏறி நின்றேன்.

அப்போது கூட்டத்தில் யாருடைய கையோ அவ்வப்போது என் குண்டியை தடவிச் சென்றது. அது ஆணுடையதா இல்லை பெண்ணுடையதா? தெரியாமல் பட்டதா, இல்லை குண்டிமேல் வெறியாகி தடவுகிறார்களா என்று எதுவும் தெரியவில்லை. இருந்தாலும் ஒவ்வொரு முறையும் என் குண்டியில் அந்த கை பட்டு பட்டு விலகும்போதும் ஊறியிருந்த என் கூதியில், கரண்ட் ஷாக் அடிப்பதைப் போன்று இருந்தது. அந்த குண்டித் தடவலால், உணர்ச்சிகள் எனக்குள் ஊற்றெடுக்க, பஸ் என்றுகூட பார்க்காமல் என் சேலைக்குள் கை விட்டு கூதியைக் குடையவேண்டும் போலிருந்தது.

ஒருவழியாக இதுபோன்ற உரசல்களை சமாளித்து என் ஸ்டாப்பிங்கில் இறங்கினேன். அப்போது மணி 5.30 ஆகியிருந்தது.

நான் பஸ்ஸிலிருந்து இறங்கி வீட்டை நோக்கி நடந்து போய்க்கொண்டிருக்க, வழியில் இருந்த ஒரு புரோட்டா கடைக்காரன், “உன்ன பெத்தவன் உன்ன பெத்தானா செஞ்சானா..” என்ற பாடலை கேட்டபடி இரண்டு கையாலும், புரோட்டாவுக்கு மாவு பிசைந்துகொண்டிருந்தான்.

என்னைப் பார்த்ததும் பாட்டின் சவுன்டைக் கூட்டி, ரொட்டில் நடந்து வந்து கொண்டிருந்த என் உடலை மேலிருந்து கீழாக கிறக்கமாக ஒரு பார்வை பார்த்தபடியே, புரோட்டா மாவை அவன் உருட்டி உருட்டி பிசைகையில் “டீச்சர், உங்களை படுக்கப்போட்டு உங்க முலையையும் இப்படி பிசையிறேன்..” என்று “பாடி லாங்வேஜில்” சொல்வதைப் போல இருந்தது.

இருந்தாலும் நான் அவனை பார்த்தும் பார்க்காததும்போல என் வீட்டுக்கு சென்றேன். சாவியை எடுத்து கதைவைத் திறந்து நேரே பெட்ரூம் சென்று கட்டிலில் பொத்தென்று விழுந்தேன்.

“ச்சே.. அந்த புரோட்டா கடைக்காரன் தொல்லை தாங்க முடியலை.. தினமும் அப்படி இப்படின்னு எதாச்சும் பண்ணி என் புண்டையை பொங்க வைக்கிறானே..” என்று நினைத்துக்கொண்டே, எனது சேலையையும் பாவாடையையும் இடுப்புவரை தூக்கி என் பேன்டியைத் தொட்டுப் பார்க்க அது ஈரமாகி இருந்தது. மதியத்திலிருந்து ஏற்பட்ட அனுபவங்களால் என் கூதி ஒழுகியிருந்தது. மெதுவாக என் பேன்டிக்கு மேலாக என் கூதியை வருடிக்கொடுத்தேன். பின்னர் மெல்ல என் பேன்டியை விலக்கி என் கிளிட்டை விரல்களால் நசுக்கிவிட்டேன்.

அப்போது “அம்மாஆஆஆஆஆஆ..” என்று என்னையும் அறியாமல் ஒரு சுக முனகல். “இன்னும் எத்தனை நாளைக்குத்தான்டி உனக்கு இந்த நிலைமை? பேசாம அந்த புரோட்டா காரன்கூட.. சீசீசீ.. சீசீசீ.. வெட்கங்கெட்டவளே.. அரிப்புல உன் நெனப்பு எங்கலாம் போகுது? உனக்கிருக்கிற உடம்புக்கு ரோட்டுல வர்ரவன் போறவன் எல்லாம் கெறக்கத்தோடதான் பாப்பான். அதுக்காக அவனுக எல்லார் கூடவும் ஓத்துட முடியுமா?” என்று எனக்குள் நானே பேசி, என்னை நானே திட்டிக்கொண்டேன்.

