பத்தினி படி தாண்டுவாள்

Posted on

அவன் பாத்த பார்வ இருக்கே? அப்பப்பா! அதுல தெருஞ்ச காமவெறி இருக்கே? அய்யோ! அவன் பாத்ததுமே என்னோட மார்காம்பு வெரச்சுகிச்சு. காமம் ஏற ஏறம்பிச்சுச்சு. என்னோட புண்ட குறுகுறுக்க ஆரம்பிக்க என்னோட மொலைங்க ஜாக்கெட்ட கிழிச்சிடுற மாதிரி ஆகிடுச்சு.
அவன் நாக்கால உதட்ட ஈரப்படுத்திக்க நான் ஆரம்பத்திலேயே ஓவரா போகக்கூடாதுன்னு “கொஞ்சம் சீக்கிரம் சாமான போடுங்க..”ன்னு ரெட்டை அர்த்துல சொல்லிட்டு, என்னோட சேலைய இழுத்து மொலைய மறைக்கிறமாதிரி பாவ்லா பண்ணி நல்லா மொலை பள்ளம் தெரியுற மாதிரி பண்ணுனேன்.
இந்த பள்ளத்தாக்குல தடுக்கி விழாம இருக்க முடியுமா?

அந்த ஆளும் சுதாரிச்சு மளிக சாமான் எடுத்துவைக்க போனான். திரும்பி திரும்பி என்ன பாத்துட்டே ஒவ்வொரு சாமானா எடுத்து வச்சான். நான் அப்போ அவனோட வேஷ்டிய பாத்தேன். அது கூடாரம் போட்டிருந்துச்சு.
அத பாத்ததும் அவன் ஜட்டி போடலன்னு தெரிஞ்சு சிரிப்பு வந்துச்சு. டக்குன்னு சிரிச்சிட்டேன்.
அந்த ஆள் உடனே “ஏங்க சிரிச்சிங்க?”ன்னு கேட்டான்.
நான் “ஒன்னுமில்ல..”ன்னு சொல்லி சமாளிச்சேன்.
ஆனாலும் அவனுக்கு புரிஞ்சிருச்சு போல டக்குன்னு வேட்டிய மடிச்சு கட்டிகிட்டான். எல்லா மளிக சாமானையும் எடுத்து வச்சுட்டு, ஒரு பேப்பர்ல கணக்கு போட்டான். கணக்கு போட்டு முடிச்சு எங்கிட்ட 520 ரூபா 500 ரூபா குடுங்கன்னு என்னோட மொலை பள்ளத்த பாத்துட்டே சொன்னான்.

நான் பணத்த நிட்ட என்னோட கைய லேசா தடவிட்டே வாங்குனான். அவன் தொட்டது எனக்கு ஜிவ்வுன்னு இருந்துச்சு. அவன் எல்லா சாமானையும் என்கிட்ட இருந்த கூடைய வாங்கி அதுல எடுத்து வச்சு எங்கிட்ட கொடுத்தான்.
கூடைய வாங்கிட்டு சரி கிளம்ப வேண்டியதுதான்னு கிளம்ப நினைச்சேன். ஆனா எனக்கு அங்கருந்து கெளம்ப மனசே வரல.
அதனால, அவங்கிட்ட “முந்திரி பருப்பு 50 கிராம் குடுங்க..”ன்னு கேட்டேன்.
அவன் “முந்திரி பருப்பு தீந்துபோச்சு. எப்ப வரும்னே தெரியாது..”ன்னு சொன்னான்.
ஆனா கடைக்குள்ள ஒரு டப்பால முந்திரி பருப்பு இருந்தத நான் ஏற்கனவே பாத்துட்டேன். நான் அவன் இல்லைன்னு சொல்றான்னு யோசிக்கும்போதே “இதுதான் என்னோட நம்பர். சாமான் வேணும்னா போண் பண்ணி கேளுங்கன்னு..” சொல்லி அவனோட மொபைல் நம்பர் குடுத்தான்.

