குடும்பத்துடன் கோ*ல் பயணம் குதூகலத்தின் தொடக்கம் part 2

பயண நாள்-2 (அதிகாலை): அதிகாலை 03:00 மணிக்கு எழுந்தோம். நான் முதலில் தயாராகி கேரளா புடவை அணிந்தேன். பிறகு நிசா உள்ளே சென்று வேகமாக தயாரானாள். பின்னர் சிவா தயாராக உள்ளே சென்று டவலுடன் வெளியே வந்தான்.

குடும்பத்துடன் கோ*ல் பயணம் குதூகலத்தின் தொடக்கம்
சிவா: அம்மா, எனக்கு வேட்டி கட்டி எனக்கு மீண்டும் உதவ முடியுமா? அம்மா: நீங்கள் அதை அணிய கற்றுக்கொண்டீர்கள் என்று நினைத்தேன். சிவா: ப்ளீஸ் அம்மா, எனக்காக கட்டி விடு. அடுத்த முறை நானே செய்வேன். நான் என் மகளின் பக்கம் திரும்பினேன் அவள் சிரித்துக்கொண்டே அமர்ந்திருந்தாள்.
நான்: சரி! ஐட்டியை அணிந்து கொண்டு வாருங்கள். நான் உங்களுக்கு உதவுகிறேன். சரி என்று சொல்லி சிவா ஐட்டி அணிய உள்ளே சென்றான். நிசா: ஏன் அவனை ஐட்டி அணியச் சொன்னாய்? நான் என்ன! நான் மீண்டும் அதை பார்க்க விரும்பவில்லை?
திடீரென்று மீண்டும் டவலை அணிந்து கொண்டு வெளியே வந்தான். சிவா: அம்மா, நான் நினைக்கிறேன் , நான் ஐட்டி இல்லாமல் வேட்டியை அணிந்திருந்தபோது நான் மிகவும் வசதியாக இருந்தேன். அதனால் இப்போது நான் ஐட்டி எதுவும் அணியவில்லை என்று கூறும்போது மீண்டும் அவனுடைய பெரிய சுன்னியை பார்க்கப் போகிறேன் என்று என் மனம் மகிழ்ந்தது.
நான்: முட்டாள்! சில சமயம் வேட்டி அவிழ்ந்து கீழே விழுந்தால் கோவிலில் பெரும் கூட்டம் இருக்கும். . சிவா: பரவாயில்லை! பாதுகாப்புக்காக பெல்ட் அணிவேன்.
நான் மிகவும் மூச்சை வெளியேற்றினேன், சூழ்நிலையும் அவருடைய வார்த்தைகளும் என்னை ஏற்றுக்கொள்ள வைத்தது. நிசா எல்லாவற்றையும் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். சிவா: அம்மா, நிசாவை வெளியில் காத்திருக்கச் சொல்லுங்கள். வேட்டி அணிந்த பிறகு அவளை அழைக்கலாம்.
ஆனால் சிவாவுக்கு தெரியாது நிசா. அவனுடைய டிக் பற்றிய எனது தகவல் சரியானதா இல்லையா என்பதை அவள் உறுதிப்படுத்த விரும்புகிறாள் என்பது . நிசா: நான் ஏன் வெளியில் காத்திருக்க வேண்டும்? நான் போக மாட்டேன். சிவா: அம்மா! அவளை வெளியே போகச் சொல்லு.
நான்: நிசா! தயவுசெய்து வெளியே காத்திருக்கவும். (என் கண்களால் சமிக்ஞை செய்தாள்) நிசா: நான் போக மாட்டேன். இல்லையெனில், நான் இங்கே சுவரைப் பார்த்து அமர்ந்திருப்பேன்.
என்று கூறி சுவரை பார்த்து திரும்பி கொண்டாள். ஆனால் உண்மையில், ஒரு டிரஸ்ஸிங் டேபிள் கண்ணாடி இருந்தது, அதன் மூலம் அவள் முழு விஷயத்தையும் பார்க்க முடியும்.
சிவா: அம்மா!
நான்: சரி! கத்தாதே. அவள் சுவரைப் பார்த்தாள், அவளால் எதையும் பார்க்க முடியவில்லை. சீக்கிரம் உங்கள் டவலை அகற்றுங்கள், அதை அணிவதற்கு நான் உங்களுக்கு உதவுகிறேன்.
