மாயவன் தனது பேண்ட்டுக்குள்ளிருந்து அவருடைய சுன்னியை வெளியில் எடுத்து கையால் பிடித்து ஆட்டிக்கொண்டிருந்தார், அவ்வப்போது அறையின் ஜன்னலை எட்டிப்பார்த்துக்கொண்டே. அந்த அறையில் வெளிச்சம் குறைவாய் தரும் விளக்கு எரிந்து கொண்டிருந்தது. மதிவதனியால் அவளுடைய கண்களை நம்ப முடியவில்லை.
மாயவன், அவருடைய கையில் எச்சிலைத்துப்பி அவருடைய சுன்னியின் மீது தடவி மீண்டும் வேகமாக ஆட்டிக்கொண்டிருந்தார். ஒரு கல்லூரி ஆசிரியர், ஒரு மாணவியின் அறைக்குள் எட்டிப்பார்த்து இப்படி செய்துகொண்டிருப்பது மதிவதனிக்கு ஏதோ ஒரு தப்பான இடத்தில் வந்து சேர்ந்து விட்டோமோ என்று சந்தேகத்தை வரவழைத்தது. முதல்முறையாக வேறொரு ஆணின் சுன்னியை பார்த்து ஆச்சரியப்பட்டவாறும் இருந்தாள். மதிவதனிக்கு, ராகவனின் நினைவு வந்தது. ராகவனின் சுன்னியும் நினைவிற்கு வந்தது.
திருமணம் ஆகி முதல் இரவில், ராகவனின் சுன்னி எப்படி இருக்குமென்று கூட அவள் பார்க்கவில்லை. ஆனால், ராகவன் நேரெதிர். மதிவதனியின் புண்டையை பார்த்தாக வேண்டுமென்று அவள் வேண்டாமென்று சொல்லியும், அவள் உடைகள் முழுவதும் களைந்த நிலையில் படுத்திருக்கும்போது விளக்கைப்போட்டுப்பார்த்தான். அப்படி ரசித்தான் மதிவதனியின் புண்டையை. அன்றே மதிவதனியின் புண்டையை சுவைக்க வேண்டுமென்று நினைத்தவனுக்கு அவள் இடம் கொடுக்கவே இல்லை. வாயால் சுவைப்பது அசிங்கமென்று நினைத்து வேண்டாமென்று தடுத்து விட்டாள். ஆனால், திருமணமாகி மூன்றாவது நாள், அவள் மெதுவாய் அனுமதிக்க, ராகவன் மதிவதனியின் புண்டையை வெறி கொண்டு சுவைத்தான். பலமுறை உச்ச்மடைந்தாள் மதிவதனி. அவளுடைய புண்டையில் இப்படி தண்ணீர் கசியுமென்று அவளே நினைத்துப்பார்க்கவில்லை. அன்றுதான் வாயால் சுவைப்பது இத்தனை ஆனந்தத்தை தருமென்று உணர்ந்தாள்.
“உங்களுக்கும் இப்படி செய்யணுமா?” , என்று மதிவதனி குழந்தைத்தனத்துடன் கேட்டது ராகவனுக்கு பிடித்திருந்தது.
“உனக்கு பிடிச்சா செய்யலாம்..”, என்று சிரித்துக்கொண்டே சொன்னவுடன், “சரி” என்று அவனை நிற்கச்சொல்லி முட்டி போட்டு உட்கார்ந்து ராகவனின் லுங்கியை மேலுயர்த்தி முதல் முறையாக அத்தனை கிட்டத்தில் பார்த்தாள், அவனுடைய சுன்னியை. அது வெட்டி வெட்டி துடித்துக்கொண்டிருந்தது. கை வைத்து மெதுவாய் பிடித்தாள். வெப்பத்தை உணர்ந்தாள். ராகவன் சிலிர்த்தான். அவன் சிலிர்ப்ப்தை அவள் உணர்ந்தாள். மெதுவாய் அருகில் சென்று சுன்னி மீது உதடு பதித்தாள்.