அவன் எந்த அர்த்தத்துல அப்படி சொன்னானோ, ஆனா எனக்கு அது தப்பு தப்பாத்தான் நெனைக்க தோனுச்சு. அப்புறம் நானும் நம்பர வாங்கிட்டு கெளம்பிட்டேன். அந்த ஆள் சொன்னதையும் அவன் வேட்டி கூடாரத்தையும் நினச்சுகிட்டே வீட்டுக்கு போனேன்.
நல்லவேளை என்னோட புருஷன் தூங்கிட்டுதான் இருந்தாரு. எனக்கு கடையில நடந்தத நெனச்சு ரொம்ப மூடா இருந்துச்சு. அதனால ராத்திரி எம்புருஷன் வேலைக்கு கிளம்புளதுக்கு அப்புறமா கேரட்ட வச்சு ஒரு ஷாட் அடிச்சேன். ஆனா அது திருப்தியா இல்ல.
அன்னிக்கு ராத்திரி முழுக்க எனக்கு அந்த கடைக்காரன் நெனப்பாவே இருந்துச்சு. அவன் நம்ம புண்டையில அடிச்சா எப்படி இருக்கும்? சுன்னிய ஊம்ப தருவானா மாட்டானா? மொலைய எப்படி கசக்குவான்? இது சரியா வருமா வராதா?ன்னு மனசுபூரா யோசனையா இருந்துச்சு.

ஆனா அவனோட வேஷ்டி கூடாரத்த மட்டும் என்னால மறக்கவே முடியல. அத நினைச்சாலே என் கூதி அரிக்க ஆரம்பிச்சது. அதனால இன்னொரு தரம் அந்த கடைக்கரன நெனச்சு, கூதியில கேரட்ட வச்சு ஒரு ஷாட் அடிச்சுட்டு தூங்கிட்டேன்.
காலைல எழுந்திருச்சதும் மொத நாள் ராத்திரி நான் செஞ்ச காரியத்த நெனச்சு பாத்தேன். என்னதான் இருந்தாலும் இது தப்புன்னு தோணிச்சு.
கட்டுன புருஷன் நல்லா ஒலக்கையாட்டம் சுன்னிய வச்சிருக்கும்போது இப்டி அடுத்தவன் சுன்னிக்கு அலைய கூடாதுன்னு நினைச்சு என்னோட ஆசைகளுக்கு அணைபோட்டேன்.

இருந்தாலும் அடங்காத எங்கூதி ஒரு ஒலக்கை வேணும்ன்னு அடம் பிடிச்சுது. என் முலை மாங்கா மாதிரி விரைப்பாகி அத பிசஞ்சு பிசஞ்சு கனிய வைக்க ஒரு ஆள தேடுச்சு.
அதனால எம்புருஷன் வந்ததும் அவருக்கு சாப்பாடு போட்டுட்டு அவருகிட்ட “இன்னிக்கு ரொம்ப மூடா இருக்குங்க. ஒரு தடவை ஓக்கலாங்க..”ன்னு சொன்னேன்.
ஆனா அவரு, “நைட் ரொம்ப வேலை, இன்னிக்கு முடியாது. நாளைக்கு ஒரு நாள் பொறுத்துக்கோ. நாளகழிச்சு லீவ் வரும். ராபகலா செய்றேன்..”ன்னு சொன்னார்.
நான் அவர்கிட்ட எவ்ளோவோ கெஞ்சி பாத்தேன். ஒரு ஷாட்டாவது அடிங்கன்னு ஆனா அவரு கேட்காம தூங்கிட்டாரு. எனக்கு அழுகழுகையா வந்துச்சு. அழுதுட்டே நானும் தூங்கிட்டேன். அப்புறம் ராத்திரி எம்புருசன் வேலைக்கு போனதும் முள்ளங்கிய வச்சு ரெண்டு சாட் அடிச்சிட்டு தூங்கிட்டேன்.
மறுநாள் கழிஞ்சுது.