அவன் சமாதானம் அடைந்து தன் டவலை கழற்றினான். இன்னும், அவனது சுண்ணி அதே அளவு மற்றும் தொங்கும் நிலையில் இருந்தது. நல்லவேளையாக, கண்ணாடி வழியே பார்த்தேன், எல்லாவற்றையும் பார்த்துக் கொண்டிருக்கும் என் மகளைப் பார்க்கிறேன். அவளும் அவனது சுண்ணியின் அளவைப் பார்த்து ஆச்சரியப்பட்டாள்.
எனக்கு உண்மையில் என்ன செய்வது என்று தெரியவில்லை, எனவே நிலைமையைக் கையாள அவரை விரைவாக அணியச் செய்ய வேட்டியை எடுத்தேன். இப்போது சுண்ணியை நேரடியாகப் பார்ப்பதில் எனக்கு மனம் வரவில்லை, இப்போது அதை என்னிடம் காட்ட அவன் வசதியாக இருக்கிறாரன். அவரனுக்கு உதவி செய்யும் போது, ​​நான் வேண்டுமென்றே அவனது சுண்ணியை சில முறை தொட்டேன், அது எனது புண்டை மயிரை கொஞ்சம் ஈரமாக்கியது.
நான் கண்ணாடி வழியே பார்த்தபோது .நிசா சிரித்துக்கொண்டே நிகழ்ச்சியை ரசித்துக் கொண்டிருந்தாள். கடைசியாக, அவனது வேட்டியை அணிவித்து கொண்டு, நாங்கள் கோவிலுக்கு செல்ல தயாராக இருக்கிறோம். நடந்து செல்லக்கூடிய தூரத்தில் அமைந்துள்ள கோவிலை அடைந்தோம், எங்களுக்கு முன்னால் சுமார் 50 பேர் நிற்கும் வரிசையில் நின்றோம்.
04:15 மணியளவில் கதவு திறக்கப்பட்டது மற்றும் மக்கள் மெதுவாக வரிசையில் செல்ல ஆரம்பித்தனர். எனக்கு முன்னால் நிசாவும், சிவாவும் என்னைப் பின்தொடர்ந்தும் வந்தார்கள். கோயிலில் 2 கதவுகள் உள்ளன, ஒன்று நாம் முதலில் நுழையும் பிரதான கதவு மற்றும் கடவுளை தரிசனம் செய்ய, கோவிலுக்குள் மற்றொரு கதவைக் கடக்க வேண்டும்.
ஆண் குழந்தைகள் உட்பட ஆண்கள் மேல் உடலை மறைக்காமல் வேட்டி அணியலாம். நாங்கள் முதல் கதவுக்குள் நுழைந்தோம், இரண்டாவது கதவுக்கு முன்னால் மற்றொரு வரிசையில் நின்றோம். அங்கு அனைவரும் நெரிசலில் நின்று கொண்டிருந்தனர். நிசாவும், நானும் சிவாவும் அடுத்ததாக முன்பின் நின்று கொண்டிருந்தோம்.
என் பின் உடல் முழுவதும் சிவாவின் முன்பகுதியை தொட்டுக்கொண்டிருந்தது. 2 நிமிடங்களுக்குப் பிறகு என் பின் பகுதியில் ஏதோ குத்தியது. பின்னால் வேறு யாரோ நிற்கிறார்கள் என்று நினைத்தேன். தலையைத் திருப்பிப் பார்த்தபோது பின்னால் நின்றிருந்தான் சிவா. என்ன குத்துகிறது என்று பார்க்க நான் மெதுவாக என் இடது கையை எடுத்தேன்.
ஆமா! இது சிவாவின் பெரிய சுண்ணி, அது கடினமாகவும் சூடாகவும் இருக்கிறது. சிவா அதை 2 வினாடிகள் வைத்திருந்தான், உடனடியாக என் கையை மீண்டும் எடுத்தேன்.
சிவா: மன்னிக்கவும் அம்மா! வரிசையில் நெரிசல் அதிகம், என்னால் அதைக் கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை. நான்:(முகத்தை கோபமான வைத்து) அதனால் தான் ஐட்டி அணியச் சொன்னேன்.
ஆனால் நான் உண்மையில் அவனது சுண்ணியின் இடியை அனுபவித்துக்கொண்டிருந்தேன், அந்த தருணம் என் புண்டை ஈரமாகியது.. ஒரு கணம், இந்த நிமிர்ந்த சுண்ணியை பிடிக்க இரு கைகளின் உள்ளங்கை தேவை என்று நான் நினைத்தேன். என்னால் நிலைமையைக் கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை மற்றும் என் உணர்வுகளை என்னால் கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை.