அப்போது நான் செல்போனில் 6 மணிக்கு வைத்திருந்த அலாரம் ஒலித்தது. அதைக் கேட்டதும் “மணி 6 ஆகிடுச்சா? அச்சச்சோ!” என்றபடியே வேகவேகமாக எழுந்து என் லேப்டாப்பை ஆன் செய்துவிட்டு, பாத்ரூம் சென்று முகம் கழுவி ப்ரஸ்ஸாகி, அரங்கேற்றத்துக்கு தயாராக வந்தேன்.

அதற்குள் லேப்டாப் ஆன் ஆகியிருக்க, பேஸ்புக்கில் லாகின் செய்தேன். முலைகளை பிடித்து பிசைய வசதியாய் என் முந்தானையை சரிய விட்டுக்கொண்டு, பேஸ்புக்கில் லாகின் ஆனதும் எனது செல்ல மகனை தேட, அவன் அப்போது ஆன்லைனில் இல்லை.

“என்னது இது? வழக்கமா 6 மணிக்கெல்லாம் ஆன்லைன் வந்துடுவானே? இன்னைக்கு என்ன இன்னும் காணோம்..” என்று அவனுக்காக லேப்டாப் திரையை வெறித்து பார்த்தபடியே காத்திருந்தேன்.

அப்போது காலிங் பெல் ஒலிக்கும் சத்தம். “யாரா இருக்கும் இந்த நேரத்துல?” என்று யோசித்தபடியே லேப்டாப்பை மூடிவிட்டு, சரிந்து கிடந்த என் சேலை முந்தானையை சரி செய்தபடி சென்று கதவைத் திறக்க என் ஸ்டூடன்ட் சரணும், அவனுடன் ஒரு இளம் பெண்ணும் வந்திருந்தனர்.

என்னைப் பார்த்ததும் அந்த இளம்பெண் “வணக்கம் டீச்சர். நான் சரணோட அக்கா.. உங்ககிட்ட கொஞ்சம் பேசனும்..” என்று தன்னை அறிமுகம் செய்துகொண்டாள்.

நான் “உள்ள வாங்க..” என்று அவர்களை உள்ளே அழைத்தேன். இருவரும் உள்ளே வர அவர்களை ஹாலில் உட்கார வைத்து “என்ன சரண், நான் உன்ன ஸ்கூலுக்குத்தானே உன் பேரன்ட்ஸ்ஸ கூட்டிட்டு வரச் சொன்னேன்.. நீ வீட்டுக்கு கூட்டிட்டு வந்திருக்க?” என்றேன்.

நான் கேட்டதற்கு சரண், வழக்கம்போல தன் அப்பாவி முகத்துடன் உட்கார்ந்திருந்தான். அவன் அக்காதான் “டீச்சர்.. சரண் எல்லாத்தையும் எங்கிட்ட சொன்னான். அதான் உங்கள வீட்டுல வந்து பாக்கனும்ன்னு வந்திருக்கேன்..” என்று சொன்னவள் உடனே அழ ஆரம்பித்துவிட்டாள்.

நான் சரணின் அக்காவை ஆறுதல் சொல்லி சமாதானப்படுத்தினேன். பிறகு என்ன விஷயம் என்று கேட்க அவன் அக்கா என்னிடம் பேச ஆரம்பித்தாள்.

“டீச்சர், எங்களுக்கு அப்பா அம்மா இல்ல. யாரும் இல்லாத எங்கள எங்க தாய்மாமாதான் வளத்தாரு. அதுமட்டுமில்லாம என்னை அவரு பையனுக்கே கல்யாணம் பண்ணி வச்சாரு. எங்களுக்கு கல்யாணமாகி 3 வருசம் ஆச்சு. எங்களுக்கு ஒரு குழந்தை இருந்தாலும், நான் என் தம்பி சரணத்தான் என்னோட முதல் குழந்தையா நினைக்கிறேன். என்னோட மனச புருஞ்சிக்கிட்ட என்னோட ஹஸ்பன்டும், இவன ஒரு நல்ல படிப்பு படிக்கவச்சு நல்லவேளை வாங்கித்தரனும்ன்னு நினைக்கிறார். ஆனா இவன் பண்றத பாத்தாத்தான் எனக்கு அழுகையா வருது..” என்று சொல்லி மீண்டும் அழ ஆரம்பித்தாள்.