அடுத்தநாள் எம்புருசனுக்கு லீவுன்னு நெனச்சு சந்தோஷமா இருந்தேன். ஆனா பாவி மனுஷன் ஆள் இல்ல அதனால வேலைக்கு போகனும்ன்னு போய்ட்டார்.
அன்னிக்கு எனக்கு எம்புருஷன நெனச்சு அழுக வரல ஆத்திரம்தான் வந்துச்சு. கல்யாணமான புதுசுல அவரு பூல தூக்கிட்டு வரும்போதுலாம் அவுத்துபோட்டு புண்டைய காட்டுனேன். ஆனா இப்ப நான் கேட்கும்போது அவரு என் நெலமைய புருஞ்சுக்காம போய்ட்டார்ன்னு மனசும் புண்டையும் பத்தி எரிஞ்சுது.
அன்னிக்கே முடிவு பண்ணிட்டேன். என்ன புருஞ்சுக்காத புருஷனுக்கு இனி பத்தினியா இருக்கவேணாம்ன்னு.
இருந்தாலும் அவருக்கு கடைசியா ஒரு சான்ஸ் தரலாம்ன்னு மறுநாள் “என்னங்க, நேத்து லீவு வரல அதனால இன்னிக்கு லீவு போடுங்க பண்ணலாம்..”ன்னு கால்ல விழாத கொறையா கெஞ்சுனேன்.
ஆனா மனுஷன் கொஞ்சங்கூட கேக்கல. எனக்கு வேலதான் முக்கியம்ன்னு கராரா சொல்லிட்டார். நானும் வேலி தாண்ட முடிவு பண்ணிட்டேன்.

நான் வேலி தாண்ட முடிவு பண்ணுனதுதான் தாமதம், என்னோட மனசு அந்த கடைக்காரனை என்னோட கள்ளப் புருஷனா கற்பனை பண்ண ஆரம்பிச்சிடுச்சு. அவன் என் முலைய பாத்த பார்வையும், ரெட்டை அர்த்தத்துல அவன் பேசின பேச்சும், அவன் வேட்டி கூடாரமும் எங்கூதியில தண்ணிய ஒழுக வச்சுது.
எப்படியாச்சும் அவங்கூட படுத்தே ஆகனும்ன்னு உடம்பு மனசோட சொல்லுக்கு கட்டுப்படாம அடம்பிடிச்சுது.
கடைக்காரன் நினைப்புல எப்டி படுத்திருக்கா பாருங்க
அதனால அன்னிக்கு ராத்திரி எம்புருசன் வேலைக்கு போனதுக்கு அப்புறம், அந்த கடைக்காரனுக்கு எப்படி முந்தி விரிக்கிறதுன்னு யோசனையோட இருந்தேன். அப்போ ஒரு யோசனை வர, சட்டுன்னு என்னோட செல்லை எடுத்து அவனோட நம்பர தேடினேன்.

பயம் ஒரு பக்கம், அரிப்பு இன்னொரு பக்கம். அதனால மொபைல பாத்தபடியே கொஞ்ச நேரம் இருக்க என் உடம்பெல்லாம் ஒரு மாதிரி வேர்க்க ஆரம்பிச்சுடுச்சு.
கடைசியா நடக்கிறது நடக்கட்டும்ன்னு அவன் நம்பருக்கு கால் பண்ணுனேன். அப்போ ராத்திரி 9 மணி.
அவன் “ஹலோ..”ன்னதும் எனக்கு இதயத் துடிப்பு அதிகமாச்சு. என்ன பேசுறதுன்னே தெரியல!
ஆனா அவனோ “ஹலோ.. ஹலோ..”ன்னு கத்த ஆரம்பிச்சான்.
நான் சுதாரிச்சு “ஹலோ.. நான் பிரேமா.. அன்னிக்கு முந்திரி பருப்பு கேட்டனே ஞாபகமிருக்கா?”ன்னு சொன்னேன்.

