‘கேட்ட வரைக்கு போதும்..’ என்று நினைத்த நான் அவசர அவசரமாக நான் லேப் பக்கம் சென்றேன். பின்னர் அந்த பக்கத்தில் இருந்து போவது போல, எனது வண்டியை தள்ளிக்கொண்டு சென்றேன். அதற்கு பிறகு நான் எனது வண்டியை கிளப்பிக்கொண்டு சென்றேன்.
வழி நெடுக்க, நான் கேட்ட வசங்களே என் மனதில் வளைய வளைய வந்தன. ‘இந்த அலமேலு டீச்சரா இப்படி! அதுவும் அந்த பொறுக்கியோடு..!! போதாததுக்கு அந்த பொறுக்கிக்கு நான் வேறு வேணுமா..? Bastard!’ என்று உள்ளுக்குள் கருவிக்கொண்டே வீடு அடைந்தேன். வீட்டை அடைந்ததும், வீட்டு வேலைகளில் என் மனம் சென்றதால், மேற்கொண்டு எதுவும் நினைக்கவில்லை.
இரவு வீட்டு வேலைகளை முடித்துக்கொண்டு படுக்க போனேன். கட்டிலின் ஒரு ஓரத்தில் என் குழந்தை தூங்கிக்கொண்டு இருக்க, எனது கணவர் லுங்கியுடன் படுத்து இருந்தார். நான் போய் அவர் அருகில் படுத்ததும், அவர் கண் திறந்து பார்த்தார். அப்படியே என் முலைகளின் மீது கை வைத்து மெதுவாக கசக்க ஆரம்பித்தார்.
இங்கே என் கணவரைப் பற்றி கொஞ்சம் சொல்லிவிட வேண்டும். எனது கணவர் பெயர் ரவி. வங்கியில் மேனேஜராக இருப்பவர். வீட்டுக்கு ஒரேப் பிள்ளை. அதுவும் நல்ல பிள்ளை. எந்த வித கெட்ட பழக்கமும் கிடையாது. அடுத்த பெண்ணை ஏறெடுத்து கூட பார்க்க மாட்டார். தினம் தோறும் வீட்டில் பூஜை செய்வார். பெட் ரூமில் இல்லை. பூஜை அறையில்! பெட் ரூமில் வாரத்துக்கு இரண்டு முறை தான் பூஜை! கேட்டால், எதுவுமே அளவோடு இருக்க வேண்டும் என்பார். உதட்டில் கூட முத்தம் இட மாட்டார். கேட்டால், வாயில் கிருமிகள் இருக்கும்..அது அரோக்கியம் அல்ல என்பார்.
எனக்கே சில சமயம், ‘இவர் நம்முடைய முலைகளை இன்னும் அழுத்தி கசக்க மாட்டாரா..! ‘இதை’ செய்ய மாட்டாரா.. ‘அதை’ செய்ய மாட்டாரா..!’ என்று தொன்றும். ஆனால் கலியாணம் ஆன சில நாட்களிலேயே, அவரை நன்றாக புரிந்துக்கொண்டேன். ஒரு நாள் அப்படித் தான், அவர் என் மேல் படுத்துக்கொண்டு இயங்கும் போது, நான், “ஸ்ஸ்ஸ்… வேகமா செய்யுங்க.. நிறுத்தாதீங்க..”ன்னு சற்று சத்தமாகவே கத்திவிட்டேன். அவர் உடனே என் வாயைப் பொத்தி, “ஷ்ஷ்ஷ்ஷ்.. என்ன இது இப்படி எல்லாம் பேசுறே..! குடும்ப பெண்கள் இப்படி எல்லாமா பேசறது..!” என்று சொல்ல, எனக்கு யாரோ ஓங்கி அறைந்த மாதிரி போய்விட்டது. ‘நாம கொடுத்து வச்சது அவ்வளவு தான்!’ என்று நினைத்துக்கொண்டு அதோடு அமைதி ஆகியவள் தான் நான். அன்றில் இருந்து இன்று வரை, எல்லா தடவையும் ஒரே மாதிரி தான்.
அவர் நடத்தும் பூஜையாவது நீடிக்குமா என்றால், அதுவும் இல்லை. ஐந்து நிமிடத்தில் எல்லாத்தையும் முடித்து விட்டு அப்படியே குறட்டை விட்டு தூங்கி விடுவார். சில நேரம் நான் உச்சம் அடைவேன். பல நேரங்களில் இல்லை! என்னுடைய மெல்லிய தேகத்தால், என்னைப் பூ போல தான் நடத்துவார்.
முதலில் மெதுவாக என் மார்பு கலசங்களைப் பிடித்து அழுத்துவார். பின்னர் என் நிப்பில்ஸை சிறிது நேரம் சுப்புவார். அப்புறம் என் தொடைகளை தடவுவார். பின்னர் என் பெண்மையை தடவுவார். பின்னர், என்னை மல்லாக்க போட்டு என் கால்கள் இடையில் இரண்டு நிமிடங்கள் குத்துவார். அவருக்கு சரக்கு வெளியேறியதும், அப்படியே பக்கத்தில் உருண்டு படுத்து தூங்க தொடங்கி விடுவார். உலகம் சுத்துவது நின்றாலும் நிற்கும் ஆனால் என் கணவர், அவரது routineஐ மாற்றவே மாட்டார்.