நிசா: என்ன நடந்தது? நான்: ஒன்றுமில்லை! பின்னர் சிவா எங்களுக்கு இடையே சிறிது இடைவெளி விட்டு சற்று பின்வாங்கினான். இப்போது எதுவும் என்னைத் இடிக்கவில்லை
நான்: ஏன் இடைவெளி விடுகிறாய்? சிவா: என் சுண்ணி உன்னைக் சங்கடப்படுத்துகிறது அம்மா, அதான் உனக்கு வசதியா இருக்க நான் கொஞ்சம் இடைவெளி விட்டுட்டேன்.
நான் அவனுடைய இடுப்பைப் பிடிக்க என் இரு கைகளையும் பின்னோக்கி எடுத்து அவனை என் பக்கம் இழுத்தேன், அது அவனுடைய சுண்ணி மீண்டும் என் குண்டியை தாக்கியது. அது ஒரு சொர்க்க உணர்வு. நான்: ஒரு இடைவெளி விட்டால், அந்த இடைவெளியில் யாராவது வந்து நிற்பார்கள்.
சிவா: ஓ, சரி அம்மா. இப்படியே நிற்பேன் இடைவெளி விடமாட்டேன்.
15 முதல் 20 நிமிடங்கள் அப்படியே நின்று நகர்ந்தோம். நாங்கள் கடவுளின் முன் வந்து வணங்க ஆரம்பித்தோம். என் மகனைப் பற்றி இந்த மாதிரியான மனநிலையைக் கொண்டிருப்பதற்காக நான் கடவுளிடம் மன்னிப்பு கேட்டேன், மேலும் இந்த சூழ்நிலையை சமாளிக்க எனக்கு உதவுமாறு கேட்டேன். அதன் பிறகு, கருவறையை (கர்பக்ரிஹா) சுற்றி வந்தோம்.
நடக்கும்போது நான் அவரது விறைப்புத்தன்மையை சோதித்தேன், ஓஎம்ஜி! அது அவரது வேட்டியில் ஒரு பெரிய கூடாரத்தை உருவாக்கியது, எல்லோரும் அதை கவனிக்கிறார்கள். நான் என் கைப்பையைக் கொடுத்து யாரும் கவனிக்காதபடி அதை முன்னால் வைத்திருக்கச் சொன்னேன். அவருடைய விறைப்புத்தன்மையை போக்க நான் ஏதாவது செய்ய வேண்டும்.
அப்படி மூன்று முறை வலம் வந்த பிறகு, கோவிலின் ஒரு மூலையில் சில நிமிடங்கள் அமர்ந்தோம், அதனால் அவர் அமைதியடைந்து விறைப்பை அணைத்தார். கூடாரத்தின் அளவு குறைவதால் சில நிமிடங்களுக்குப் பிறகு விறைப்புத்தன்மை குறைந்து வருவதை என்னால் பார்க்க முடிகிறது.
நிசா: என்ன நடந்தது அம்மா? நீ டென்ஷனாக இருக்கிறாய், அவனும் பதற்றமாக இருக்கிறாய். என்ன நடந்தது?
நாங்கள் எதிர்கொள்ளும் பிரச்சினையைப் பற்றிச் சொல்ல, அவளுடைய காதுகளைக் காட்டும்படி அவளிடம் கேட்டேன். ஆனால் சிவா இந்த பிரச்சனையை அவளிடம் சொல்ல வேண்டாம் என்று என் கையை இழுத்தான். ஆனால் சிவா கையை எடுக்க நிசா கையை அடித்தார். நான் அவளிடம் நடந்த சம்பவத்தையும் பிரச்சினையையும் பற்றி கிசுகிசுத்தேன், அவள் உள்ளங்கையை வாய்க்கு மேல் வைத்துக்கொண்டு சிரிக்க ஆரம்பித்தாள்.
சிவா: அதை அவளிடம் சொல்லாதே என்று சொன்னேன்! (ஒரு விரக்தியுடன், சிரிப்பை நிறுத்தச் சொன்னாள்). நான்: இது இயற்கை. நீ வலுவாகவும் ஆண்மை உள்ளவராகவும் இருப்பதை இது காட்டுகிறது. இப்போது பார் அது போய்விட்டது. அவ்வளவுதான்.
நான் என் கைப்பையை எடுத்து கவுண்டரில் இருந்து பிரசாதம் வாங்க பணத்தை எடுத்தேன். நான் நிசாவிடம் பிரசாதம் வாங்கச் சொன்னேன். பணத்தை எடுத்துக்கொண்டு அதை வாங்க வரிசையில் நின்றாள். அங்கும் இங்கும் நடமாடும் சில பக்தர்களைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன்.