நான் மீண்டும் அவளை சமாதானப்படுத்தினேன். பின் “என்ன சரண் இது? இப்படி ஒரு அக்காவும் அத்தானும் கிடைக்க நீ குடுத்து வச்சிருக்கனும். ஆனா நீ ஏன் இப்டி பண்ற? காலாண்டு பரிட்சையில நீ ஒரு பரிட்சையில கூட பாஸ் பண்ணல.. அவங்க கனவுல மண்ண அள்ளி போடுற மாதிரி இப்டி பண்ணுனா அவங்களால எப்படி தாங்கிக்க முடியும்?” என்று சரணிடம் அறிவுரை சொல்ல அவன் கிணத்தில் போட்ட கல் மாதிரி அப்படியே உட்கார்ந்திருந்தான்.

பின்னர் அவன் அக்கா கொஞ்சம் அழுகையை குறைத்துக்கொண்டு “டீச்சர் எனக்காக ஒரு ஹெல்ப் பண்ண முடியுமா?” என்று கேட்டாள்.

“என்னம்மா? எதுவா இருந்தாலும் சொல்லு. என்னால முடிஞ்சத செய்றேன்..” என்றேன்.

“டீச்சர், இவனுக்கு நீங்கதான் க்ளாஸ் டீச்சர்ன்னு சொன்னான். அதனால இவனுக்கு கொஞ்சம் டியூசன் எடுக்க முடியுமா?” என்று கேட்டாள்.

“நீ கேட்குறதும் சரிதாம்மா. ஆனா நான் பிஸிக்ஸ் டீச்சர்தான். என்னால அதுக்கு மட்டும்வேணா டியூசன் எடுக்க முடியும்.. அவன் இவன் மொத்த சப்ஜெக்ட்லயும் பெயில் ஆகிருக்கானே?” என்றேன்.

“இல்ல டீச்சர்.. இவன் ஆரம்பத்துல நல்லா படிச்சவன்தான். இப்ப என்னவோ தெரியல இப்டி பண்ணிக்கிட்டு இருக்கான். ஒருவேளை நீங்க கொஞ்சம் கண்டிப்போட டியூசன் எடுத்தா இவன் பழைய மாதிரி படிக்க சான்ஸ் இருக்கு..” என்று சொன்னாள்.

எனக்கு ஏற்கனவே டியூசன் எடுத்த அனுபவம் இருந்தாலும், சரணைப் போல ஒருத்தனுக்கு டியூசன் எடுத்து அவனை படிக்க வைத்து பாஸ் செய்ய வைப்பது கொஞ்சம் சிரமமான காரியமாகவே தோன்றியது. இருந்தாலும் ஒரு ஆசிரியையாக அதை ஒரு சவாலாக ஏற்றுக்கொள்ள முடிவு செய்தேன்.

நான் இதை யோசிக்கும்போதே “தயங்காதிங்க மேடம்.. உங்களுக்கு பீஸ் எவ்வளவோ அத எப்படியாச்சும் குடுத்திடுறேன்..” என்றாள் சரணின் அக்கா.

நான் அவளிடம் “எனக்கு பீஸூம் வேண்டாம் ஒன்னும் வேண்டாம். உன் தம்பிய தினமும் டியூசன் அனுப்பி வச்சா அது போதும்.. இவன பாஸ் பண்ண வைக்க வேண்டியது என் பொறுப்பு..” என்று அவளுக்கு நம்பிக்கை தரும் விதமாக சொல்ல, அவள் கண்களை துடைத்துக்கொண்டு “ரொம்ப நன்றிங்க டீச்சர்..” என்று சொன்னாள்.

பின் தன் தம்பியிடம் “இங்க பாருடா, இத மாதிரி நல்ல மனசு யாருக்கும் வராது. இவங்கிட்ட கேட்டு படிச்சு எப்படியாச்சும் பாஸ் பண்ணுற வழிய பாரு..” என்று அறிவுரை சொன்னாள்.

ஆனால் அவனோ எதையும் காதில் வாங்காதவன் போலவே இருந்தான். அதைப் பார்த்ததும் எனக்கு “ச்சே.. என்ன பையன் இவன். இப்படி இருக்கான்? இவன போய் பாஸ் பண்ண வைக்கிறேன் அப்படி இப்படின்னு வாக்கு குடுத்திட்டோமே?” என்று மனதுக்குள் சொல்லி சலித்துக்கொண்டேன்.