இப்போது விஷயத்துக்கு வருவோம்… மெதுவாக ஜாக்கெட்டுடன் என் பால் குடங்களைப் பிசைந்த என் கணவர், அதன் கொக்கிகளை கழற்றினார். நானும் அவருக்கு உதவி செய்ய, அது உடனே கழன்றது. அவர் அப்படியே எனது பிராவை தூக்கி விட, என் கலசங்கள் விடுப்பட்டன. எனது கலசங்களை மெதுவாக பிடித்து பார்த்தவர், பின்னர் அதனை சப்ப ஆரம்பித்தார். அவரது ஒரு கை அப்படியே கீழே இறங்கி, என் புடவை மற்றும் பாவாடையை மேலே தூக்கிவிட்டு, என் தொடைகளை வருட ஆரம்பித்தது. அன்று மாலையில் அலமேலு-ராஜாராமனின் பஜனையை ஒட்டுக்கேட்டு சூடேறிய எனது உடல், மீண்டும் சூடு ஏற ஆரம்பித்தது. என் நிப்பில்ஸை சூப்பிக்கொண்டு இருந்த என் கணவரின் தலை முடியை கோதிய படியே, அவரது கழுத்தையும் வருடிக்கொடுத்தேன். என் கணவரின் உதடுகள் மற்றும் நாக்கின் வேலையால் எனது நிப்பில்ஸ் அவரது வாய்க்குள்ளே தடித்து கடினமாகின.
சுமார் இரண்டு நிமிடங்கள் என் கலசங்களை மாறி மாறி சப்பிய அவர், அடுத்த கட்டதுக்கு தயாரானார். சப்பிக்கொண்டு இருந்த தன் தலையை அவர் எடுக்க முயல, நான் அவரது கழுத்தில் சிறி அழுத்தத்தை கொடுத்து, ‘இன்னும் சப்புங்கள்..’ என்ற என் எண்ணத்தை அவருக்கு தெரிவித்தேன். ஆனால் அவரோ என் கையின் அழுத்ததையும் மீறிக்கொண்டு எழுந்தார். தனது லுங்கியை கழற்றி விட்டு, எனது புடவை மற்றும் பாவாடையை என் இடுப்புக்கு மேலே தூக்கிவிட்டார்.
அன்று மாலையில் ராஜாராமன் அலமேலுவிடம் சொன்னது நினைவுக்கு, வர நான், “என்னங்க..இன்னைக்கு வேற ஏதாவது செய்ய டிரைப் பண்ணலாமே..” என்றேன். என் கணவரோ என்னை விசிதிரமாக பார்த்தார். “என்ன நீ இப்படி எல்லாம் பேசற..! குடும்ப பெண்ணு மாதிரியா நடந்துக்கிற..? புருஷனோட சுகத்துக்கு மட்டும் தான் பெண்! பெண்ணோட சுகத்துக்கு புருஷன் இல்லை! அப்படி வேணுமின்னு நினைக்கிறவளுக்களோட பேரு தேவடியா..!” என்றார்.
அந்த கணத்தில் என்னுள் ஏதோ ஒன்று செத்து போனது! என் கண்களில் நீர் கோர்த்துக்கொள்ள, நான் ‘ச்சே! நாம என்ன கேட்டுட்டோமின்னு இவர் என்னை வேசியோட ஒப்பிடுறார். என்ன மனுஷன் இவர். இந்த மனுஷனுக்கா நாம் இப்படி முந்தானை விரிச்சோம்!’ என்று நொந்துக்கொண்டேன். அந்த மனுஷனுக்கு முன் அப்படி அம்மணமாக கிடப்பதை நினைக்கும் போதே, வேசி போல எனக்கு தோன்றியது.
என் கணவர், என் கால்களை விரித்து விட்டு, அவரது 6” ஆண் உறுப்பை என் பெண்மைக்குள் விட்டார். என்னை யாரோ அலங்கோல படுத்துவது போன்ற ஒரு பிரமை ஏற்பட்டது. நான் பிணம் போல, எந்த ஒரு உணர்ச்சியும் இல்லாமல் கிடக்க, என் கணவர் இயங்கினார். இரண்டு நிமிடங்களில் எல்லாம் முடிந்து விட, அவர் உருண்டார். நான் அவர் செய்த அசிங்கத்தை (அது வரை நான் அப்படி நினைத்தது இல்லை!) கழுவிக்கொள்ள எழுந்து பாத் ரூம் சென்றேன்.
திரும்பி வந்து பார்த்த போது என் கணவர் நன்றாக தூங்கிக்கொண்டு இருந்தார். அவருக்கு பக்கத்தில் படுக்கவே பிடிக்கவில்லை. தரை ஒரு போர்வையை எடுத்து போட்டு படுத்துக்கொண்டேன். என் நெஞ்சில் துயரமும் துக்கமும் அடைத்துக்கொள்ள, நான் தூக்கம் வராமல் அழுதுக்கொண்டே இருந்தேன். “ச்சே! என்ன மனுஷன் இவர்? என்ன சொல் சொல்லிவிட்டார்..!” என்று நினைத்து நினைத்து மனம் புழுகினேன். எப்போது தூங்கினேன் என்றே தெரியாது.