சரியாக பத்து மணிக்கு அவள் என்னுடைய அறைக்கு வந்தாள். மஞ்ச கலர் சாரியில் செம கிளாமராக வந்தாள். அவளைப் பார்த்ததும் நான் அப்படியே திகைத்துப் போய் அவளையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். என்னதான் அவள் உடல் முழுவதும் ஒட்டு துணியில்லாமல் பார்த்தாலும் அவளை இந்த கோலத்தில் பார்த்ததும் என்னால் சைட் அடிக்காமல் இருக்க முடியவில்லை.
அவள் அப்படிப் பார்த்தது என்னவோ திங்கிற மாதிரியே பார்க்கிறீர்க என்று கூறி என் எதிரில் உள்ள சேரில் அமர்ந்தாள். ஆமாண்டி உன்ன அப்படியே சாப்பிட தான் போகிறேன் என்று கூறி சேரை விட்டு எழுந்தேன். பேசாம உட்காரு எங்கு எப்படி நடந்துக்கணும் கூட தெரியல இதெல்லாம் பிறகு பார்த்துக்கலாம் என்று சொன்னாள்.
நான் அதெல்லாம் முடியாது நேற்று முழுவதும் உன்னை பார்க்காமல் நான் எவ்வளவு கஷ்டப்பட்டேன் என்று எனக்கு மட்டும்தான் தெரியும் என்று கூறி அவள் அருகில் சென்றேன். அவள் அதெல்லாம் இப்போ ஒன்னும் பண்ண முடியாது என்னை விட்டு விலகி நில்லு என்று கூறினாள்.
நான் அதெல்லாம் முடியாது என்று அவள் இடுப்பில் கையை வைத்தேன். அவள் வேண்டாண்டா இது அதற்கான நேரமில்லை என்று கூறி நெளிந்தாள். நான் அதெல்லாம் முடியாது என்று கூறி அவளது இடுப்பை பிடித்து முன்னால் இழுத்து என்னோடு சேர்த்து அணைத்துக் கொண்டேன்.
அவளும் என்னை நன்றாக அணைத்துக் கொண்டாள். எனது கையை அவளுடைய முதுகை பிடித்து நன்றாக வரட்டி கொண்டிருந்தது. அப்படியே என்னுடைய உதட்டால் அவளுடைய உதட்டை லிப் லாக் செய்தேன் இருவருடைய நாக்கும் ஒன்றோடு ஒன்று சேர்ந்து விளையாடிக் கொண்டிருந்தது.
நான் இதுதான் சமயம் என்று அவளுடைய தோளில் கையை வைத்து அவளுடைய முந்தானையை சரிய விட்டேன். அவள் அவளுடைய முந்தானையை சரிய விடாமல் அவளுடைய கையை பிடித்து வேண்டாம் பிறகு பார்த்துக் கொள்ளலாம் என்று என்னை தள்ளி விட்டாள்.
நான் மறுபடியும் அவள் அருகில் சென்றேன். அவள் போதும் போதும் பிறகு பார்த்துக் கொள்ளலாம் என்று கூறினாள். நான் முடியாது என்று அடம் பிடித்தேன். நான் இங்கு இருந்தால் நீ சும்மா இருக்க மாட்ட ஏதாவது நோண்டிக்கிட்டே இருப்ப நான் போகிறேன் என்று கூறி என்னுடைய அறையை விட்டு வெளியே சென்றாள்.
நானும் நம்மளுக்கு கொடுத்து வைத்தது அவ்வளவுதான் என்று கூறி என்னுடைய வேலையை பார்க்க தொடங்கினேன். அப்படியே வேலை பரபரப்பாக போய்க் கொண்டு இருந்தது. மதிய உணவு இடைவேளை வந்தது.
நான் எப்பொழுதும் வெளியில் தான் மதிய உணவு அருந்துவேன் மதிய உணவு மட்டும் இல்லை. எல்லா நேரத்திலும் உணவு வெளியே இருந்து தான் அருந்துவேன். ஆபீஸ் வாட்ச்மேனிடம் ரூபாயை கொடுத்து சாப்பாடு வாங்கிட்டு வர கூறினேன்.
அவரும் சரி என்று கிளம்பினார் அந்த நேரம் பார்த்து புஷ்பம் வந்தாள். அவரிடம் எங்கனா போகிறீர்கள் என்று கேட்டால். அவர் சார்கு சாப்பாடு வாங்கிட்டு வர போகிறேன் என்று கூறினார். அவள் அதெல்லாம் ஒன்னும் வேண்டாம் அவருக்கு ஏற்கனவே சாப்பாடு வாங்கிட்டு வந்தாச்சு என்று கூறி அவரிடம் இருந்து ரூபாய் வாங்கிக் கொண்டு அவரை வெளியே அனுப்பி விட்டாள்.
நான் இவள் என்ன சொல்லுகிறாய் என்று தெரியாமல் விழித்துக் கொண்டிருந்தேன். அவள் இருங்க வருகிறேன் என்று கூறி சென்றுவிட்டாள். சிறிது நேரம் கழித்து கையில் ஒரு பையுடன் வந்து என் எதிரில் உள்ள சேரில் அமர்ந்து அந்த பைய டேபிளில் வைத்தாள்.
நான் என்ன இது என்று கேட்டேன். அவள் உங்களுக்கும் எனக்கும் சாப்பாடு என்று கூறினாள். என்ன திடீர்னு சாப்பாடெல்லாம் என்று கேட்டேன். சும்மாதான் கொண்டு வந்தேன் என்று கூறினாள். அவள் சாப்பாட்டை இருவருக்கும் பிளேட்டில் எடுத்து வைத்தாள்.
என்னிடம் ஒரு பிளேட் கொடுத்து சாப்பிடுங்கள் என்று கூறினாள். நான் வேண்டாம் என்று கூறினேன். அவள் சாருக்கு என்ன ஆச்சு திடீர்னு கோவம் என்று கேட்டாள். நான் கேட்டது எனக்கு கிடைக்கவில்லை அதுதான் கோபம் என்று கூறினேன். என்ன கிடைக்கல என்று கேட்டாள்.