“ம்ம்.. ஞாபகம் இருக்கு. சொல்லுங்க என்ன வேணும்?”
“எனக்கு உங்.. உங்க சாமான் வேணும்!”
“என்னது?”
“இல்ல உங்க கடையில இருந்து சாமான் வேணும்..”
“ஓஓ.. என்ன வேணும்? சொல்லுங்க..”
“முந்திரி பருப்பு வேணும் இருக்கா?”
“ம்ம் இருக்கு.. காலைல வந்து வாங்கிக்கோங்க..”
“இல்ல இனி பொருக்க முடியாது. இன்னிக்கே இப்பவே வேணும்..”
“கடை சாத்த நேரமாச்சு. உங்களுக்காக இன்னும் அரமணி நேரம் இருக்கேன் வாங்க..”
“அய்யோ! இந்நேரத்துல வர முடியாது. டோர் டெலிவரி பண்ண முடியுமா?”
“அதெல்லாம் பண்றது இல்ல. அதுவும் இப்ப பண்ண முடியாது!”
“பரவால்ல வாங்க. வீட்ல நான் மட்டுந்தான் இருக்கேன். நீங்க சாமான கொண்டு வாங்க!”ன்னு ஒருமாதிரியா கிறக்கமா சொன்னேன்.

போன்ல பேசும்போதே இவளுக்கு அரிக்குது
அவன் கொஞ்சம் யோசிக்கிறமாதிரி இருந்துச்சு. நான் இதயம் படபடக்க அவன் என்ன சொல்லுவானோன்னு வெய்ட் பண்ணிட்டு இருந்தேன்.
அவன் “சரி உங்க அட்ரஸ சொல்லுங்க..”ன்னு சொல்ல நான் குஷியாகி வீட்டுக்கு வர வழிய சொன்னேன். அதுவும் பின்பக்கமா வர வழிய சொன்னேன்.
அவனும் கொஞ்ச நேரத்துல வர்ரதா சொல்லி லைன கட் பண்ணுனான்.
அந்த நொடியில இருந்து என்னோட மனசுக்குள்ள ஒரு மாதிரி பட்டாம்பூச்சு பறக்க ஆரம்பிச்சுது. ஏதோ இன்னைக்குத்தான் புதுசா முதலிரவு கொண்டாடுறமாதிரி ஒரு பீலிங்.

இருக்காத பின்னே.. தாலி கட்டுன புருசனோட ஒரு தடவை முதலிரவு கொண்டாடுனாலும், தாலி கட்டாத கள்ளப் புருசனோட கொண்டாடப்போற முதல் இரவு ஆச்சே! அதனால இதுவும் முதலிரவுதான்னு முடிவு பண்ணி என் கள்ளப் புருஷன் வர்ரதுக்குள்ள, அவனுக்காக ரெடியானேன்.
முதலிரவுக்கு போற மாதிரி பட்டுப்பொடவை, நகையெல்லாம் போட்டு அலங்காரம் பண்ணாம, அரை நிமிஷத்துல அம்மனமாகுற மாதிரி, என்னோட பிரா பேண்டிய கழட்டிட்டு, புடவைய தொப்புளுக்கு கீழ எறக்கி, இடுப்பு தெரியுற மாதிரி கட்டிகிட்டேன்.
லேட்டா பவுடர், தலையில கொஞ்சம் மல்லிகைப் பூ வச்சு வேலைக்கு போய்ட்டு வர புருஷன வரவேற்குற பொண்டாட்டி மாதிரி என்னோட கள்ளப் புருஷனுக்காக காத்திருந்தேன்.
கடைக்காரன கரெக்ட் பண்ண தயாரா இருக்கா
மணி, ராத்திரி 10க்கு மேல ஆகியிருந்துச்சு. என்னடா இன்னும் அவன காணோமேன்னு ஒரு எதிர்பார்ப்போட வீட்க்குள்ளேயே அங்கேயும் இங்கேயுமா நடந்துக்கிட்டு இருந்தேன்.

அப்போ பின் பக்க கதவு தட்டுற சத்தம் கேட்டுச்சு. ஆசையா ஓடிப்போய் கதவ தொறந்தேன். என்னோட புது புருசன், கள்ளப்புருசன் அந்த மளிகக் கடக்காரன்தான் வந்திருந்தான். கையில பேப்பர் பொட்டலம் ஒன்னு வெச்சிருந்தான்.

150754cookie-checkபத்தினி படி தாண்டுவாள்

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *