மணி ஒன்று. நான் எழுந்து பாத்ரூம் போய் வந்து தண்ணீர் குடித்து விட்டு கதவைத் திறந்து வெளியே போய் நின்றேன். வெளிக் காற்று பட்டவுடன் என் உடம்பின் சூடு கொஞ்சம் தணிந்தது. பிரியா வீட்டு ஜன்னலை ஏக்கமாகப் பார்த்தேன். அவளை எப்படி மடக்கலாம் என்று யோசித்தபடி நின்றிருந்தேன். சாட்டில் சுலபமாக மடிந்து விட்டாள். ஆனால் நேரில் ஓக்க வர மறுக்கிறாள்.
முதலில் அவளை இன்னும் அதிக நேரம் செக்ஸ் சாட் செய்ய வைக்க வேண்டும். இப்படி ஆரம்பித்தவுடன் பொசுக்கென போய் விடக் கூடாது. ஆனால் அதற்கான நேரமும் வேண்டும். இப்போதைக்கு அவள் செக்ஸ் சாட் மூலம் உச்சமடைந்து சீக்கிரம் முடித்துக் கொள்வதையே விரும்புகிறாள். நேரத்தை மட்டும் நீட்டிக்கச் செய்தால் போதும். அவள் வழிக்கு வந்து விடுவாள். அப்பறம்.. பிளான் பண்ணி அவள் புண்டையை பதம் பார்த்து விடலாம்.. !!
நான் விறைத்த பூலை அடக்க முடியாமல் ரகசியமாக அதை தடவியபடி நின்றிருந்தே நேரம் சட்டென பிரியா வீட்டு கிச்சன் ஜன்னலில் ஆள் தெரிந்தது. நான் ஆர்வமானேன். ஆனால் அது பிரியா இல்லை. அவள் அம்மா.. !!
அவளும் என்னை ஜன்னல் வழியாக பார்த்தாள். தண்ணீர் குடித்தாள். பின் சிறிது நேரத்தில் கதவைத் திறந்து வெளியே வந்தாள்.
“ஏங்க வெளிய வந்து நின்னுட்டிங்க?” என்று மெல்லக் கேட்டாள்.
எனக்கு அடித்தது ஜாக்பாட் என முடிவு செய்தேன். மகள் ஏற்றி விட்ட காமச் சூட்டை அம்மாவிடம் இறக்கிக் கொள்ள முடிவு செய்தேன்.
“தூக்கம் வரலீங்க. அதான் காத்து வாங்கலாம்னு வெளிய வந்தேன்.” என்றேன்.
தளர்வாக இருந்த புடவையை இழுத்து முந்தானையை சரி செய்தாள். என் பார்வை அவளின் முலை மேடுகளை துளைத்தது.
“பாவம் நீங்க. ரொம்ப கஷ்டப் படுறீங்க” என்று எனக்காக கவலைப் பட்டாள்.
“நீங்க கூடத்தான் தூங்காம கஷ்டப் படுறீங்க போலருக்கு?” நான் அவளைச் சொன்னேன்.
“எனக்கு.. பழகிப் போனதுதான?”
“நானாவது பரவால்ல. நீங்கதான் ரொம்ப பாவம்”.
“என்னங்க பண்றது அதுக்கு?” என்றபடி தன் வீட்டு வாசற் படியில் உட்கார்ந்தாள். அங்கேதான் பிரியா உட்காருவாள்.
“அந்த அளவுக்கு உங்களுக்கு இன்னும் வயசாகிடலையே?” என்றேன்.
“என்னை பாத்தா வயசானவளாட்டமா தெரியுது?”
“நிச்சயமா இல்ல. பிரியாவுக்கு அக்கா மாதிரி இருக்கீங்க”.
“ம்ம்” சிரித்தாள்.. !!
பிரியாவின் அம்மா மெதுவாக அசைந்து உட்கார்ந்தாள். அவள் இடது முலை முந்தானை மறைப்பில் உள்ளே சென்று மறைந்தது. ஆனால் முகத்தில் சிரிப்பைக் காட்டியபடி என்னைப் பார்த்தாள். தெரு விளக்கின் வெளிச்சத்தில் அவள் முகம் பளபளத்தது. முழங்கைகளை தொடைகளின் மேல் ஊன்றினாள். கைகளை இணைத்து விரல்களைப் பிண்ணினாள்.
“நல்ல ஆளுதான்” என்று மெல்லிய சிரிப்புடன் சொன்னாள்.
“ஏங்க?” என்றேன்.
“பின்ன.. நான் என்ன அவளுக்கு அக்கா மாதிரியா இருக்கேன்?”
“பின்னே.. இல்லேனு நெனைக்கறீங்களா? நீங்க ரெண்டு பேரும் ஒண்ணா.. ஜோடியா நடந்து போய் பாருங்க.. பிரியாவை விட எல்லா ஆம்பளைகளும் உங்களைத்தான் சைட்டடிப்பாங்க” என்றேன்.
அவள் பதில் பேசவில்லை. சிரித்தபடி விரல்களை பிரித்தாள். இடது கையை முந்தானை மறைப்பில் ஏதோ செய்து விட்டு இடது கையை வெளியே எடுத்து மீண்டும் விரல்களைப் பிண்ணிக் கொண்டாள். நான் விறைத்த ஆண்மையுடன் அவளின் அசைவுகளையே கவனித்துக் கொண்டிருந்தேன்.
