புஷ்பா – ஷ்ஷ்ஷ்…. என்ன வெறிதனமா ஓழு டா…. I love u da…
புஷ்பா எப்படி இப்படி மாறினால் என்பதை பார்ப்போம்…
என் பெயர் சுந்தரம் . வயது 25. ஊர் திருநெல்வேலி என் குடும்பத்தினர் திருநெல்வேலியில் வசிக்கின்றனர். இப்போது நான் மட்டும் சேலத்தில் தனியாக ஒரு கட்டிட குடியிருப்பில் இருக்கிறேன். ஒரு தனியார் நிறுவனத்தில் என்ஜினீயர். கல்யாணம் ஆகவில்லை.
நான் 2 மாதம்மாக சேலத்தில் இருந்கிறேன். என் வீட்டிற்கு பக்கத்தில் உள்ள விளையாட்டு மைதானத்தில் நடைபயிற்சி மேற்கொள்ளுவேன் . அங்குதான் புஷ்பா ஆன்டியை கண்டேன். ஸ்னேஹா மாதிரி இருப்பாள். மொலை ரெண்டும் கொஞ்சம் பெருசு. சூத்து கும்முனு இருக்கும். அவளை சைட் அடிபென். நாட்கள் செல்ல செல்ல அவளே அவ்வபோது எனை பாற்பல் . இப்படியே நாட்கள் கழிய ஒரு நாள் அவளிடம் பேசினேன்.
நான் – ஏன் நேற்று மைதானத்திற்கு வர வில்லை?
புஷ்பா – என் குழந்தைக்கு காச்சல் . அதனால் தான்.
நான் – இப்போது பரவாயில்லையா?
புஷ்பா- சிரி ஆகிட்டா.
நான் – என் பெயர் சுந்தரம். என்ஜினீயர் அக இருகுறேன்.
புஷ்பா – நா புஷ்பா. Supermarket la வேலை செய்யுறேன்.
நான் – (என் பற்றி கூறினேன்).
புஷ்பா- சரி என்று சொல்லி விட்டு அவளை பற்றி எதுவும் சொல்லாமல் சென்று விட்டாள்.
நான் பெரிதாக எடுத்துக் கொள்ளவில்லை. முதல் முறை என்பதால் பேகட்டுன் என்று நினைத்து கொண்டேன்.
நாட்கள் கழிய… அவளிடம் பேச முயற்சி செய்வேன் ஆனால் என்னை அலச்சியம் சேய்தால்…
ஓர் நாள் என் என்ஜினீயர் ஹாஸ்பிடல் லில் ஒரு குழந்தைக்கு இரத்தம் தேவை என்று சேன்னார். என் இரத்தம் அதே group என்பதால் எனை போக சொணர். நானும் சரி என்று சொல்லி விட்டு மருத்துவமனைக்கு சென்று இரத்த கொடுத்து விட்டு வேளிய வந்தேன். அப்போது தான் புஷ்பா ஆண்டி கண்டேன்.
புஷ்பா – நன்றி சுந்தரம்.
நான் – பரவலை . நிங்கள்் இங்க யபடி ?
புஷ்பா – என் குழ்தைகள் கு தான் நிங்க இரத்தம் கொடுதிர்கள்.
நான் – என்ன ஆச்சு?
புஷ்பா – (அழுது கொண்டு) ஆக்சிடன்ட் ஆச்சு. இரத்தம் நிறைய பேச்சு என்றால்.
நான் – சமாதான சொன்னேன்.
மருத்துவர் – பணம் கட்ட வேண்டும் என்று பில்லை கொடுத்தார்.
புஷ்பா – bill பதுடு (80,000) இருந்தது. என்கிட்டே எவ்வல்வு பணம் இல்லை என்றால்.
மருத்துவர்- பணம் காட்டினாள் தாண் operation பன்ன முடியும் என்று சேன்னார்.
மருத்துவர் சென்று விட்டார்.
புஷ்பா அழுதால்.
நீங்கள் கவலை பட வேண்டாம் நான் பார்த்து கொள்கிறேன்.
நான் சென்று பணம் முழுவதையும் கட்டி விட்டு வந்தேன். புஷ்பா அழுந்து கொண்டு இருந்தாள். நான் சமாதான சொன்னேன்.
நான் எப்படி பணத்தை திருப்பி தர போகிறேன் என்று தெரியவில்லை என்றால். நான் பணத்தை விட குழந்தைக்கு தான் முக்கியம் என்றேன்.
ஆப்பிரேசன் நன்றாக நிரைவிற்றது.
பின் நான் புஷ்பா விடம் உங்கள் கனவர் வரவில்லையா என்றேன்.
புஷ்பா – அவர் இறந்துவிட்டார்.
நான் - சொந்தகரக இல்லையா?
புஷ்பா – சேலத்தில் எங்களுக்கு யாரும் இல்லை என்றால்.
நான் -அலுவலகம் சென்று வரேன்.
புஷ்பா - ம்ம்..நன்றிக.
நான் -அலுவலகம் சென்று லீவ் போட்டு விட்டு மருத்துவமனைக்கு மீன்டும் வந்தேன்.
புஷ்பா என்னை பார்த்து என்னக அலுவலகம் போகலயா என்றால்.
நான் – லீவ் போட்டு வந்துருக்கு மேன்.