கேரளக் கோயில்களில், பெண்கள் தங்கள் மார்பகத்தை துணியால் மறைக்காமல், அனைவருக்கும் தெரியும்படி குழந்தைகளுக்கு தாய்ப்பால் கொடுப்பது ஒரு வகையான சடங்கு. இது குழந்தையை வலிமையாகவும் ஆரோக்கியமாகவும் மாற்றும் என்று அவர்கள் நினைக்கிறார்கள். நாங்கள் இளைப்பாறும் எங்கள் அருகில் உள்ள கோவிலில் சில அழகான பெண்கள் அதை செய்து கொண்டிருந்தனர்.
15 நிமிடங்களுக்குப் பிறகு, என் கண்கள் அவனது இடுப்புப் பகுதியை நோக்கிச் சென்றன, அங்கு கூடாரம் மீண்டும் பெரிதாகிவிட்டது. இப்போது என்ன நடந்தது என்று எனக்குப் புரியவில்லை. அவர் எங்கே பார்க்கிறார் என்று நான் அவனை பார்த்தேன். அவன் பாலூட்டும் பெண்களையும் அவர்களின் மார்பகங்களையும் கண் இமைக்காமல் கூர்ந்து கவனித்துக் கொண்டிருக்கிறான். அவனுடைய நடவடிக்கையால் நான் மிகவும் கோபமடைந்தேன்.
கேரளப் பெண்கள் அழகாக இருக்கிறார்கள் என்பது உங்களுக்குத் தெரியும், அவர்கள் தங்கள் மார்பைக் காட்டுகிறார்கள் என்றால், நான் என்ன சொல்ல முடியும். என் மனதில், நான் கூட அவர்களின் மார்பகத்தை உறிஞ்ச வேண்டும் என்று நினைத்தேன், ஏனென்றால் அவை பெரியதாகவும், கவர்ச்சியாகவும் இருந்தது. நானும் ஒரு பெண் என்பதை உணர்ந்தேன். நான் அவன் பக்கம் திரும்பி அவன் தலையில் லேசான அடி கொடுத்தேன்.
நான்: என்ன பார்க்கிறாய்? அங்கே என்ன நடக்கிறது பாருங்கள்! (அவனது இடுப்புப் பகுதியை நான் சுட்டிக்காட்டினேன், அங்கு அவனுக்கு பெரிய கூடாரமாக இருந்தது).
தலையை சொறிந்துவிட்டு மறுபக்கம் திரும்பினான். இந்த சூழ்நிலையில், அவனது செயலால் நான் சிரிக்க வேண்டுமா அல்லது கோபப்பட வேண்டுமா என்று எனக்குத் தெரியவில்லை. ஆனால் அவனால் தன் மனதைக் கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை, சில நிமிடங்களுக்குப் பிறகு, அவன் கண்களின் ஓரத்தில் பார்க்க ஆரம்பித்தான். இந்த முறை நான் கவலைப்படாமல் அவருடன் நிலைமையை விட்டுவிட்டேன்.
25 நிமிடங்களுக்குப் பிறகு, ந ஒரு துணி பையில் பிரசாதத்துடன் திரும்பி வந்தாள், மீண்டும் சிவாவின் விறைப்புத்தன்மையை மறைக்க எனது கைப்பையை திரும்ப கொடுத்தேன். நிசா: மீண்டும் ஏன் கைப்பையை அவனிடம் கொடுக்கிறாய்?
நான் நிசாவை , தங்கள் குழந்தைகளுக்கு தாய்ப்பால் கொடுக்கும் பெண்களை சுட்டிக்காட்டினேன். அவள் அவனை ஏமாற்றத்துடன் பார்த்துவிட்டு தலையை ஆட்டினாள். பிறகு எழுந்து கோவிலை விட்டு வெளியே வந்து எங்கள் லாட்ஜ் நோக்கி நகர ஆரம்பித்தோம். வழியெங்கும் கூடாரத்தின் முன் கைப்பையை வைத்துக்கொண்டு தன் விறைப்பை மறைத்துக் கொண்டிருந்தான்
சுவாரசியமான முன்றாம் பாகத்திற்காக காத்திருங்கள்.
jonevikki@gmail.com க்கு கருத்துகளை அனுப்பவும் .
இந்தக் கதையைப் பற்றி நீங்கள் என்ன நினைத்தீர்கள்??
* தனியுரிமை உத்தரவாதம். உங்கள் தகவலை நாங்கள் ஒருபோதும் பகிர்ந்து கொள்ள மாட்டோம்