“ஸ்ஸ்ஸ்…”, ராகவனின் சத்தம் கேட்டு சட்டென்று விலகியவள், “என்னாச்சு?” என்று மேல் நோக்கி அவனைப்பார்த்து கேட்க… அவன் குனிந்து பார்த்து எதுவும் சொல்லாமல், மதிவதனியின் தலைப்பிடித்து அவனுடைய சுன்னி அருகே அழுத்தினான் மெதுவாக. அவளுக்கு புரிந்தது. மீண்டும் ராகவனின் சுன்னி அருகே சென்று மெதுவாய் வாய் திறந்து உள்வாங்கி சப்பி வெளியில் எடுத்தாள். ராகவன் மீண்டும் சிலிர்த்தான்.
மீண்டும் ராகவனின் சுன்னி அருகே சென்றவளை தடுத்தான். குனிந்து அவள் முகத்தை இரண்டு கையால் பிடித்து உதடுகளை கவ்வி எடுத்துவிட்டு மெதுவாய் சொன்னான்.
“உனக்கு பிடிச்சிருந்தா மட்டும் செய்…”
“பிடிச்சிருக்கு…”
சொன்ன மதிவதனியின் கண்களை உற்றுப்பார்த்தவன், “என்ன பிடிச்சிருக்கு?”
“இது…”
“இது ன்னா?”
“இப்படி பண்றது?”
“எப்படி பண்றது?”
ராகவன் அவளை கிண்டல் செய்யும் தொணியில் கேட்பது அவளுக்கு புரிந்தது
“ஹ்ம்ம்ம்…” என்று சிணுங்கினாள். அது ராகவனுக்கு பிடித்திருந்தது.
“சரி பண்ணு..”
இப்போது மறுபடி ராகவனின் சுன்னியை பிடித்து வாயில் வைத்துகொண்டாள். வைத்திருந்து விட்டு மீண்டும் வெளியில் எடுத்தாள். சுன்னியை சப்பும் லாவகம் தெரியவில்லை மதிவதனிக்கு.
“மதி… கோன் ஐஸ்க்ரீம் சாப்ட்டதில்லையா நீ?”
நிமிர்ந்து பார்த்தவள் ம்ம் என்று தலையாட்டினாள்.
“கோன் ஐஸ்க்ரீமை எப்படி சப்புவியோ அதே மாதிரி சப்பு முதல்ல…”
இப்போது கொஞ்சம் விளங்கியது மதிவதனிக்கு. கையில் பிடித்திருந்த ராகவனின் சுன்னியின் முனையை தனது நாக்கால் தடவினாள்.
“ம்ம்… ஸ்ஸ்ஸ்…”
சுன்னியின் முனையை அத்தனை பக்கங்களிலிருந்தும் நாக்கால் நக்கிக்கொடுத்தாள். சுன்னி முனை முன் தோலால் மூடியிருந்தது. சிறிது நேரம் மதிவதனி நக்குவதைப்பார்த்த ராகவன், அவளை நிறுத்தச்சொல்ஸ்விட்டு, அவனுடைய கையால் சுன்னியின் முன் தோலை பின்னுக்கு இழுத்தான். முன் தோல் இல்லாத சுன்னி முனை இப்போது பளபளத்தது. மதிவதனியின் கண்கள் ஆச்சரியத்தில் விரிந்தன. ராகவனை மேல்நோக்கிப்பார்த்தாள்.
“ம்ம்… இப்போ சப்பு மதி…” என்றான். கண்கள் மூடினான்.
முன் தோல் இல்லாத ராகவனின் சுன்னி நுனி மதிவதனியை கிறங்கச்செய்தது. நாக்கை நீட்டி சுன்னியின் முனையை நக்கினாள் மெதுவாக. மேல் ஒட்டியிருந்த சுன்னித்தண்ணியின் சுவை இப்போதுதான் மதிவதனிக்கு தெரிந்தது. பிடித்திருந்தது.
சுன்னியின் முனையை மெதுவாக வாய்க்குள் வைத்து சப்ப ஆரம்பித்தவள், கண்கள் மூடி முழு சுன்னியையும் ஆசை தீர சப்பினாள். ராகவனும் கண்கள் மூடி முனகிக்கொண்டு அவ்வின்பத்தை அனுபவித்தான்.