பின் அக்கா தம்பி இருவரையும் வழியனுப்பிவிட்டு மீண்டும் லேப்டாப் முன் வந்து அமர்ந்தேன். என் மனசெல்லாம் சரணைப் பற்றிய நினைப்பே இருந்தது.

அப்போது பேஸ்புக்கில் “ஹாய்.. அம்மா!” என்ற செய்தி வர, நான் சரணை மறந்து, சந்தோஷமாய் “ஹாய் செல்லம்..” என்று ரிப்ளே செய்தேன்.

பின்னர் “என்னடா, இன்னைக்கு இந்த அம்மாவ இப்போதான் பாக்க தோணுச்சா?” என்று மெசேஜ் செய்தேன்.

அவன் “சாரிம்மா.. இப்போதான் காலேஜ்ல இருந்து வந்தேன்..” என்று மெசேஜ் செய்தான்.

நான் “சரி செல்லம்.. உன் சுன்னி என்ன பண்ணிக்கிட்டு இருக்கு?” என்று மெசேஜ் அனுப்ப, அவன் “என் அம்மாவ ஓக்க துடிச்சிக்கிட்டு இருக்கு?” என்று ரிப்ளே செய்தான். உடனே நான் என் சேலை முந்தானையை சரியவிட்டு “ம்ம்ம்ம்..” என்ற முனகலோடு என் முலையை பிசைய ஆரம்பித்தேன்.

“என் கூதியும் என் செல்ல மகன் ஓக்கத்தான் துடிச்சிக்கிட்டு இருக்கு.. இன்னைக்கு அம்மாவுக்கு செம மூடா இருக்குடா செல்லம்..” என்று மெசேஜ் செய்ய, அவன் “எனக்கும்தாம்மா..” என்று ரிப்ளே செய்தான்.

“சீக்கிரம் வாடா செல்லம்.. வந்து அம்மா முலையில பால் குடிடா..” என்று மெசேஜ் அனுப்பிவிட்டு என் ஜாக்கெட் கொக்கிகளை கழட்டி பிராவை கீழே இழுத்துவிட்டுக்கொண்டு, என் முலைகளை பிசைய ஆரம்பித்தேன்.

“உன் முலைய காட்டும்மா.. இப்பவே குடிக்கிறேன்.. ம்ம்ம்ம்.. ம்ம்ம்ம்..” என்று அவன் ரிப்ளே அனுப்ப நான் “ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்.. ம்ம்ம்ம்ம்ம்..” என்று முனகியபடியே எனது முலைக்காம்புகளை திருகிவிட்டுக்கொண்டு “ம்ம்ம்ம்ம்.. அப்படித்தான் பால் குடிடா.. ஆஆஆஆஆஆ..” என்று ரிப்ளே செய்தேன்.

கீழே என் கூதியிலிருந்து தண்ணீர் வடிந்துகொண்டு இருந்தது. மெல்ல என் வேலையை உருவிபோட்டுவிட்டு, என் பாவாடையை இடுப்பு வரை தூக்கிவிட்டு அமர்ந்துகொண்டேன். என் பேன்டியை கழற்றி வைத்துவிட்டு லேப்டாப் முன்னால் காலை விரித்து என் கூதியைக் காட்டியபடி அமர்ந்துகொண்டேன்.

வெப்-கேமில் என் கூதியை ஒரு போட்டோ எடுத்து “இன்னைக்கு அம்மா கூதி எப்படி ஊறிப்போயிருக்கு பாருடா..” என்று போட்டோவை அனுப்பினேன்.

“ஆஆஆஆஆஆ.. இப்பவே அதுல என் சுன்னிய சொருகனும்போல இருக்கும்மா..” என்று அவனும் தனது விரைத்த சுன்னியை போட்டோ எடுத்து அனுப்ப, அவன் சுன்னியை பார்த்தவுடன் நான் அதை என் கூதிக்குள் நுழைத்துக்கொள்வதாக கற்பனை செய்துகொண்டு, மெல்ல என் கூதிக்குள் இரண்டு விரல்களை நுழைத்தேன்.

“செல்லம் உன் சுன்னி அம்மா கூதிக்குள்ள போயிருச்சுடா.. ஆஆஆஆஆ..”

