பெரிய வீட்டு ரகசியம்….

அவன்கிட்ட போயி “சின்னையா இந்தமாதிரி எல்லாம் புத்தகம் என் கிட்ட குடுக்காதிங்க” அப்டி னு சொல்லிட்டு வந்துட்டேன். மறுபடியும் கொடுத்தான் இப்டி அடிக்கடி கொடுக்க ஆரம்பிச்சினான். நானும் யாருக்கும் தெரியாம படிச்சிட்டே இருந்தேன். ஒரு நாள் ஒரு புத்தகம் கொடுத்தான் அது அம்மா மகன் பத்தின தவறான புத்தகம் அதில் ஒரு விதவை தன் சொந்த மகனையே வெச்சிருப்பா. அத படிச்சா பிறகு தான் என் மகன் மேலயே தப்பான எண்ணம் தோன ஆரம்பிச்சிது அப்பறம் நானும் பொம்பள தான என்ன பண்றது.

மலர்: என்ன புத்தகம் காட்டு உள்ள போயி ஒரு புத்தகம் எடுத்துட்டு வந்தா. அத சும்மா புரட்டி புரட்டி பாத்தேன். கொஞ்சம் ஒரு மாதிரி இருந்தது. பின்பு அதை மூடி வைத்துவிட்டு. இது வெறும் கதை. நடந்த சம்பவத்தை கேட்கணும்-னு
மலர்: இத படிச்சபிறகு உங்களுக்குள்ள எப்படி அது நடந்திச்சி. ???? எங்க குடும்பத்துல எப்பொவுமே பொண்ணுங்க வயசுக்கு வந்து கொஞ்ச நாள்லயே கல்யாணம் முடிச்சிடுவாங்க. அப்படிதான் எனக்கு 16 வயசுல கல்யாணம் முடிச்சாங்க.

கல்யாணம் முடிச்சி மூணு வருஷத்துல ஜாதி கலவரத்துல என் புருஷன் இறந்துட்டாரு இப்போ எனக்கு வயசு 32. கல்யாணம் முடிச்சி புதுசுல என்ன புருஷன் நல்ல சந்தோஷம்தான் வெச்சிருந்தாரு அப்பறம் புல்லை பொறந்திச்சி அப்பறம் கண்டுக்கல. அப்பறம் அப்பா அம்மா இருக்குற இந்த வீட்டுக்கே வந்துட்டேன். இங்க உன் கொழுந்தன் குடுத்த புத்தகத்தை படிச்சி படிச்சி மனசு கெட்டுப்போச்சி. நான் மட்டும் படிக்கல என் மகனும் எனக்கு தெரியாம படிச்சிருக்கான். அப்போ அப்போ உங்க வீட்டு தோட்டத்தை பாத்துக்க இராத்திரி யாராவது அங்க தங்கணும்ல.

அதனால இந்த முறை என் பையன அந்த தோட்ட வீட்ல தங்கி தோட்டத்தை பாத்துக்க போக சொன்னாங்க அவனும் சரி னு சொல்லிட்டான் என் அப்பாதான் “பாவம் மா கொழந்த அவன் எப்படி தனியா இருப்பான் நீயும் கூட போ மா” னு சொல்லி அனுப்பிட்டாரு. நாங்க இரண்டு பெரும் அங்க போனோம். சாப்பிட்டு முடிச்சிட்டு லாந்தர் விளக்கு எடுத்துக்கிட்டு நானும் என் மகனும் கிளம்பினோம். இராத்திரி 10 மணி இருக்கும் நல்ல இருட்டு நீல நிறத்துல நிலா வெளிச்சம் அந்த தோட்டத்துக்கு நடுவுல இருக்குற ஒட்டு வீட்டு பக்கத்துல போயி கதவை திறந்தோம்.

வீட்டின் நாலா பக்கமும் ஜன்னல்கள். எல்லா ஜன்னல்களையும் திறந்துவிட்டோம். ஒரே ஒரு கயித்து கட்டில் தான் இருந்திச்சி. நானும் என் மகனும் ஒண்ணா படுத்துகிட்டோம். படுக்கிற வரைக்கும் தெரியல படுத்த பிறகு தான் மனசு தப்பா யோசிக்க ஆரம்பிச்சிது. அந்த எண்ணத்தை மாத்தணும்-னு என் பயன் கிட்ட பேச ஆரம்பிச்சேன். ரொம்ப நேரமா ஏதேதோ பேசினோம் என் மகனும் பேசினான். வெகு நேர அமைதிக்கு பிறகு என் பயன் ராம் கேட்டான்

ராம்: அம்மா. அந்த புத்தகத்தை நீயா படிக்கிற. எனக்கு தூக்கிவாரி போட்டாது.
தேவி: என்னடா சொல்ற. ?
ராம்: அதான் அந்த மாதிரி புத்தகத்தை எல்லாம் நீ படிக்கிறியா. ? எனக்கு புரிந்தது. நாங்கள் ஒருவர் முகம் ஒருவர் பார்க்க படுத்து இருந்தோம் என் இதயமும் படபட-னு அடிச்சுது. என்னையும் கட்டுப்படுத்த முடில. சரி இனிமே சமாளிக்க முடியாதுனு
தேவி: ஆமா டா நீயும் படிச்சியா?