“டக் டக் டக்…”, கதவு தட்டும் சத்தம் கேட்டு நினைவு கலைந்தவள் ஜன்னல் வழி பார்க்க, மாயவன் அவ்விடத்திலிருந்து சென்று விட்டிருந்தார். அந்த அறையில் இப்போது நல்ல வெளிச்சமாக இருந்தது. யார் கதவு தட்டுவார்கள் என்று யோசித்தபடியே போய் விளக்கைப்போட்டு, கதவைத்திறக்க, இரண்டு பெண்கள் டி-ஷர்ட், நைட் பேண்ட்ட்டில் இருந்தார்கள். யாரென்று தெரியாமல் மதிவதனி பார்க்க…
“மேம்… நீங்கதான் புதுசா வந்திருக்கிற கம்ப்யூட்டர் சைன்ஸ் ஹெச் ஓ டி யா?”, அதில் ஒரு பெண் சிரித்துக்கொண்டே கேட்டாள்.
“ஆமா… நீங்க?”
“மேம், நாங்க ஃபைனல் இயர் எம் சி ஏ ஸ்டுடன்ட்ஸ்… நான் அனுப்ரபா, இவ தேவி…”
“ஓ…”, என்று சிரித்து.. “வாங்க உள்ள…” என்று கதவை முழுவதுமாகத்திறந்தாள் மதிவதனி.
“மதிவதனி… எவ்ளோ அழகான தமிழ்ப்பேரு மேம்…”, தேவி சொன்னாள்.
மதிவதனி சிரித்துக்கொண்டே, “என்னோட பேரு கூட தெரியுமா?”
“மாயவன் சார் சொன்னாரு மேம் இப்போ”, அனுப்ரபா சொன்னதும், மதிவதனி ஆச்சரியப்பட்டாள்.
“ஓ…” என்று யோசித்தவள், “உங்க ரூம் எங்க இருக்கு? ரெண்டு பேரும் ஒரே ரூமா?”, என்றாள்.
“இல்ல மேம்.. பக்கத்து பக்கத்து ரூம்.. பட், மேக்ஸிமம் தேவி என் ரூம்ல தான் இருப்பா… என் ரூம் அதோ அதுதான்…”, என்று மாயவன் எட்டிப்பார்த்து கையடித்துக்கொண்டிருந்த அறையைக்காட்டினாள் அனுப்ரபா.
அவர் எட்டிப்பார்த்தது இவர்களுக்கு தெரியாது போல என்று நினைத்த மதிவதனி, “ஓ… மாயவன் சாரை எப்போ பாத்தீங்க?” அனுப்ரபாவைப்பார்த்து கேட்டாள்.
“ஜஸ்ட் இப்போதான் மேம்.. நாங்க வெளில உக்கார்ந்து பேசலாம்ன்னு வந்தோம்… அவர் எங்க பிளாக்கை கிராஸ் பண்ணி போயிட்டு இருந்தாரு… எங்களப்பாத்ததும் அவரேதான் சொன்னாரு…”
“என்னன்னு..?”, கேட்டாள் மதிவதனி…
“பொண்ணுங்களா… உங்கள விட அழகா உங்க டிப்பார்ட்மெண்ட்டுக்கு ஒருத்தங்க வந்திருக்காங்க போய் பாருங்க… அவங்க மட்டும் இல்ல… அவங்க பேருமே ரொம்ப அழகு… – ன்னு அவர்தான் மேம் சொன்னாரு… அவர் சொன்ன மாதிரியே நீங்க ரொம்ப அழகா இருக்கீங்க மேம்…” என்று மதிவதனியின் கையப்பிடித்து குழந்தை போல் குதூகலித்தாள் அனுப்ரபா.