“ஆஆஆஆஆ.. உங்கூதிக்குள்ள சுன்னிய சொருகுறதே தனி சொகமா இருக்கும்மமா..”

இப்படி காம போதையில் இருவரும் மாறி மாறி ரிப்ளே செய்துகொண்டு இருக்க, நான் என் ஈரக்கூதியில் “ஆஆஆஆஆ.. ஆஆஆஆஆ..” என்ற முனகலோடு விரலை சொருகிக்கொண்டு இருந்தேன்.

மதியத்திலிருந்து காமத்தில் கொதித்துப்போயிருந்த என் கூதி அன்று சீக்கிரமே வெடித்து உச்சமடைந்தது. அவனும் உச்சமடைந்துவிட்டதாக எனக்கு மெசேஜ் செய்தான்.

பிறகு “அம்மா, எனக்கு கொஞ்சம் வேலை இருக்கு..” என்று அவன் மெசேஜ் செய்ய, நான் “சரிடா.. செல்லம் அம்மாவுக்கும் வேலை இருக்கு.. நாளைக்கு பாக்கலாம்.. உம்மா..” என்று என்று சொல்லிவிட்டு, பேஸ்புக்கை லாகவுட் செய்தேன். அப்படியே திறந்த முலைகளோடு பாயாசம் வடிந்த கூதியோடு அப்படியே கட்டிலில் படுத்துவிட்டேன்.

“ச்சே.. என்ன செய்கிறோம் நாம்.. இது தப்புன்னு தெரிஞ்சும் மறுபடியும் மறுபடியும் இதையே பண்ணுறோமே..” என்று வழக்கமாக நான் தப்பு செய்துவிட்டு அதை நினைத்து வருந்துவதுபோல இந்த முறையும் வருத்தப்பட்டேன்.

“வேறென்ன செய்வது? என் அரிப்பெடுத்தக் கூதிக்கு இருக்கும் ஒரே ஆதரவு இதுதான்..” என்று நினைத்து வழக்கம்போல என் மனதிடம் பேசி சமாதானம் செய்துவிட்டு, கீழே குனிந்து என் கூதியைப் பார்க்க அது உச்சமடைந்த சந்தோஷத்தில் சாந்தமாக இருந்தது.

என்னைப் பற்றி என்னாலே புரிந்துகொள்ள முடியவில்லை. கூதிக்கு அரிப்பு வந்துவிட்டால் நான் என் மனசு சொல்லும் பேச்சை கேட்பதே கிடையாது. அந்த அரிப்பு அடங்கிவிட்டால், ஏற்றோ குற்றத்தை செய்தது போல என் மனசு என்னை பாடாய்ப்படுத்தும். அப்போது இனி இந்த தவறை செய்யக்கூடாது என்று நான் நினைத்தாலும், மீண்டும் அரிப்பு வந்துவிட்டால் அந்த தவறை மீண்டும் செய்துவிடுகிறேன்.

இதிலிருந்து ஒன்று மட்டும் எனக்கு சரியாக புரிந்தது. நான் என் மனசு சொல்வதைக் கேட்கிறோனோ இல்லையோ, என் கூதி சொல்வதைத்தான் கேட்கிறேன் என்று.

அப்படித்தான் தடம்மாறிப்போனது என் வாழ்க்கை.. அந்த ப்ளாஸ்பேக் இதோ..
27 வயதான என் பெயர் அம்ருதா. சுருக்கமாக அம்மு என்பார்கள். எனக்கு சிறுவயதிலிருந்தே டீச்சர் ஆக வேண்டும் என்கிற ஆசை. அதற்காகவே M.Sc – இயற்பியல் வரை படித்துவிட்டு, M.Ed வரை படித்தேன்.

அதுவரை என் லட்சியத்தில் குறிக்கோளோடு இருந்ததால் எனக்கு செக்ஸ் பற்றி ஒன்றும் தெரியாமலே இருந்தது. கல்யாணம் நிச்சயம் ஆகும்வரை செக்ஸ் என்பதைப் பற்றி தெரியாமலே இருந்தேன்.

