அவள் காயை பிடித்து நசுக்க வேண்டும் போலிருந்தது. என்னை கட்டுப் படுத்திக் கொண்டேன்.
” ஏன் நீ தப்பு தப்பாவே யோசிக்கற பிரியா? ”
”யாரு.. நானு தப்பு தப்பா யோசிக்கறேன்?”
” ம்ம்..”
“உங்களை….” என் கையில் கிள்ள வந்தாள். அவள் கையை பிடித்தேன்.
” சரி விடு. எந்த பிரெண்டு கிப்ட் பண்ணது?”
”உங்களுக்கு தெரியாது”
”ஆனா.. கேர்ள்ஸ் கெடையாது. பாய் பிரெண்டுதான?”
”ஐய.. பாய் பிரெண்டல்லாம் இல்ல. என் க்ளோஸ் பிரெண்டு. அவ எனக்கு ரொம்ப க்ளோஸ்”
”நம்பிட்டேன்”
”நம்பலேன்னா போங்க” கையை பின்னால் இழுத்து என்னிடமிருந்து விடுவித்துக் கொண்டாள்.
நான் தெருவைப் பார்த்து விட்டு மீண்டும் அவளை பார்த்தேன்.
”பசங்க மனசு பொண்ணுகளுக்கு வராதுப்பா.. ஆட்டின் டாலர் போட்ட இந்த செயின ஒரு பொண்ணு கிப்ட் பண்ணானு நீ சொல்லிக்கலாம். ஆனா நம்பறதுக்கு நான் ஒண்ணும் பாப்பா இல்ல”
”ஹே.. பெரிய இவரா?” மீண்டும் என் கையில் அடித்தாள். அவளுக்கு அப்படி அடிப்பது மிகவும் பிடித்திருக்க வேண்டும்.
“எவரா ?”
“ஹே..” நெளிந்தாள். முகத்தை திருப்பி தெருவைப் பார்த்தாள்.
”பேரு என்ன ?” நான் கேட்டேன்.
”யாரு பேரு?” என்னைப் பார்த்தாள்.
”உன் ஆளு பேரு? ”
” சே.. இல்லப்பா…” நாக்கை சுழட்டியபடி பின்னால் திரும்பி தன் வீட்டு ஜன்னலை பார்த்தாள். பின் என்னைப் பார்த்து மெல்ல சொன்னாள்.
”நைட் மெசேஜ் பண்றேன்”
”என்னது?”
”என் ஆளு பேரு”
”ஏன்.. இப்ப சொன்னா என்ன?”
”நோ.. எங்கம்மாக்கு பாம்பு காது. ஆல்ரெடி என் மேல செம டவுட்ல இருக்கு.. ஸோ..”
”வெவரம்தான்”
அவள் ஓரிடத்தில் நிற்காமல் ஆடி ஆடி அசைந்து நகர்ந்தபடியே பேசினாள். அவள் அசைவுகளின்போது உண்டாகும் அவள் உடலின் மெல்லிய அதிர்வுகளை ரசித்தபடியே நானும் பேசினேன்.. !!
அவள்அம்மா உள்ளிருந்து அவளை சாப்பிட அழைத்தாள்.
“பிரியா.. நேரமாகுது. சாப்பிட்டு படு வா”
”வரேன்” எனக் கத்தி விட்டு என்னிடம் சொன்னாள்.
”ஓகே ண்ணா அந்த கொரங்கு கூப்பிடுது. நீங்க இனிமேதான் குக் பண்ணனுமா?”
”டிபன்தான.. பத்து நிமிசத்துல ரெடியாகிரும்”
”என்ன செய்வீங்க?”
”எல்லாமே இருக்கு. பட் நான் ரெண்டு தோசை ஊத்திப்பேன்”
”போதுமா?”
”ம்ம்.. கூட ரெண்டு பழம் சாப்பிடுவேன்”
”என்ன பழம்? ”
”வாழைப் பழம்”
”இருக்கா?”
”பிரிட்ஜ்ல இருக்கு ”
”எனக்கொன்னு தரது”
”தாராளமா. இரு”
உள்ளே திரும்பி கிச்சன் போய் ப்ரிட்ஜில் இருந்து பழம் எடுத்து திரும்ப பிரியா உள்ளே வந்து என் பக்கத்தில் நின்றிருந்தாள். ப்ரிட்ஜை சாத்தினேன்.
“நீயே வந்துட்டியா?”
”ரெண்டுதான் இருக்கா?”
”பரவால.. ஒன்னு நீ சாப்பிட்டுக்க” நீட்டினேன்.
”தேங்க்ஸ்” வாங்கினாள். ”நல்லா பெருசு”
”என்ன?”
”பழம் . இது ஒன்னு சாப்பிட்டாலே போதும். எனக்கு வயிறு புல்லாகிரும்”
”இன்னொன்னும் வேணுமா?”
”நோ நோ.. இது ஒன்னு போதும். இதுலயே பாதி அம்மாக்கு குடுத்துருவேன்”
“என்ன பொண்ணு நீ?”
”ஏன்?”
”என்னோட பழத்த நான் உனக்கு குடுத்தா நீ அத உன் அம்மாக்கு தரேன்ற?”
சட்டென்று என் இடது தோள் சப்பையில் அடித்தாள்.
”அலோ.. என்ன டபுள் மீனிங்கா?”
”ஏய்.. இல்ல..” சிரித்தேன்.
”கொன்றுவேன். நான் சின்ன பொண்ணு.. என் கிட்ட தப்பால்லாம் பேசக் கூடாது ”
”யாரு.. நீ சின்னப் பொண்ணு?”
“ஆமா..”
“சரிதான்..” அவள் இள மார்பை பார்த்தேன்.
“அதுக்கு.. எங்க பாக்கறீங்க?” என்று என் கையில் அடித்தாள்.
“ஹேய்.. என்னை உனக்கு அவ்ளோ புடிச்சிருக்கா?”
“ஏன்.. ??”
“என்னை அடிச்சிட்டே இருக்க.. ?”
“ஆமா. அடிச்சா புடிச்சிருக்குனு அர்த்தமா?”
“ம்ம்.. நமக்கு புடிச்சவங்களை ஏதாவது ஒரு வகைல டச் பண்ணிட்டே இருப்போம்”
“ஹோ.. அப்ப..”
“கரெக்ட்” என்றேன்.
”என்ன கரெக்ட்?”
‘”அது சரி. ஆனா சின்ன பொண்ணுக்கு இது டபுள் மீனிங்னு எப்படி தெரியும்?”
”தெர்ர்ரியும்..”