மாயவன் பற்றி மேலும் இப்போது யோசிக்க வேண்டாமென்று என்று முடிவெடுத்த மதிவதனி, அவ்விரு பெண்களிடம் சகஜமாக உரையாட ஆரம்பித்தாள். அந்த அறையை சுத்தம் செய்து ஒழுங்குபடுத்த அனுப்ரபாவும், தேவியும் உதவினார்கள். மதிவதனிக்கு அறைக்குள்ளேயே டாய்லெட், பாத்ரூம் இருந்தது. மாணவிகளுக்கு அப்படி இல்லை. பொது குளியலறைகள் தான். பாத்ரூமுக்குள் சென்று நைட்டி மாற்றிக்கொண்டு வந்தாள் மதிவதனி. மணி எட்டரை ஆனதும், மேலும் இரண்டு பெண்கள் மதிவதனியின் அறைக்கு வந்தார்கள், சுகந்தி மற்றும் கிறிஸ்டினா. இப்போதுதான் ஊரிலிருந்து வருவதாய்க்கூறினார்கள். சாப்பிட நிறைய வாங்கி வந்திருந்தார்கள். மதிவதனி அந்த நான்கு மாணவிகளுடனே சாப்பிட்டும் முடித்தாள். முதல்நாளே மாணவிகள் தன்னுடன் அன்பு பாராட்டுவதை பார்த்து மகிழ்ந்தாள். இருந்தும் மாயவனைப்பற்றி மனதில் ஒரு ஓரமாய் சின்ன பயம் ஓடிக்கொண்டிருந்தது. மணி பத்தைத்தோடும் வேளையில் மாணவிகள் அனைவரும் விடைபெற்றுச்சென்றனர். அவர்கள் சென்றதும் ரிலாக்ஸாக படுக்கையில் மதிவதனி படுத்த அதே நேரம் அவளுடைய கணவன் ராகவன் அங்கே…
“தமிழ்… ஏ.. சாப்பாடு ரெடி… வாம்மா…”
டைனிங் டேபிளில் சாப்பாட்டை எடுத்துவைத்து விட்டு தமிழ்ச்செல்வியின் அறையைப்பார்த்து குரல் கொடுத்தான்.
“வர்றேன் ப்பா…” , என்று சொல்லி வெளியில் வந்தாள் தமிழ்ச்செல்வி. தொடை நன்றாக தெரியுமாளவு ஒரு குட்டைப்பாவாடை, மேலே, மிகவும் இறுக்கமாக ஒரு டி ஷர்ட்.
“ஹே… ரொம்ப நல்லாருக்குடா பாப்பா உனக்கு இந்த டிரஸ்..” , கண்கள் விரியப்பார்த்து சொன்னான் ராகவன்.
“ஹ்ம்ம்ம்… என்னோட அப்பாவுக்கு எனக்கு எது நல்லாருக்கும் ன்னு தெரியாதா…” என்று ராகவனை பின்னாலிருந்து கட்டிப்பிடித்தாள் தமிழ்ச்செல்வி. அந்த இறுக்கமான டி ஷர்ட்க்குள் திமிறிக்கொண்டிருந்த அவளுடைய முலைகள் ராகவனின் முதுகில் பட்டு நசுங்கியது. ராகவனால் அதை நன்றாக உணரமுடிந்தது. ஜட்டி போடாமல் இருந்தவனின் சுன்னி சற்று பெரிதாக லுங்கி லேசாக கூடாரமடித்தது. கட்டிப்பிடித்திருந்தவளுடைய கையைப்பிடித்து விலக்கி அவளை முன்பக்கமாக இழுத்து, “சரி வா… சாப்பிடலாம்… உங்கம்மா வேற இப்போ ஃபோன் பண்ணுவா…” , ராகவன் சொல்லிமுடிக்கும் முன்பே, அவனுடைய மொபைல் அடித்தது.
“அம்மாதான் பண்றா…”, என்று பச்சை பட்டனை அழுத்தி… “சொல்லு மதி…” என்றான்.
“….”
“இப்பதான் சாப்பாடு எடுத்து வெச்சு தமிழை சாப்பிடக்கூப்ட்டுட்டு இருந்தேன்… நீ கால் பண்ணிட்ட…”
“….”
“பரவால்ல சொல்லு…”
ராகவன் பேசிக்கொண்டே சோபாவில் உக்கார்ந்து கொள்ள, தமிழ்ச்செல்வி அவனது காலடியில் அமர்ந்து, டிவியை ஆன்செய்து மியூட்டில் வைத்து சேனலை மாற்றிக்கொண்டிருந்தாள்.