எனக்கு பார்த்த மாப்பிள்ளை ஒரு இஞ்சினியர். மத்திய அரசாங்கத்தில் கைநிறைய சம்பளத்தில் வேலையில் இருந்தார். அந்த ஒரே காரணத்துக்காக அவரை என் குடும்பத்துக்கு பிடித்துப்போனது. நல்ல வாட்டசாட்டமாக இருந்தால் எனக்கும் அவரை பிடித்துப்போக, உடனடியாக திருமண ஏற்பாடுகள் தடபுடலாக நடக்க, 26 வயதில் எனக்கு திருமணம் ஆனது.

திருமணத்திற்கு ஒரு வாரத்திற்கு முன்னால் என் தோழி ஒருத்தி “அடியே, அம்மு, இனியும் செக்ஸ பத்தி தெரிஞ்சுக்காம வெகுளியா இருக்காதடி..” என்று சொல்லி அவளது முதலிரவு அனுபவத்தை எனக்கு பச்சையாக சொல்ல, எனக்கு முதல் முதலாக கூதி அரிப்பு ஏற்பட ஆரம்பித்தது.

எல்லாம் விலாவாரியாக சொல்லி முடித்த என் தோழி “இப்போ, உன் கூதியில குறுகுறுன்னு ஒரு மாதிரி இருக்குமே?” என்று கேட்க, நான் வெட்கத்தில் முகம் சிவந்தேன்.

உடனே “புரியுது.. புரியுது.. அத அடக்கத்தானே ஒருத்தன் வரப்போறான்..” என்று கடைசியாக ஒரு வார்த்தை சொல்லிவிட்டு போக, நான் அதற்கு மேலும் சும்மா இருக்காமல் செக்ஸ் சைட்டுகளை மேய ஆரம்பித்தேன். அப்போதுதான் எனக்கு செக்ஸ் கதை படிக்கும் பழக்கம் ஏற்பட்டது. கல்யாணம் ஆகும் வரை கணவன் மனைவி மற்றும் முதலிரவு கதையைத்தான் அதிகம் படித்தேன்.

நான் படித்தது வீண் போகவில்லை. முதலிரவில் என் கணவர் என்னை கொஞ்சம் கொஞ்சமாக தன்னுடன் அணைத்து, என் ஆடைகளை களைந்து என்னை ருசிபார்த்தபோது, நான் அவருக்கு வெட்கத்தோடு நன்றாகவே ஒத்துழைத்தேன்.

கடைசியாக அவரது கருஞ்சுன்னியை என் கூதிக்குள் நுழைக்க, அதுவரை எதுவுமே உள்புகாத என் கூதியின் கன்னித்திரை கிழிந்து ரத்தம் வந்தது. அதைப் பார்த்த என் கணவரின் சந்தோஷத்திற்கு அவவே இல்லை. கன்னியான என்னை கதற கதற ஓத்து, முதலிரவிலேயே எனக்கு மூன்று முறை உச்சம் வர வைத்தார்.

ஆண் சுகத்தை முழுதாக அனுபவித்த பிறகு நான் அவருக்கும் அவர் சுன்னிக்கும் அடிமையாகிப் போனேன். அவருக்கு ஷிப்ட் படிதான் வேலை வரும். பொதுவாக காலை இரவு என மாறி மாறி வரும். எந்த ஷிப்டாக இருந்தாலும் நாங்கள் ஓலாட்டத்தை மட்டும் நிறுத்தவே இல்லை.

அந்த ஆட்டத்தில் லயித்துப்போன என் கணவர் ஒரு வருடம் கழித்து குழந்தை பெற்றுக்கொள்ளலாம் என்று சொல்லி தினமும் என்னை ஓத்து வந்தார். குழந்தையை தள்ளிப் போட்டதால் அவரது கஞ்சி பெரும்பாலும் என் வயிறு அல்லது என் புண்டை மேட்டில்தான் ஊற்றுவார்.

ஒரு முறை என்னை ஓத்து முடித்து கஞ்சி வரும்வரை சுன்னியை சப்பச் சொன்னார். நானும் நன்றாக சப்ப அப்போது அவருக்கு கஞ்சி வந்து என் வாயிலேயே விட்டுவிட்டார்.

முதல் முறை கஞ்சியை குடித்தால், அதன் வழவழப்பு காரணமாக நான் “உவ்வே..” என்றாலும், அதன் சுவை என் அடிநாக்கில் பட அது எனக்கு பிடித்துப்போனது. அன்றிலிருந்து அவர் கஞ்சி முழுவதும் நானே சப்பி குடித்துவிடுவேன்.