ஒரு சின்ன இடைவெளி. அவள் பேசத் தயங்கினாள். நானே டாபிக்கை ஆரம்பிக்க முடிவு செய்தேன்.
“எப்படி சமாளிக்கறீங்க?” என்று மெல்ல கேட்டேன்.
“என்னது.. ?” என்னைக் கேட்டாள்.
“இல்ல.. அவரு அங்க.. நீங்க இங்க.. அதான். நைட்ல எப்படி ஜமாளிக்கறீங்கனு..?”
“நைட்லன்னா?”
“நைட்லன்னா.. ம்ம்.. இணை சேரணுமே? ஒடம்புக்கும் தேவை இருக்குமே?”
நான் சொல்வதைப் புரிந்து கொண்டு பெருமூச்சு விட்டாள். பின்
“கஷ்டம்தான்” முனகினாள்.
“என்ன பண்ணுவீங்க அப்ப?”
“என்ன பண்றது?”
“ஒரு.. ஆண் துணை வேணும்னு தோணாதா?”
“தோணி என்ன பண்றது?”
“ஹோ.. பாவம்..”
மீண்டும் பெருமூச்சு விட்டாள்.
“அழகா இருக்கீங்க ” என்றேன்.
“ம்ம்”
“இளமையாவும் இருக்கீங்க”
“ம்ம்”
“ஆனா துணைதான் இல்லாம.. தணிமைல..”
“ஆனா.. அதுக்காக யாரையும் தேடிப் போக முடியாதே” என்றாள்.
“சரிதான். ஒரு நல்ல குடும்பத்து பொண்ணு. அப்படி பண்ண முடியாதுதான்”
“ம்ம்”
“ஒருவேள.. உங்கள தேடி அந்த மாதிரி வாய்ப்பு வந்தா?”
“சும்மாருங்க..”
“சொல்லுங்க? ”
“அப்படி சடனா.. ஒத்துக்க முடியாது. ஆள் யாரு.. என்ன.. எப்படிபட்டவங்கங்கறது பொறுத்து..”
“அப்ப.. ஆசை இருக்கு?”
“ஆனா.. அப்படி நடந்துக்க முடியாது”
“ஏங்க. இப்ப நானே இருக்கேன். நீங்க என்ன சொல்லுவீங்க?”
“என்ன சொல்றதுனு தெரியல”
“ரொம்ப பசிக்குது. யாராவது உணவு குடுத்தா குத்தமா?”
“இல்லதான்..”
“சாப்பிடறதுதான?”
“பயம்மாருக்கே”
“பயத்தை பாத்தா.. பட்டினி கெடந்துதான் சாகணும்”
“உங்களுக்கு பயமே இல்ல போலருக்கு”
“பசிக்குதே..”
“ம்ம்..”
“உங்களுக்கு பசிக்கல?”
“பசிக்குதுதான்…….”
“சாப்பிடலாமா?”
“பயம்மா இருக்கு” மீண்டும் சன்னமாகச் சொன்னாள்.
கிளி வலையில் சிக்கி விட்டது.
“பயத்தை பாக்காம உள்ள போங்க. வரேன்” என்றேன் துணிந்து.. !!
“ஐயோ..” என்று சன்னமாக அலறினாள் பிரியாவின் அம்மா.
“ஏங்க?”
“பயம்மா இருக்கு”
“என்னங்க நீங்க. மனசுல இவ்வளவு ஆசைய வெச்சிட்டு இப்படி பயப் படுறீங்க..?”
“இல்லீங்க.. வீட்டுல ஒரு.. வயசு வந்த புள்ளையை வெச்சிட்டு…”
‘அடி லூசுத் தாயே. அந்த வயசு வந்த புள்ளைய நீ சாதாரணமா நெனைச்சிட்டியா? அவளாலதான் நான் இப்போ செம மூடாகி நிக்கறேன். அவ ஏத்தி விட்ட சூட்டத்தான் உன்கிட்ட தணிச்சிக்கலாம்னு தவிக்கறேன். இது தெரியாம அவள நீ இன்னும் சின்ன குழந்தையா நெனச்சிட்டிருக்கியே.. என்ன கொடுமை?’ என்று என் மனதுக்குள் நினைத்து சிரித்துக் கொண்டேன்.
நான் பேசவில்லை. அமைதியாக நின்றேன். அவள் என்னையே பார்த்தாள். பின் ஒரு பெருமூச்சு விட்டாள்.
“கஷ்டங்க” என்றாள்.
“என்ன கஷ்டம்? ”
“முன்ன பின்ன.. எந்த தப்பு தண்டாவும் பண்ணதில்ல”
“நான் கூட அப்படித்தாங்க”
“அப்பறம் எப்படி.. இப்படி திடுதிப்புனு..?”
“எல்லாம் ஒரு ஆசைதாங்க. எனக்கு உங்கள ரொம்ப புடிக்கும். நமக்கு ரொம்ப புடிச்சவங்க ஒரு விசயத்துல கஷ்டப் படுறப்ப.. அது தப்பானதாவே இருந்தாலும்.. நாம வழிய போய் உதவலாமேனு ஒரு எண்ணம் வராதா?”
“இது உதவுற குணம் இல்லையே..”
“பின்ன என்னவாம்?”