அப்போதெல்லாம் என் கணவர் “அடியே அம்மு.. எப்படி இருக்குது என் கஞ்சி?” என்று கேட்பார். அதற்கு நான் “சும்மா அமிர்தம் மாதிரி இருக்குதுங்க..” என்று சொல்வேன்.

இப்படி தினமும் ஓலாட்டமுமாக போய்க்கொண்டிருந்த எங்கள் வாழ்க்கையில் ஒருநாள் ஒரு திருப்பு முனை டிரான்ஸ்பர் மூலமாக வந்தது. என் கணவருக்கு ப்ரோமோசன் கிடைத்து கூடவே டிரான்ஸ்பரும் கிடைத்தது. ஆனால் 1000 கி.மீ தள்ளி ஒரு வட மாநிலத்தில்.

ஆரம்பத்தில் நானும் அவருடன் அங்கு சென்று ஜாலியாக இருக்கலாம் என்று நினைத்து அதற்கான ஏற்பாடுகளைச் செய்யச்சொன்னேன். அவரும் அங்கு சென்று ஒரு வீட்டை வாடகைக்கு எடுத்து என்னை, அவருடன் கூட்டிச் செல்ல தயாராக இருந்தார்.

ஆனால் எதிர்பாராத விதமாக, நான் பல நாட்கள் எதிர்பார்த்து காத்திருந்த ஆசிரியர் தேர்வின் ரிசல்ட் வர நான் அதில் வெற்றி பெற்றிருந்தேன். என் கனவு ஒரு பக்கம் கணவரின் பூல் சுகம் ஒரு பக்கம் என்ற நிலைமையில் எனக்கு என்ன செய்வதென்றே தெரியவில்லை.

அப்போது என் கணவர்தான் “அம்மு.. ஒரு வருஷம் மட்டும் பொறுத்துக்கோ, அப்புறம் தமிழ்நாட்டுக்கே டிரான்ஸ்பர் வாங்கிடுறேன். அப்புறம் ஜாலியா இருக்கலாம். ஆனா நீ இதவிட்டா அப்புறம் உன்னோட கனவு பலிக்காம போய்டும்..” என்று சொல்ல, நான் டீச்சர் வேலையில் சேர்ந்தேன்.

நான் வேலையில் சேர வேண்டிய ஊர், என் சொந்த ஊரைவிட்டு வெகு தொலைவில் இருந்ததால், ஆரம்பத்தில் ஒரு லேடிஸ் ஹாஸ்டலில் தங்கியிருந்தேன்.

அங்குதான் என் வாழ்க்கையில் இன்னொரு அத்தியாயம் ஆரம்பித்தது..

நான் தங்கியிருந்த அந்த லேடிஸ் ஹாஸ்டலில் காலேஜ் படிக்கும் பெண்கள் முதல் வேலைக்கு செல்லும் செல்லும் பெண்கள் வரை பல வயதுடைய பெண்களும் இருந்தார்கள். தனி அறைக்கு வாடகை அதிகம் என்பதால் பெரும்பாலும் ஒரு அறையில் இரண்டு மூன்று பேர் ஒன்றாக சேர்ந்து தங்கியிருந்தோம்.

நான் தங்கியிருந்த அறையில் என்னுடன் சுகன்யா என்கிற ஒரு 35 வயதுப் பெண் தங்கியிருந்தாள். ஒரே ரூம் என்பதால் இருவரும் ஒருவரை பற்றி ஒருவர் பேசி தெரிந்துகொண்டோம். சுகன்யா தன் கணவரை விவாகரத்து செய்துவிட்டதாகவும், தனது ஒரு மகனை ஸ்கூல் ஹாஸ்டலில் சேர்த்துவிட்டு, அவள் லேடிஸ் ஹாஸ்டலில் தங்கி வேலை பார்ப்பதாகவும் சொன்னாள்.

எனக்கு அந்த புதிய ஊரில், சுகன்யாதான் நல்ல தோழியாக இருந்து வழிகாட்டினாள். அதனால் நானும் சுகன்யாவுடன் நன்றாக பழக ஆரம்பித்தேன். முதலில் அவளை “மேடம்” என்றவள், பிறகு உரிமையுடன் “அக்கா” என்றே அழைக்க ஆரம்பித்தேன். அவளும் என்னை செல்லமாக “அம்மு.. அம்மு..” என்றே அழைத்தாள்.

புது ஊர், புது வேலை, புதிய தோழிகள் என்பதால் ஆரம்பத்தில் எனக்கு காமத்தைப் பற்றிய நினைப்பு அதிகம் வரவில்லை. ஆனால் போக போகத்தான் என் கூதி வேலையைக் காட்ட ஆரம்பித்தது.

நான் வேலை முடிந்து, சுகன்யாவுக்கு முன்பாகவே ஹாஸ்டலுக்கு வந்துவிடுவேன். அதனால் சுகன்யா வருவதற்குள் என் கணவருக்கு போன் போட்டு செக்ஸியாக பேச ஆரம்பித்தேன். என் கூதி இல்லாமல் தனிமையில் வாடிய என் கணவரும், என்னுடன் செக்ஸியாக பேசி என் கூதியை வடிய வைப்பார். இப்படியாக இருவரும் போனில் பேசிக்கொண்டே சுயஇன்பம் செய்ய ஆரம்பித்தோம்.

ஆனால் என் கணவருக்கு ஷிப்ட் படி வேலை என்பதால் தினமும் இந்த கச்சேரி நடக்காது. அதனால் அவருடன் போனில் பேச முடியாத நாட்களில் இன்டர்நெட்டில் காமக் கதை படித்து விரல்போடுவேன்.

ஒரு நாள் இன்டர்நெட்டில் காமக் கதை படித்துவிட்டு விரல் போடும் சமயத்தில் சுகன்யா ரூமுக்கு வந்துவிட்டாள். அதனால் விரல்போட முடியாமல் எனக்கு ஏமாற்றமாக இருந்தது.

காமக் கதை படித்ததில் எனக்கோ உணர்ச்சிகள் உச்சந்தலைக்கு ஏறியிருக்க அன்று இரவு நான் தூக்கம் வராமல் கட்டிலில் அங்குமிங்கும் புரண்டபடி இருந்தேன்.

அப்போது இரவு 11 மணி இருக்கும். சுகன்யாவும் என்னைப்போலவே தூக்கம் வராமல் புரண்டுகொண்டு இருந்தாள். அவள் என்னைப் பார்த்து “என்ன அம்மு, இன்னும் தூங்கலையா? புரண்டு புரண்டு படுத்துக்கிட்டே இருக்க?” என்றாள்.

நான் “தூக்கம் வரலை அக்கா. ஏன் உங்களுக்கும் இன்னும் தூக்கம் வரலியா?” என்றேன்.

உடனே கட்டிலில் இருந்து எழுந்த சுகன்யா “எப்படி அம்மு வரும்? நம்மளை மாதிரி புருசனை பிரிஞ்சு இருக்குற பொம்பளைங்களுக்கு ராத்திரி தூக்கமா வரும்..” என்றாள்.

சுகன்யா இப்படி பேசியது உண்மைதான் என்றாலும், ஒரு பெண் இப்படி சொன்னவுடன் எனக்கு வெட்கம் வந்துவிட்டது. அதனால் ஒன்றும் பேசாமல் தலையை குனிந்தபடி இருந்தேன்.
நான் உங்களை ஆறுதல்படுத்தி திருப்திப்படுத்த முடியும். திருமணம் ஆன பெண்கள், கணவனை இழந்த. பெண்கள், கல்லூரி பெண்கள் என்னை தொடர்பு கொள்ளலாம்.

மசாஜ் செய்ய, காம உரையாடலுக்கு, செக்ஸ்க்கு என்னை அணுகவும். உங்கள் ரகசியம் காக்கப்படும்.

என் mail id : rameshkumarcool143007@gmail.com .

படித்ததற்கு நன்றி உங்கள் கருத்தைப் பகிர்ந்து கொள்ளுங்கள் (குறிப்பாக மதுரை அண்ட் சவுத் தமிழ்நாடு பெண்கள் அண்ட் ஆன்ட்டிஸ் என்னை தொடர்பு கொள்ளவும் ) மின்னஞ்சல் மற்றும் ஹேங்கவுட்கள் மூலம் நான் தொடர்பில் இருப்பேன்.

310731339cookie-checkதொட்டு தொட்டு பேசும் சுல்தானா – 1no